Wniosek o przyznanie prawa pomocy w zakresie zwolnienia od kosztów sądowych i ustanowienia adwokata w sprawie ze skargi M. K. na działanie Wojewody [...]
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA - Marek Wroczyński po rozpoznaniu w dniu 29 października 2015 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku M. K. o przyznanie prawa pomocy w zakresie zwolnienia od kosztów sądowych i ustanowienia adwokata w sprawie ze skargi M. K. na działanie Wojewody [...] postanawia utrzymać w mocy postanowienie referendarza sądowego z dnia 13 października 2015 r. odmawiające przyznania prawa pomocy

Inne orzeczenia o symbolu:
645 Sprawy nieobjęte symbolami podstawowymi 601-644 oraz od 646-652
Inne orzeczenia z hasłem:
Prawo pomocy
Inne orzeczenia sądu:
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie
Inne orzeczenia ze skargą na:
Wojewoda
Uzasadnienie

Wnioskiem z dnia [...] września 2015 r. załączonym do skargi M. K. zwrócił się o przyznanie prawa pomocy w zakresie zwolnienia od kosztów sądowych i ustanowienia adwokata.

Referendarz sądowy postanowieniem z dnia [...] października 2015 r. odmówił przyznania prawa pomocy z uwagi na niewykazanie przez skarżącego, że znajduje się w sytuacji uzasadniającej zastosowanie wobec niego tej instytucji.

W dniu [...]października 2015 r. skarżący wniósł sprzeciw od tego postanowienia kwestionując poczynione w nim ustalenia.

Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył co następuje:

Wniosek nie zasługuje na uwzględnienie.

W pierwszej kolejności Sąd wyjaśnia, że w dniu 15 sierpnia 2015 r. weszła w życie ustawa z dnia 9 kwietnia 2015 r. o zmianie ustawy - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. z dnia 14 maja 2015 r., poz. 658 - dalej: "ustawa zmieniająca"). W myśl art. 260 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2012 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j. Dz.U. z 2012 r., poz. 270 ze zm. - dalej: "p.p.s.a.") w brzmieniu nadanym przez art. 1 pkt 73 ustawy zmieniającej, rozpoznając sprzeciw od postanowienia referendarza sądowego o odmowie przyznania prawa pomocy, sąd wydaje postanowienie, w którym zaskarżone postanowienie referendarza sądowego zmienia albo utrzymuje w mocy. Zgodnie z art. 2 ustawy zmieniającej przepisy ustawy, o której mowa w art. 1 p.p.s.a., w brzmieniu nadanym przez art. 1 pkt 2-8, pkt 10-14, pkt 19-32, pkt 34-39, pkt 41-47, pkt 51, pkt 52, pkt 55, pkt 57, pkt 58, pkt 60-69, pkt 71, pkt 72 i pkt 74-81 niniejszej ustawy stosuje się również do postępowań wszczętych przed dniem jej wejścia w życie. W pozostałym zakresie do tych postępowań stosuje się przepisy ustawy, o której mowa w art. 1, w brzmieniu dotychczasowym. Z art. 2 ustawy zmieniającej wynika zatem, że w rozpoznawanej sprawie ma zastosowanie przepis art. 260 § 1 p.p.s.a. w brzmieniu nadanym przez jej art. 1 pkt 73, bowiem postępowanie w w tej sprawie zostało wszczęte po dniu 15 sierpnia 2015 r.

Zgodnie z regulacją z art. 246 § 1 pkt 1 p.p.s.a. przesłanką przyznania osobie fizycznej prawa pomocy w zakresie całkowitym (o co wnosi skarżący) jest wykazanie przez nią niemożności poniesienia jakichkolwiek kosztów postępowania. Oznacza to, że ciężar dowodu spoczywa na stronie występującej z takim wnioskiem.

Rozpoznając złożony wniosek referendarz sądowy słusznie uznał, że skarżący przedstawił niewiarygodne i niepełne informacje dotyczące własnej sytuacji finansowej i nie wykonał należycie wezwania do uzupełnienia formularza PPF. Niewystarczające jest twierdzenie, że skarżący nie posiada żadnych źródeł utrzymania i że nikt nie ponosi za niego tych kosztów. Brak jest również dowodów potwierdzających, że ewentualnie stan zdrowia uniemożliwia skarżącemu podjęcie pracy zarobkowej. Za zupełnie gołosłowne należy uznać twierdzenia, że jest on od ponad [...] lat bezpaństwowcem, nie posiadającym dochodu i nie korzystającym z pomocy żadnej instytucji bądź osób trzecich. Nie wyjaśnił również czyją własnością jest lokal w którym zamieszkuje.

Niedostarczenie żądanych przez sąd danych, przedstawienie ich w sposób niekompletny, bądź mało czytelny powoduje, że oświadczenie wnioskodawcy pozostaje niepełne, niewystarczające do wydania pozytywnego dla strony rozstrzygnięcia. W takiej sytuacji sąd uprawniony jest do sformułowania oceny, że wniosek o przyznanie prawa pomocy jest nieuzasadniony (postanowienie NSA z 14 stycznia 2011 r., II OZ 1361/10, Lex nr 743829).

Wnosząc sprzeciw od kwestionowanego rozstrzygnięcia i znając powody odmowy przyznania prawa pomocy przez referendarza skarżący powinien był złożyć wyjaśnienia zgodnie z wezwaniem z dnia [...] października 2015 r. W opinii Sądu powyższe informacje byłyby przydatne do ustalenia rzeczywistego stanu majątkowego i możliwości płatniczych strony. W tych okolicznościach zdaniem Sądu niecelowe było ponowne wzywanie skarżącego do wykonania powyższego zarządzenia.

Pismo, które skarżący zatytułował jako sprzeciw także nie zawiera żadnych informacji ani wyjaśnień, które pozwoliłyby ustalić, czy rzeczywiście spełnia on przesłanki przyznania prawa pomocy.

Mając powyższe na uwadze Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie na mocy art. 246 § 1 pkt 1 oraz art. 260 § 1 i 2 p.p.s.a. (w brzmieniu obowiązującym po dniu 15 sierpnia 2015 r.) postanowił jak w sentencji.

Strona 1/1
Inne orzeczenia o symbolu:
645 Sprawy nieobjęte symbolami podstawowymi 601-644 oraz od 646-652
Inne orzeczenia z hasłem:
Prawo pomocy
Inne orzeczenia sądu:
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie
Inne orzeczenia ze skargą na:
Wojewoda