Stosownie do § 7 ust. 3 rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 4 sierpnia 2006 r. w sprawie warunków przyznawania funkcjonariuszom Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego nagród rocznych, nagród uznaniowych i zapomóg (Dz. U. Nr 143, poz. 1034) w związku z art. 125 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 24 maja 2002 r. o Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego oraz Agencji Wywiadu (Dz. U. z 2010 r. Nr 29, poz. 154 ze zm.), odmowa przyznania funkcjonariuszowi Agencji Bezpieczeństwa Wewnetrznego nagrody rocznej następuje w formie decyzji administracyjnej (rozkazu personalnego).
Naczelny Sąd Administracyjny w składzie : Przewodniczący: sędzia NSA Roman Hauser Sędziowie NSA: Małgorzata Borowiec (sprawozdawca) Małgorzata Jaśkowska (współsprawozdawca) Jerzy Bujko Irena Kamińska Włodzimierz Ryms Marek Stojanowski Protokolant: asystent sędziego Łukasz Mazur z udziałem prokuratora Prokuratury Generalnej Anny Podsiadło po rozpoznaniu w dniu 9 grudnia 2013 r. na posiedzeniu jawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej zagadnienia prawnego, w sprawie ze skargi kasacyjnej Szefa Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 15 maja 2012 r. sygn. akt II SAB/Wa 83/12 w sprawie ze skargi K. K. na bezczynność Szefa Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego w przedmiocie wypłaty nagrody rocznej za 2010 r., przedstawionego do rozstrzygnięcia składowi siedmiu sędziów, na podstawie art. 187 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.), postanowieniem Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 8 lutego 2013 r. sygn. akt I OSK 2015/12: "Czy w świetle § 7 ust. 3 rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 4 sierpnia 2006 r. w sprawie warunków przyznawania funkcjonariuszom Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego nagród rocznych, nagród uznaniowych i zapomóg (Dz. U. Nr 143, poz. 1034) w związku z art. 125 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 24 maja 2002 r. o Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego oraz Agencji Wywiadu (Dz. U. z 2010 r. Nr 29, poz. 154 ze zm.), odmowa przyznania funkcjonariuszowi Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego nagrody rocznej następuje w formie decyzji administracyjnej (rozkazu personalnego), czy też jest to akt bądź czynność z zakresu administracji publicznej dotycząca uprawnień wynikających z przepisów prawa?" podjął następującą uchwałę: Stosownie do § 7 ust. 3 rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 4 sierpnia 2006 r. w sprawie warunków przyznawania funkcjonariuszom Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego nagród rocznych, nagród uznaniowych i zapomóg (Dz. U. Nr 143, poz. 1034) w związku z art. 125 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 24 maja 2002 r. o Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego oraz Agencji Wywiadu (Dz. U. z 2010 r. Nr 29, poz. 154 ze zm.), odmowa przyznania funkcjonariuszowi Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego nagrody rocznej następuje w formie decyzji administracyjnej (rozkazu personalnego).
Naczelny Sąd Administracyjny, działając na podstawie art. 187 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r. poz. 270 ze zm., dalej w skrócie P.p.s.a.), postanowieniem z dnia 8 lutego 2013 r. sygn. akt I OSK 2015/12 przedstawił składowi siedmiu sędziów Naczelnego Sądu Administracyjnego do rozstrzygnięcia zagadnienie prawne budzące poważne wątpliwości:
"Czy w świetle § 7 ust. 3 rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 4 sierpnia 2006 r. w sprawie warunków przyznawania funkcjonariuszom Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego nagród rocznych, nagród uznaniowych i zapomóg (Dz. U. Nr 143, poz. 1034) w związku z art. 125 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 24 maja 2002 r. o Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego oraz Agencji Wywiadu (Dz. U. z 2010 r. Nr 29, poz. 154 ze zm.) odmowa przyznania funkcjonariuszowi Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego nagrody rocznej następuje w formie decyzji administracyjnej (rozkazu personalnego), czy też jest to akt bądź czynność z zakresu administracji publicznej dotycząca uprawnień wynikających z przepisów prawa?"
Przedstawione zagadnienie prawne wyłoniło się w toku rozpoznawania skargi kasacyjnej Szefa Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 15 maja 2012 r. sygn. akt II SAB/Wa 83/12 w przedmiocie wypłaty nagrody rocznej za 2010 r., którym Sąd ten zobowiązał Szefa Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego do rozpatrzenia wniosku K. K. o wypłatę nagrody rocznej za rok 2010 w terminie 30 dni od daty doręczenia prawomocnego wyroku wraz z aktami sprawy, stwierdził, że bezczynność nie miała miejsca z rażącym naruszeniem prawa oraz zasądził od Szefa Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego na rzecz K. K. zwrot kosztów postępowania.
Zagadnienie prawne zostało przedstawione na tle następującego stanu faktycznego i prawnego.
Dyrektor Delegatury ABW w [...] pismem z dnia [...] stycznia 2011 r. poinformował K. K., że na podstawie § 7 ust. 3 rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 4 sierpnia 2006 r. w sprawie warunków przyznawania funkcjonariuszom Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego nagród rocznych, nagród uznaniowych i zapomóg nie przyznaje mu nagrody rocznej za 2010 r. Powyższe stanowisko podtrzymał także w pismach z dnia [...] lutego 2011 r. oraz z dnia [...] marca 2011 r.
K. K. pismem z dnia [...] maja 2011 r. wystąpił do Szefa Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego o wydanie decyzji w sprawie wypłaty lub odmowy wypłaty nagrody rocznej za 2010 r.
Szef Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego w odpowiedzi na wniosek, w piśmie z dnia [...] maja 2011 r., podał, że przedmiotem wniosku K. K. jest negatywne rozpatrzenie jego żądania dotyczącego wypłaty nagrody rocznej za 2010 r., które, w ocenie organu, jest aktem władczym o charakterze wewnętrznym, a nie decyzją administracyjną. Przedmiotowy wniosek nie wszczyna postępowania administracyjnego, brak jest zatem podstaw do rozstrzygnięcia sprawy w formie decyzji administracyjnej. Wyjaśnił, iż zgodnie z zasadami rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 4 sierpnia 2006 r. w sprawie warunków przyznawania funkcjonariuszom Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego nagród rocznych, nagród uznaniowych i zapomóg, w przedmiotowej sprawie nie ma podstaw do wydania decyzji administracyjnej, tak więc załatwienie sprawy w formie pisma jest zasadne.