Użyte w art. 43 ust. 3a ustawy z dnia 2 lipca 1994 r. o najmie lokali mieszkalnych i dodatkach mieszkaniowych /Dz.U. 1998 nr 120 poz. 787 ze zm./ określenie "może wystąpić ponownie o jego przyznanie" dotyczy ubiegania się o przyznanie dodatku mieszkaniowego, który nie został wypłacony w okresie objętym wygasłą decyzją o przyznaniu dodatku mieszkaniowego z powodu zaległości w opłacaniu należności za zajmowany lokal.
Naczelny Sąd Administracyjny w Warszawie przy udziale Włodzimierza Skoniecznego, prokuratora prokuratury Krajowej w sprawie z odwołania Renaty Ewy O. od decyzji Dyrektora Miejskiego Ośrodka Pomocy Społecznej w B. z dnia 16 listopada 1998 r. (...) w przedmiocie odmowy przyznania dodatku mieszkaniowego po rozpoznaniu w dniu 25 października 1999 r. na posiedzeniu jawnym, pytania prawnego pełnego składu Samorządowego Kolegium Odwoławczego w O. zgłoszonego na podstawie art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 12 października 1994 r. o samorządowych kolegiach odwoławczych /Dz.U. nr 122 poz. 593 ze zm./, o następującym brzmieniu:
Czy użyte w art. 43 ust. 3a ustawy z dnia 2 lipca 1994 r. o najmie lokali mieszkalnych i dodatkach mieszkaniowych /Dz.U. 1998 nr 120 poz. 787 ze zm./ wyrażenie "może wystąpić ponownie o jego przyznanie" oznacza możliwość ubiegania się o ponowne przyznanie dodatku na okres objęty wygasłą decyzją, czy też dotyczy możliwości ubiegania się o przyznanie dodatków na kolejne okresy pod warunkiem uregulowania zaległości powstałych w okresie obowiązywania wygasłej decyzji.
podjął następującą uchwałę:
Pełny skład Samorządowego Kolegium Odwoławczego w O. działając na podstawie art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 12 października 1994 r. o samorządowych kolegiach odwoławczych /Dz.U. nr 122 poz. 593 ze zm./ podjął w dniu 21 marca 1999r. uchwałę o wystąpieniu do Naczelnego Sądu Administracyjnego z pytaniem prawnym:
"czy użyte w art. 43 ust. 3 a ustawy z dnia 2 lipca 1994 r. o najmie lokali mieszkalnych i dodatkach mieszkaniowych /t.j. Dz.U. 1998 nr 120 poz. 787/ wyrażenie "może wystąpić ponownie o jego przyznanie" oznacza możliwość ubiegania się o ponowne przyznanie dodatku na okres objęty wygasłą decyzją, czy też dotyczy możliwości ubiegania się o przyznanie dodatków na kolejne okresy pod warunkiem uregulowania zaległości powstałych w okresie obowiązywania wygasłej decyzji."
Uchwała podjęta została na wniosek składu orzekającego Kolegium rozpatrującego odwołanie Renaty O. od decyzji Dyrektora Miejskiego Ośrodka Pomocy Społecznej w B. z dnia 16 listopada 1998 r. W uzasadnieniu uchwały podniesiono, że R. O. przyznano dodatek 28 lutego 1998 r. Natomiast decyzją, wydaną w dniu 31 marca 1998 r. Dyrektor Miejskiego Ośrodka Pomocy Społecznej w B. wstrzymał od dnia 1 kwietnia 1998 r. wypłatę dodatku mieszkaniowego do czasu uregulowania zaległości z tytułu opłat czynszowych. Wobec tego, że strona w terminie 3 miesięcy nie uregulowała zaległości, wydano w dniu 8 lipca 1998 r. decyzję orzekającą o wygaśnięciu decyzji o przyznaniu dodatku.
W dniu 9 listopada 1998 r. R. O. ponownie wystąpiła do organu pierwszej instancji z wnioskiem o przyznanie dodatku mieszkaniowego.
Decyzją z dnia 16 listopada 1998 r. Dyrektor Miejskiego Ośrodka Pomocy Społecznej w B. powołując się na art. 43 ust. 3a ustawy z dnia 2 lipca 1994 r. o najmie lokali mieszkalnych i dodatkach mieszkaniowych /Dz.U. 1998 nr 120 poz. 787 ze zm./, zwanej dalej ustawą, odmówił przyznania R. O. dodatku mieszkaniowego z powodu nieuregulowania zaległości w opłatach za mieszkanie powstałych w okresie obowiązywania wygasłej decyzji.
W odwołaniu od tej decyzji strona zakwestionowała odmowę przyznania dodatku mieszkaniowego.
Rozpatrując to odwołanie skład orzekający Kolegium powziął wątpliwości, czy osoba, w stosunku do której z powodu nieuregulowania należności za zajmowany lokal wygasła decyzja o przyznaniu dodatku mieszkaniowego i która po wygaśnięciu decyzji należności tych nadal nie reguluje, nie posiada uprawnienia do otrzymania dodatku mieszkaniowego tylko w okresie, którego dotyczyła wygasła decyzja, czy też takie uprawnienie nie przysługuje jej również w kolejnych okresach, aż do czasu uregulowania zaległości powstałych w okresie obowiązywania wygasłej decyzji. Dokonana przez Kolegium analiza treści art. 43 ust. 3a ustawy nie daje jednoznacznej odpowiedzi z uwagi na możliwość przyjęcia dwóch odmiennych jego interpretacji, prowadzących do wykluczających się wniosków. Mając na względzie pierwsze zdanie w ust. 3a art. 43 ustawy należałoby opowiedzieć się za poglądem, że brak uprawnień do ubiegania się o dodatek mieszkaniowy z powodu nieuregulowania zaległości czynszowych odnosi się do dodatku na dalsze okresy czasu a nie dodatku przyznanego wygasłą decyzją. Wskazany bowiem przepis stanowi, że w razie stwierdzenia niewywiązywania się przez osobę pobierającą dodatek z obowiązku opłacania na bieżąco należności za zajmowany lokal wypłatę dodatku wstrzymuje się do czasu uregulowania zaległości a po trzech miesiącach bezskutecznego oczekiwania - licząc od dnia powstania zaległości decyzja o przyznaniu dodatku wygasa. Ustawodawca więc już w tym przepisie stworzył osobie, o której mowa, określoną szansę wypłaty na jej rzecz przyznanego dodatku mieszkaniowego mimo zalegania z opłatami czynszowymi, jednak pod wyraźnym warunkiem, mianowicie takim, że zaległości te zostaną w oznaczonym terminie uiszczone. W tej sytuacji trudno uznać, że mimo niedotrzymania terminu osoba ta zachowuje nadal - na mocy art. 43 ust. 3a ustawy - szansę otrzymania dodatku za okres objęty wygasłą decyzją. Wystąpiłaby bowiem niekonsekwencja, a rola instytucji wstrzymania wypłaty dodatku jako środka dyscyplinującego wobec osób pobierających dodatek mieszkaniowy, mającego na celu terminowe opłacanie przez nie należności czynszowych, byłaby znikoma. Jeżeli zaś przyjmie się, że po wygaśnięciu decyzji przyznającej dodatek, wykluczona jest możliwość ubiegania się o ponowne przyznanie dodatku na ten sam okres, to wobec tego nasuwa się wniosek, iż przepis art. 43 ust. 3a ustawy dotyczy możliwości wystąpienia przez wskazaną w nim osobę o przyznanie dodatku mieszkaniowego na następne okresy czasu.