Naczelny Sąd Administracyjny Izba Finansowa w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Andrzej Kabat, Sędziowie NSA Adam Bącal ( spr.), Krystyna Nowak, Protokolant Ewa Tokarczyk, po rozpoznaniu w dniu 30 marca 2004 r. na rozprawie skargi kasacyjnej KWB "T." S.A. w B. od wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego - Ośrodek Zamiejscowy we Wrocławiu z dnia 4 lipca 2003r. sygn. akt I S.A./Wr 1631/02 w sprawie ze skargi KWB "T." S.A. w B. na decyzję Izby Skarbowej w W. - Ośrodek Zamiejscowy w J. z dnia 11 kwietnia 2002 r. (...) w przedmiocie podatku dochodowego od osób prawnych za okres od 1 maja do 31 października 2000 r. 1. uchyla zaskarżony wyrok i przekazuje sprawę Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu we Wrocławiu do ponownego rozpoznania, 2. zasądza od Dyrektora Izby Skarbowej w W. na rzecz KWB "T." S.A. w B. kwotę 3.232 zł ( trzy tysiące dwieście trzydzieści dwa ) złote tytułem zwrotu kosztów postępowania.
Wyrokiem z 4 lipca 2003 r. I SA/Wr 1631/02, doręczonym stronie skarżącej 22.09.03 r. Naczelny Sąd Administracyjny we Wrocławiu oddalił skargę KWB "T." S.A. w B. na decyzję Izby Skarbowej w W. Ośrodka Zamiejscowego w J. z 11 kwietnia 2002 r. (...) określającą Kopalni wysokość podatku dochodowego od osób prawnych za okres od 1 maja do 31 grudnia 2000 r. Z uzasadnienia wynikało, że w postępowaniu odwoławczym i w skardze Kopalnia -podatniczka - kwestionowała, jako niezgodne z prawem wyłączenie z zadeklarowanych przez nią kosztów uzyskania przychodów wydatków na:
- utrzymanie kopalnianej orkiestry dętej,
- darowizny na rzecz Stowarzyszenia Kultury Fizycznej K.S. "T.". Oceniając zgodność zaskarżonej decyzji z prawem Sąd nie dopatrzył się aby decyzja Izby Skarbowej w W. - Ośrodek Zamiejscowy w J. z dnia 11 kwietnia 2002 r. naruszała prawo.
W wyroku podzielono poglądy wyrażone wcześniej w wyrokach NSA OZ w Poznaniu z 8 sierpnia 1997 r. I SA/Po 242/97 i z 24 września 2001 r. I SA/Wr 2465/98 odnoszące się do uznania, iż wydatki na utrzymanie orkiestry dętej jako niepowodujące powstania przychodów nie mogły być uznane za koszty uzyskania tych przychodów. Wydatków na orkiestrę nie można było uznać za wydatki na reprezentację i reklamę. W ocenie Sądu działalność orkiestry zakładowej mieści się w szeroko zakreślonym pojęciu reprezentacji. Niewątpliwie bowiem orkiestra dęta, kultywująca wieloletnią tradycję górniczą, reprezentuje Kopalnię w ramach której działa. Jednak tego rodzaju reprezentacja nie wywiera skutków w zakresie prawa podatkowego. Orkiestra nie jest bowiem związana z celem gospodarczym kopalni, zaś jej działalność, nosząca charakter działalności kulturalnej, nie ma żadnego związku z uzyskiwanym przez Kopalnię przychodem. Skoro zaś podstawę orzekania w sprawach podatkowych muszą stanowić wyłącznie przepisy prawa podatkowego/ nie miało żadnego znaczenia utrzymywanie przez skarżącą orkiestry zgodnie z przepisami prawa pracy obowiązującymi w górnictwie. Sąd nie dopatrzył się też naruszenia prawa również w tej części decyzji, którą wyłączono z kosztów uzyskania przychodów wydatki czynione przez skarżącą na rzecz Klubu Sportowego "T.", odmawiając tym wydatkom cech darowizny. Umowa o wzajemnych świadczeniach wiążących Kopalnię i Klub Sportowy była umową nienazwaną, zobowiązującą obie strony do wykonywania szeregu działań, szczegółowo w niej opisanych.
Nie doszło również do naruszenia art. 7 ust. 2 w zw. z art. 9 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych; zarzut skargi w tym zakresie nie został bliżej skonkretyzowany.
Od opisanego wyroku KWB "T." na podstawie art. 174 Prawa o postępowaniu przed sądami administracyjnymi w zw. z art. 101 - Przepisów wprowadzających ustawę... Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, wniosła skargę kasacyjną zarzucając, iż Sąd naruszył postanowienia:
l/ art. 22 ust. 1 pkt 1 i art. 22 ust. 2 pkt 1 ustawy o NSA w zw. z art. 15 ust. 1, art. 7 ust. 2 i art. 9 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, przez błędną wykładnię powołanych przepisów/ w postaci takiej interpretacji tych przepisów, według której sposób odnoszenia poszczególnych kosztów na konto analityczne miał wpływ na ich kwalifikację dla celów ustalenia dochodu podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych, oraz niewłaściwe zastosowanie art. 15 ust. 1 tej ustawy przez uznanie, iż w stanie faktycznym sprawy zasadne jest wyłączenie z kosztów uzyskania przychodów wynagrodzeń wraz z pochodnymi pracowników skarżącej świadczących pracę na podstawie umów o pracę w zakresie działalności przedsiębiorstwa skarżącej na stanowiskach robotniczych oraz przez uznanie iż wykonywanie przez pracodawcę zobowiązania na rzecz pracowników zawartego w układzie zbiorowym pracy nie stanowi kosztów pracy, a tym samym nie stanowi kosztów uzyskania przychodów,