Naczelny Sąd Administracyjny Izba Finansowa w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Andrzej Kabat, Sędziowie NSA Adam Bącal, Krystyna Nowak (spr.), Protokolant Ewa Tokarczyk, po rozpoznaniu w dniu 30 marca 2004 r. na rozprawie skargi kasacyjnej KWB "T." S.A. w B. od wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego Ośrodka Zamiejscowego we Wrocławiu z dnia 4 lipca 2003r. sygn. akt I SA/Wr 421/01 w sprawie ze skargi KWB "T." S.A. w B. na decyzję Izby Skarbowej w W. Ośrodka Zamiejscowego w J. z dnia 29 grudnia 2000 r. (...) w przedmiocie podatku dochodowego od osób prawnych za 1998 r. 1. uchyla zaskarżony wyrok i przekazuje sprawę do ponownego rozpoznania Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu we Wrocławiu 2. zasądza od Dyrektora Izby Skarbowej w W. na rzecz KWB "T." S.A. w B. zwrot kosztów postępowania w kwocie 9.011,50 zł (dziewięć tysięcy jedenaście zł 50 gr. ).
FSK 190/04
U Z A S A D N I E N I E
Wyrokiem z 4 lipca 2003 r. I SA/Wr 421/02, doręczonym stronie skarżącej 22 września 2003 r., Naczelny Sąd Administracyjny Ośrodek Zamiejscowy we Wrocławiu oddalił skargę KWB "T." S.A. w B. na decyzję Izby Skarbowej w W. Ośrodka Zamiejscowego w J. z 29 grudnia 2000 r. (...) w sprawie podatku dochodowego od osób prawnych za 1998 r.
Z uzasadnienia wyroku wynikało, że w postępowaniu odwoławczym jak i w skardze Kopalnia - podatniczka - kwestionowała, jako niezgodne z prawem wyłączenie z zadeklarowanych przez nią kosztów uzyskania przychodów wydatków na:
- utrzymanie zakładowej orkiestry dętej,
- stypendia fundowane na rzecz studentów różnych szkół wyższych nie będących pracownikami.
Ponadto zakresem skargi do Sądu Kopalnia "T." objęła zakwestionowanie przez organy podatkowe - jako kosztów uzyskania przychodów- wydatków związanych z remontem środków trwałych: budynku - Magazyn Główny - Magazyn Farb i Lakierów bez ich dokładnej analizy co spowodowało zaliczenie wydatków remontowych w istocie do wydatków na cele modernizacji i adaptacji tych środków trwałych.
Oceniając zgodność zaskarżonej decyzji z prawem Sąd podzielił wyrażony w skardze pogląd, że zadanie organu podatkowego polega na ponownym, merytorycznym rozpatrzeniu sprawy. Jednak w odniesieniu do Kopalni nie dopatrzył się naruszenia tego obowiązku. Izba Skarbowa określiła decyzję organu I instancji jako zasadną merytorycznie i prawnie również w tej części, której skarżąca w odwołaniu nie kwestionowała.
Takie stwierdzenie organu odwoławczego stanowiło w istocie ocenę poprawności rozstrzygnięcia organu I instancji i jakkolwiek była to ocena minimalna, z pewnością nieodpowiadająca zasadzie ponownego, całościowego rozpoznania sprawy, to jednak wobec merytorycznej zasadności obu decyzji wydanych w sprawie, uchybienie to należało uznać za wadę nieistotną, niedającą podstawy do uchylenia zaskarżonej decyzji w trybie art. 22 ust. 2 pkt 3 ustawy z dnia 11 maja 1995 r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym /Dz.U. nr 74 poz. 368/.
Sąd nie dopatrzył się również innych naruszeń prawa zarzucanych w skardze, piśmie procesowym i na rozprawie.
Przepis art. 16 ust. 1 pkt 1 lit. "c" ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych nie pozwalał na uznanie za koszt uzyskania przychodów wydatków poniesionych na ulepszenie środków trwałych, które zgodnie z art. 16 lit. "g" ust. 13 powiększają wartość środków trwałych, stanowiącą podstawę naliczenia odpisów amortyzacyjnych. W ocenie Sądu materiał dowodowy sprawy dawał podstawę do przyjęcia, że strona skarżąca przeprowadziła w obiektach budowlanych roboty skutkujące ich ulepszeniem w rozumieniu wskazanego przepisu. Wbrew zarzutom skargi w aktach znajdowały się dowody, w postaci załączników do protokołu z badania dokumentów i ewidencji, przeprowadzonej w Kopalni, z których niespornie wynikał zakres i charakter przeprowadzonych robót, jako działań o charakterze przebudowy lub rozbudowy, adaptacji lub modernizacji.
Kopalnia stawiając zarzut w tym zakresie, nie zaoferowała żadnego konkretnego dowodu na poparcie twierdzenia, że niektóre z przeprowadzonych robót miały charakter remontu.