1. Pojęcie salon gry w rozumieniu art. 9 pkt 1 lit. "b" ustawy z dnia 29 lipca 1992 r. o grach losowych i zakładach wzajemnych /t.j. Dz.U. 1998 nr 102 poz. 650 ze zm./ w żadnym razie nie może być odnoszone do pojęcia salon gry o jakim mowa w art. 45 ust. 1 pkt 5 tej ustawy.
2. Stawki podatku od gier na automatach losowych o jakich mowa w art. 45 ust. 1 pkt 5 ustawy z dnia 29 lipca 1992 r. o grach losowych i zakładach wzajemnych /t.j. Dz.U. 1998 nr 102 poz. 650 ze zm./ mogą być odnoszone także i do takich przypadków, gdy automaty są rozproszone w różnych zakładach w ilości przekraczającej normy określone w art. 9 pkt 1 lit. "b" powołanej ustawy.
Naczelny Sąd Administracyjny po rozpoznaniu w dniu 16 czerwca 2005 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej Witolda B. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Opolu z dnia 14 maja 2004 r., I SA/Wr 357/03 w sprawie ze skargi Witolda B. na decyzję Izby Skarbowej w O. z dnia 30 grudnia 2002 r. w przedmiocie określenia podatku od gier za okres od stycznia do listopada 2000 r. - oddala skargę kasacyjną; (...).
Wyrokiem z dnia 5 marca 2004 r., I SA/Wr 2378/01 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Opolu oddalił skargę Witolda B. na decyzję Izby Skarbowej w O. z dnia 22 czerwca 2001 r. w przedmiocie podatku od gier za 1999 r. Z ustaleń Sądu wynika, że Witold B. w okresie od 1 stycznia 1999 r. do 31 grudnia 1999 r. prowadził działalność gospodarczą opodatkowaną na zasadach ogólnych, polegającą na urządzaniu gier na automatach wydzierżawionych od firmy "L." Sp. z o.o. w B. Z ustaleń wynikało też, że podatnik wydzierżawił 72 automaty, w tym 3 automaty produkcji JPM typu Magic i 69 automatów produkcji JPM typu Jokers. Prowadzenie tej działalności polegało na organizowaniu gier z lokalizacją dzierżawionych automatów w obcych lokalach na podstawie umowy najmu /podnajmu/ powierzchni użytkowej.
W związku z przeprowadzoną u podatnika kontrolą skarbową i stwierdzeniem Inspektora Kontroli Skarbowej z Urzędu Kontroli Skarbowej w O., iż dzierżawione automaty do gry są automatami losowymi zgodnie z par. 10 ust. 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 18 października 1993 r. w sprawie ogólnych warunków dopuszczenia do eksploatacji i użytkowania automatów losowych (...) /Dz.U. nr 103 poz. 473 - zwanego dalej rozporządzeniem/, a nie automatami zręcznościowymi oraz kwestionowaniem przez podatnika tego stanowiska, organ kontrolny wystąpił do Ministra Finansów o ustalenie tej okoliczności w trybie art. 2 ust. 3 ustawy z dnia 29 lipca 1992 r. o grach losowych i zakładach wzajemnych /t.j. Dz.U. 1998 nr 102 poz. 650 ze zm./. Decyzją z dnia 6 lutego 2001 r. Minister Finansów orzekł, że gry prowadzone na automatach typu Magic i Jokers będących we władaniu firmy "J." Witold B. z siedzibą w N. w okresie objętym kontrolą są grami losowymi - grami na automatach losowych w rozumieniu ustawy z dnia 29 lipca 1992 r. o grach losowych, zakładach wzajemnych i grach na automatach. Decyzja powyższa została utrzymana w mocy decyzją Ministra Finansów z dnia 20 marca 2001 r., a odwołanie podatnika nieuzasadnione. Także skargę podatnika na decyzję z dnia 20 marca 2001 r. Naczelny Sąd Administracyjny w Warszawie wyrokiem z dnia 21 stycznia 2003 r. oddalił /II SA 1658/01/.
W sprawie tej NSA podzielił stanowisko Ministra Finansów, iż w świetle ekspertyzy Wojskowej Akademii Technicznej przedmiotowe automaty do gry wypłacały wygrane w formie pieniężnej. Tego charakteru gry nie może zmienić późniejsze zablokowanie przez skarżącego funkcji wypłaty wygranej. Ze schematu gry wynika, że istnieje etap gry zależny od automatu, a zatem losowy, na który grający nie ma wpływu. Ten losowy etap gry wpisany w program urządzenia nie może być przez jej uczestnika ominięty i zasadniczo on rozstrzyga o wyniku gry. Na tym etapie można przegrać liczbą punktów kredytowych wielkość stawki lub wygrać wartość pokazywaną w tabeli. Wygrana na tym etapie pozwala przejść do następnego, zręcznościowego już etapu gry, w którym stopień zręczności przesądza jedynie o tym czy ostatecznie utrzyma się wygrana przydzielona na etapie losowym. NSA w powyższym wyroku stwierdził, że okoliczność wydawania przez Ministra Finansów decyzji już pod rządami zmienionego od 23 listopada 2000 r. stanu prawnego nie ma wpływu na wynik sprawy skoro w ustawie z dnia 26 maja 2000 r. o zmianie ustawy o grach losowych i zakładach wzajemnych oraz o zmianie niektórych innych ustaw /Dz.U. nr 70 poz. 826/ nie zawarto przepisów przejściowych.