Skarga kasacyjna na decyzję Izby Skarbowej w K. w przedmiocie określenia wysokości opłaty skarbowej z tytułu sprzedaży nieruchomości
Tezy

1. O wartości rynkowej nieruchomości w 2000 r. decydowały wyłącznie przesłanki określone w art. 10 ust. 2 ustawy z dnia 31 stycznia 1989 r. o opłacie skarbowej /Dz.U. nr 4 poz. 23 ze zm./, a to oznacza, że nie mają na nią wpływu przesłanki określone w art. 134, art. 154 i art. 155 ustawy z dnia 2? sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami /t.j. Dz.U. 2000 nr 46 poz. 543 ze zm./.

2. W pojęciu stanu prawnego nieruchomości w rozumieniu art. 10 ust. 2 ustawy z dnia 31 stycznia 1989 r. o opłacie skarbowej /Dz.U. nr 4 poz. 23 ze zm./ mieści się również jej przeznaczenie w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego.

Sentencja

Naczelny Sąd Administracyjny po rozpoznaniu w dniu 29 września 2005 r. na rozprawie w Wydziale II Izby Finansowej skargi kasacyjnej Dyrektora Izby Skarbowej w K. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach z dnia 28 maja 2004 r., I SA/Ka 926/03 w sprawie ze skargi Ewy G. na decyzję Izby Skarbowej w K. z dnia 25 marca 2003 r. (...) w przedmiocie określenia wysokości opłaty skarbowej z tytułu sprzedaży nieruchomości - oddala skargę kasacyjną; (...).

Uzasadnienie strona 1/5

Wyrokiem z dnia 28 maja 2004 r. I SA/Ka 926/03 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach uchylił decyzję Izby Skarbowej w K. z dnia 25 marca 2003 r. (...) utrzymującą w mocy decyzję Urzędu Skarbowego w S. z dnia 18 grudnia 2002 r., (...) określającą stronom umowy sprzedaży wysokość zaległości podatkowej w opłacie skarbowej w kwocie 7.653,30 zł oraz należne odsetki za zwłokę w kwocie 7.674,30 zł. Z ustaleń Sądu wynika, że aktem notarialnym z dnia 24 lutego 2000 r. (...) Ewa G. i Dariusz G. sprzedali Annie M. niezabudowane nieruchomości położone w S.: 1/ o pow. 12.754 m2 i 2/ o pow. 2.485 m2, przy czym strony określiły cenę ich sprzedaży na kwotę 29.9000 zł, a w tym nieruchomości o pow. 2.485 m2 na kwotę 4.900 zł. Sporządzający umowę asesor notarialny pouczył strony o treści art. 10 ustawy z dnia 31 stycznia 1989 r. o opłacie skarbowej /Dz.U. nr 4 poz. 23 ze zm./ oraz skutkach wynikających z art. 56 Kks, a strony oświadczyły, że podana przez nie cena odpowiada wartości rynkowej przedmiotu sprzedaży. W konsekwencji asesor notarialny jako płatnik pobrał od stron opłatę skarbową w wysokości 5 procent podanej ceny transakcyjnej w kwocie 1.495 zł. W toku czynności sprawdzających Urząd Skarbowy powziął wątpliwość co do przyjętej w akcie notarialnym wartości przedmiotu sprzedaży i wezwał strony, zgodnie z art. 10 ust. 3 ustawy o opłacie skarbowej do podwyższenia ceny sprzedaży i równocześnie wszczął postępowanie podatkowe. W odpowiedzi Anna M. przesłała organowi podatkowemu operat szacunkowy biegłego M. D. "potwierdzający wartość rynkową przyjętej ceny sprzedaży". Identyczne stanowisko zajęli w sprawie kupujący. W konsekwencji organ postanowił określić wartość nieruchomości z uwzględnieniem opinii biegłych. Z operatu szacunkowego biegłego A. Cz. wynikała wartość rynkowa nieruchomości wynosząca kwotę 187.900 zł oraz uzasadnienie, że "ceny transakcyjne działek na terenie S. zarówno rolnych jak i budowlanych położonych w drugiej strefie są zbliżone, ponieważ praktycznie wszystkie grunty tej strefy są przeznaczone pod zabudowę". Biegły ten podkreślił jeszcze, że teren, na którym położone są przedmiotowe nieruchomości leży na zapleczu hipermarketów /Auchan i Makrocash wybudowanych pod koniec lat 1990/. W związku z zakwestionowaniem tej opinii przez strony umowy organ podatkowy powołał kolejnego biegłego J. M., który oszacował przedmiot umowy sprzedaży stron, na kwotę 182.966 zł. Powyższą kwotę przyjęto w decyzji Urzędu Skarbowego w S. jako podstawę obliczenia zaległości podatkowej. W uzasadnieniu tej decyzji organ stwierdził, że zarzut strony przedstawiony w trybie art. 200 par. 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa /Dz.U. nr 137 poz. 926 ze zm./, iż przedmiotowe nieruchomości nie mogą być zabudowane, jest nieuzasadniony skoro z zapisu miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego wynika, "zakaz wznoszenia obiektów kubaturowych, związanych z gospodarowaniem rolniczą przestrzenią produkcyjną". Treść tego zapisu w ocenie organu nie wykluczała budowy na tych terenach innych obiektów nie związanych z produkcją rolniczą.

Strona 1/5