Skarga kasacyjna na decyzję SKO w E. w przedmiocie podatku od nieruchomości za 2003 r.
Tezy

W stanie prawnym obowiązującym od dnia 1 stycznia 2003 r. podjęcie budowli podlegających opodatkowaniu podatkiem od nieruchomości należy ustalać na podstawie przepisów art. 1a ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych /Dz.U. 2002 nr 9 poz. 84 ze zm./ z uwzględnieniem regulacji zawartych w art. 3 pkt 3 i pkt 9 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane /Dz.U. 2000 nr 106 poz. 1126 ze zm./.

Z przepisów tych wynika, że linie /sieci/ telekomunikacyjne są budowlą stanowiącą przedmiot opodatkowania tym podatkiem. Na budowlę tę składają się zarówno podziemne kanały kanalizacyjne, jak i kable stanowiące część składową tej budowli.

Sentencja

Naczelny Sąd Administracyjny po rozpoznaniu w dniu 27 stycznia 2006 r. na rozprawie w Wydziale II Izby Finansowej skargi kasacyjnej "TD." S.A. we W. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olsztynie z dnia 26 maja 2004 r. 1/III SA 2939/03 w sprawie ze skargi "TD." S.A. we W. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w E. z dnia 25 sierpnia 2003 r., (...) w przedmiocie podatku od nieruchomości za 2003 r. - oddala skargę kasacyjną.

Inne orzeczenia o symbolu:
6115 Podatki od nieruchomości
Inne orzeczenia z hasłem:
Podatek od nieruchomości
Budowlane prawo
Inne orzeczenia sądu:
Naczelny Sąd Administracyjny
Inne orzeczenia ze skargą na:
Samorządowe Kolegium Odwoławcze
Uzasadnienie strona 1/9

Wyrokiem z dnia 26 maja 2004 r. 1/III SA 2939/03 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie oddalił skargę "TD." S.A. z siedzibą we W. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w E. z dnia 25 sierpnia 2003 r. (...) w przedmiocie podatku od nieruchomości za 2003 r.

W uzasadnieniu wyroku wyjaśniono, że "TD." S.A. jest operatorem telekomunikacyjnym, który w ramach realizowanych inwestycji własnych buduje na terenie gminy E. sieci telekomunikacyjne. W skład tych sieci wchodzą m.in. zabudowana umieszczona na stałe w gruncie kanalizacja techniczna oraz umieszczone w niej linie telekomunikacyjne w postaci kabli i przewodów.

W złożonej deklaracji na podatek od nieruchomości za 2003 r. Spółka wykazała wartość budowli jedynie w odniesieniu do kanalizacji technicznej, nie wliczając do tej wartości linii telekomunikacyjnych w postaci przewodów i osprzętu.

Kwestionując złożone przez Spółkę rozliczenie podatku organy obu instancji powołały obowiązujący od 1 stycznia 2003 r. przepis art. 1a ust. 1 pkt 2 lit. "a" ustawy z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych /Dz.U. 2002 nr 9 poz. 84 ze zm./ zawierający definicję budowli dla potrzeb tej ustawy odnoszącą się do przepisów prawa budowlanego.

Samorządowe Kolegium Odwoławcze jako podstawę wydanej decyzji powołało również art. 2 ust. 1 tej ustawy wskazujący budowle jako przedmiot opodatkowania podatkiem od nieruchomości oraz art. 3 ust. 3 prawa budowlanego wymieniający wśród stanowiących budowle obiektów budowlanych, sieci uzbrojenia terenu.

Organ II instancji podkreślił, iż definicje sieci uzbrojenia terenu zawiera z kolei art. 2 pkt 11 ustawy z dnia 17 maja 1989 r. - Prawo geodezyjne i kartograficzne /Dz.U. nr 30 poz. 163 ze zm./, zgodnie z którym przewody sieci telekomunikacyjnej uznane są jako sieć uzbrojenia terenu. W tym kontekście organ powołał orzeczenie Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 20 kwietnia 2000 r., IV SA 462/98 w którym Sąd wskazał, iż "przewody sieci telekomunikacyjnej uznane są wprost jako sieć uzbrojenia terenu".

Uwzględniając powyższe Samorządowe Kolegium Odwoławcze podtrzymało stanowisko organu I instancji, iż linia telekomunikacyjna jest budowlą, a także środkiem trwałym, którego wartość Spółka powinna określić zgodnie z przepisami regulującymi amortyzację.

Odnosząc się do podnoszonych przez Spółkę w postępowaniu odwoławczym zarzutów dotyczących nie powołania biegłego w celu określenia rzeczywistego przedmiotu opodatkowania i sformułowania definicji sieci telekomunikacyjnej jako budowli, organ odwoławczy wskazał, iż nie zachodzą w jego ocenie przesłanki powołania biegłego w oparciu o treść art. 4 ustawy o podatkach i opłatach lokalnych, skoro podatnik wskazał, iż telefoniczne sieci rozdzielcze są środkiem trwałym, podający jednocześnie wartość tych sieci, co w świetle art. 4 ust. 5 ustawy o podatkach i opłatach lokalnych może stanowić podstawę opodatkowania.

W skardze na te decyzję Spółka domagając się jej uchylenia zarzuciła naruszenie prawa materialnego art. 2 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatkach i opłatach lokalnych /w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2003 r./ oraz art. 3 pkt 3 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane /Dz.U. 2000 nr 106 poz. 1126 ze zm./, w związku z art. 1a pkt 2 ww. ustawy, poprzez ich błędną wykładnię, a w konsekwencji bezpodstawne przyjęcie, iż opodatkowaniu podatkiem od nieruchomości podlega linia telekomunikacyjna, która nie jest "budowlą" oraz naruszenie art. 1a pkt 2 ustawy o podatkach i opłatach lokalnych, poprzez jego bezpodstawne zastosowanie do okoliczności faktycznych sprawy.

Strona 1/9
Inne orzeczenia o symbolu:
6115 Podatki od nieruchomości
Inne orzeczenia z hasłem:
Podatek od nieruchomości
Budowlane prawo
Inne orzeczenia sądu:
Naczelny Sąd Administracyjny
Inne orzeczenia ze skargą na:
Samorządowe Kolegium Odwoławcze