Właściwa jest wykładnia art. 42 pkt 6 ustawy z dnia 29 lipca 1992 r. o grach losowych i zakładach wzajemnych /t.j. Dz.U. 1998 nr 102 poz. 650 ze zm./, iż "przez kwotę wpłaconą do kasy" należy rozumieć także kwotę wpłaconą obsłudze automatu jak również skredytowaną przez obsługę automatu.
Naczelny Sąd Administracyjny po rozpoznaniu w dniu 28 października 2005 r. na rozprawie w Wydziale II Izby Finansowej skargi kasacyjnej "P.-F." Sp. z o. o. w Z. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy z dnia 22 czerwca 2004 r., I SA/Bd 105/04 w sprawie ze skargi "P.-F." Sp. z o. o. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w B. z dnia 12 stycznia 2004 r. (...) w przedmiocie odmowy stwierdzenia nadpłaty w podatku od gier za okres od 1 do 10 maja 2003 r. - oddala skargę kasacyjną;
Zaskarżonym wyrokiem z dnia 22 czerwca 2004 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Bydgoszczy oddalił skargę "P.-F." Spółki z o.o. w Z. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w B. z dnia 12 stycznia 2004 r. w przedmiocie odmowy stwierdzenia nadpłaty w podatku od gier za okres od 1 do 1- maja 2003 r.
W uzasadnieniu zaskarżonego wyroku Sąd stwierdził, iż z niebudzących wątpliwości i niespornych ustaleń w zakresie okoliczności stanu faktycznego sprawy wynika, że w dniu 9 maja 2003 r. w salonie gier w I. przy ul. S. 20 odbyto gry na trzech automatach co znajduje odbicie w zapisach pamięci automatów, brak jest natomiast odpowiadających powyższym grom wpłat do kasy salonu.
Istota zaistniałego między stronami sporu sprowadza się do rozstrzygnięcia czy w deklaracji na podatek od gier składanej za I dekadę maja 2003 r. należało wykazać jako podstawę opodatkowania kwotę 25.889 zł czy 1.889 zł, a w konsekwencji do rozstrzygnięcia czy w świetle unormowania zawartego w art. 42 pkt 6 ustawy z dnia 29 lipca 1992 r. o grach losowych, zakładach wzajemnych i grach na automatach /t.j. Dz.U. 1998 nr 102 poz. 650 ze zm./ - obecnie o grach i zakładach wzajemnych do podstawy opodatkowania podatkiem od gier winna być wliczona kwota zakredytowana w pamięci automatu a nie wpłacona fizycznie do kasy salonu.
W ocenie Sądu pierwszej instancji, z gramatycznego brzmienia art. 42 pkt 6 cyt. ustawy o grach losowych i zakładach wzajemnych wynika, że podstawę opodatkowania podatkiem od gier stanowi w grach na automatach - kwota stanowiąca różnicę miedzy kwotą uzyskaną z wymiany żetonów do gry lub wpłaconą do kasy salonu i zakredytowaną w pamięci automatu lub wpłaconą do automatu a sumą wygranych uzyskanych przez uczestników gier.
Konstrukcja art. 42 pkt 6 wskazuje, iż w przypadku gier na automatach możemy mieć do czynienia z przypadkiem gdy gracz płaci pieniądze za co otrzymuje żetony do gry /w tej sytuacji do podstawy opodatkowania dolicza się "kwotę uzyskaną z wymiany żetonów"/, gracz wpłaca pieniądze do kasy salonu i na taką samą wartość zostaje zakredytowana pamięć automatu /w tej sytuacji do podstawy opodatkowania wlicza się "kwotę wpłaconą i zakredytowaną w pamięci automatu"/, gracz wpłaca sam pieniądze bezpośrednio do automatu /w tej sytuacji do podstawy opodatkowania wlicza się "kwotę wpłaconą do automatu"/.
Ustawodawca określając sposób obliczenia podstawy opodatkowania uwzględnił specyfikę gier różnych automatów wynikającą z zasad funkcjonowania tych automatów i zasad prowadzenia na nich gier /podział na tzw. automaty wrzutowe i kredytowe/. Dla celów podatkowych istotne znaczenie ma więc ustalenie, w którym momencie gracz dokonuje wpłaty uprawniającej go do gry na automacie.
W aktach sprawy znajduje się pozew o zapłatę złożony przez skarżącą przeciwko pracownikowi odpowiedzialnemu za powstałą stratę, w którym spółka opisuje zasady funkcjonowania automatów, na których spowodowane zostały braki - są to automaty kredytowane przez pracownika. Przy pomocy kluczyka uruchamia się automat na taką ilość punktów jaką opłaca gracz. Otrzymane pieniądze pracownik zanosi do kasy i podaje numer maszyny, na której gra gracz. Niema możliwości, aby a automatach tego typu bez udziału pracownika klubu można było samoistnie dokonać wpłat i wypłat. Powyższe zasady funkcjonowania automatów znajdują odzwierciedlenie w regulaminie gier w automatach losowych zatwierdzonym przez Ministra Finansów w dniu 1 czerwca 2000 r. dla spółki "P.-F.". Zgodnie z par. 4 pkt 1 regulaminu "w przypadku automatów kredytowanych, klient wpłaca kwotę, którą obsługa bonuje na liczniku automatu". Gra na automacie może się zatem odbyć dopiero do spełnieniu obu warunków dokonania wpłaty i zakredytowaniu tej wpłaty w pamięci automatu.