Warunki przewidziane w rozporządzeniu Ministra Finansów z dnia 15 grudnia 1997 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym (Dz. U. Nr 156, poz. 1024 ze zm.) nie dotyczą usług wymienionych w art. 4 ust. 6 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym (Dz. U. Nr 11, poz. 50 ze zm.).
Naczelny Sąd Administracyjny po rozpoznaniu w dniu 21 kwietnia 2004 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej Lucyny P., "T-L" Transport i Spedycja w Z. od wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego - Ośrodek Zamiejscowy w Poznaniu z dnia 16 maja 2002 r. I SA/Po 3044/00 w sprawie ze skargi Lucyny P., "T-L" Transport i Spedycja w Z. na decyzję Izby Skarbowej w P. z dnia 16 października 2000 r. w przedmiocie podatku od towarów i usług za okres luty-grudzień 1998 r. - uchyla zaskarżony wyrok oraz decyzję Izby Skarbowej w P. z dnia 16 października 2000 r. (...); (...).
Po umorzeniu przez Sąd Najwyższy postanowieniem z dnia 7 stycznia 2004 r. postępowania wszczętego rewizją nadzwyczajną Prezesa Naczelnego Sądu Administracyjnego Lucyna P. wniosła skargę kasacyjną od wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego Ośrodek Zamiejscowy w Poznaniu z dnia 16 maja 2002 r. I SA/Po 3044/00 w trybie art. 102 par. 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Przepisy wprowadzające ustawę - Prawo o ustroju sądów administracyjnych i ustawę - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi /Dz.U. nr 153 poz. 1271/. W wyroku tym oddalona została skarga Lucyny P. na decyzję Izby Skarbowej w P., utrzymującą w mocy decyzję Inspektora Kontroli Skarbowej określającą skarżącej zobowiązanie podatkowe, zaległość podatkową oraz odsetki w podatku od towarów i usług za poszczególne miesiące w okresie luty-grudzień 1998 r.
Skarżąca prowadzi działalność gospodarczą pod firmą "T-L" Spedycja Międzynarodowa. W 1998 r. świadczyła wyłącznie usługi spedycji międzynarodowej, związane z usługami transportu międzynarodowego. W 1998 r. nie posiadała własnych środków transportowych a świadczone usługi polegały na organizowaniu na zlecenie eksportera, importera lub innego spedytora przewozu towarów przez granicę RP. Przy realizacji spedycji firma korzystała z usług podwykonawców przewoźników krajowych, z którymi zawierała umowy w swoim imieniu. Skarżąca wystawiała swojemu zleceniodawcy faktury VAT na całą usługę spedycyjną /przewóz + czynności wchodzące w skład czynności spedycyjnych/ posługując się na fakturze nazwą "usługi przewozowe", przy równoczesnym określeniu tych usług według Klasyfikacji Wyrobów i Usług wydanej na podstawie przepisów o statystyce państwowej przez Prezesa GUS jako usługi spedycyjne KWiU 63.40.12. Jak to zostało potwierdzone w trakcie prowadzonego postępowania wykazywana na fakturach przez wnioskodawcę cena sprzedaży była wyższa od ceny zakupu usługi przewozowej, bowiem zawierała w sobie należność za świadczone usługi spedycyjne.
Rozstrzygające sprawę w obu instancjach postępowania podatkowego organy stanęły na stanowisku, że podatniczka zaniżyła zobowiązania podatkowe w podatku od towarów i usług we wskazanych okresach w związku z zastosowaniem nieprawidłowej stawki "0" procent zamiast 22 procent usług spedycyjnych wykonywanych w kraju na zlecenie osoby krajowej, polegających na organizowaniu przewozu towarów z miejsca wyjazdu za granicą do miejsca przyjazdu w Polsce. Rozstrzygniętą na niekorzyść podatniczki kwestią sporną jest stosowanie przez nią preferencyjnej stawki "0" procent w stosunku do wykonywanych w kraju usług spedycji związanych z transportem importowanych towarów na odcinku zagranicznym przy korzystaniu z usług przewoźnika krajowego na zlecenie osoby krajowej. Zgodnie z art. 18 ust. 1 ustawy o podatku VAT, stawka podstawowa podatku wynosi 22 procent, przy czym wyjątkiem od tej zasady jest eksport usług, który zgodnie z ust. 3 tego przepisu opodatkowany jest stawką "0" procent. Zgodnie z definicją zawartą w art. 4 pkt 6 ustawy o podatku VAT przez eksport usług rozumie się usługi wykonywane przez podatnika poza państwową granicą Rzeczypospolitej Polskiej. Przepisem rozszerzającym pojęcie eksportu usług jest art. 39 ust. 1 pkt 1 ustawy, stanowiący, że eksportem usług są również usługi transportu międzynarodowego. Na podstawie upoważnienia zawartego w art. 39 ust. 2 ustawy Minister Finansów określił rozporządzeniem z dnia 15 grudnia 1997 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 156 poz. 1024 ze zm./ zakres usług transportu międzynarodowego oraz warunki jakie muszą spełnić podatnicy, aby świadczone przez nich usługi mogły być uznane na równi z eksportem usług. Zgodnie z par. 59 ust. 3 tego rozporządzenia - usługami transportu międzynarodowego są również wykonywane w kraju usługi (...) spedycji międzynarodowej, związane z usługami transportu międzynarodowego. W par. 60 ust. 1 cyt. rozporządzenia zostały wymienione rodzaje usług transportu międzynarodowego, które uznaje się za eksport usług i zgodnie z art. 18 ust. 3 ustawy w stosunku do nich stosuje się stawkę podatku "0" procent. Izba Skarbowa, analizując przepis par. 60 ust. 1 pkt 5 rozporządzenia, stwierdziła, że stawką "0" procent objęte jest jedynie świadczenie usług spedycyjnych związanych z importem towarów z udziałem przewoźników krajowych, lecz na zlecenie osoby zagranicznej w rozumieniu prawa dewizowego, nie będącej podatnikiem.