Skarga kasacyjna na decyzję Izby Skarbowej w L. w przedmiocie podatku od czynności cywilnoprawnych
Sentencja

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Krystyna Nowak (spr.), Sędziowie NSA Grzegorz Borkowski, Jan Rudowski, Protokolant Dariusz Rosiak, po rozpoznaniu w dniu 21 grudnia 2004r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej Krzysztofa J. od wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego Ośrodka Zamiejscowego w Lublinie z dnia 13 czerwca 2003 r. sygn. akt I SA/Lu 183/03 w sprawie ze skargi Krzysztofa J. na decyzję Izby Skarbowej w L. z dnia 7 marca 2003 r. (...) w przedmiocie podatku od czynności cywilnoprawnych oddala skargę kasacyjną.

Uzasadnienie strona 1/3

Wyrokiem z 13 czerwca 2003 r. I SA/Lu 183/03, doręczonym stronie skarżącej 21.08.2003 r. Naczelny Sąd Administracyjny Ośrodek Zamiejscowy w Lublinie oddalił skargę Krzysztofa J. na decyzję Izby Skarbowej w L. z 7 marca 2003 r. (...) w przedmiocie podatku od czynności cywilnoprawnych.

Z uzasadnienia wyroku wynikało, że 11 września 2002 r. skarżący kupił własnościowe spółdzielcze prawo do lokalu. Od umówionej ceny kupna notariusz pobrał 2% podatku pouczając równocześnie kontrahentów o treści art. 6 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych.

Urząd Skarbowy doszedł do przekonania, iż zadeklarowana przez strony /w treści umowy/ wartość prawa nie odpowiada jego wartości rynkowej. Podstawa opodatkowania ustalona została po uzgodnieniu ze stronami postępowania. W odwołaniu K. J. zakwestionował fakt naliczenia odsetek za zwłokę wywodząc, że obowiązek zapłaty podatku powstał dopiero po ustaleniu wartości rynkowej przedmiotu kupna-sprzedaży.

Ten sam zarzut podnosił w skardze do NSA Ośrodka Zamiejscowego w Lublinie.

Orzekając o zgodności z prawem decyzji Izby Skarbowej, utrzymującej w mocy decyzję Urzędu Skarbowego, Sąd wskazał na postanowienie art. 3 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych, zgodnie z którym obowiązek podatkowy powstaje równocześnie ze zobowiązaniem podatkowym w tym podatku w momencie dokonania czynności cywilnoprawnej, a termin płatności wynosi 14 dni od tej daty /art. 10 ust. 1/.

Sąd wskazał również na postanowienia art. 21 par. 1 pkt 1, par. 3 i par. 4 oraz art. 53 par. 1 i par. 4 Ordynacji podatkowej.

W skardze kasacyjnej od tego wyroku Krzysztof J. wniósł "o kasację w całości" i przekazanie sprawy właściwemu Sądowi do ponownego rozpatrzenia i rozstrzygnięcia o kosztach postępowania za wszystkie instancje.

Jako podstawy kasacyjne wskazał:

- naruszenie prawa materialnego poprzez błędną jego wykładnię i niewłaściwe zastosowanie,

- naruszenie przepisów postępowania mające istotny wpływ na wynik sprawy.

W uzasadnieniu skargi jej autor podniósł, iż:

- zgodnie z art. 4 par. 1 i par. 2 Ordynacji podatkowej obowiązek podatkowy to nieskonkretyzowana powinność poniesienia przymusowego świadczenia pieniężnego w związku z zaistnieniem zdarzenia określonego w ustawie. Zakres przedmiotowy obowiązku podatkowego, przedmiot opodatkowania, moment powstania obowiązku podatkowego oraz stawki określają ustawy,

- stwierdzeniu Sądu, że stosownie do art. 3 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych obowiązek podatkowy powstaje w momencie dokonania czynności cywilnoprawnej, a podatek płatny jest w ciągu 14 dni /art. 10 ust. 1/ brak było logiki, nie można bowiem zakreślić terminu płatności od daty powstania obowiązku podatkowego,

- art. 10 ust. 1 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych określał moment powstania zobowiązania podatkowego ale nie dotyczył on czynności dokonywanych w formie aktu notarialnego,

- Sąd nie wskazał przepisu określającego termin płatności podatku,

- zgodnie z art. 47 par. 3 Ordynacji podatkowej terminem płatności podatku - dla podatników - jest ostatni dzień, w którym wpłata powinna nastąpić. Przepisy określające termin płatności muszą zatem określać dzień, a nie moment dokonania jakiejś czynności. Uznanie momentu dokonania czynności cywilnoprawnej za termin płatności podatku narusza przepisy art. 47 par. 3 i 4 Ordynacji podatkowej,

Strona 1/3