Koszty sądowe zasądzone w wyniku uwzględnienia roszczenia spółki związanego z działalnością gospodarczą nie stanowią jej przychodu łączącego się z prowadzeniem tej działalności w rozumieniu art. 12 ust. 3 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 1993 r. Nr 106, poz. 482 ze zm.).
Naczelny Sąd Administracyjny po rozpoznaniu w dniu 30 marca 2004 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej Dyrektora Izby Skarbowej w L. od wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego w Warszawie Ośrodek Zamiejscowy w Lublinie z dnia 10 maja 2002 r. I SA/Lu 1113/01 w sprawie ze skargi "Z." Spółki Akcyjnej w Ch. na decyzję Izby Skarbowej w L. /Ośrodek Zamiejscowy w Z./ z dnia 5 września 2001 r. (...) w przedmiocie podatku dochodowego od osób prawnych za 1999 r. - oddala skargę kasacyjną.
Naczelny Sąd Administracyjny w Warszawie - Ośrodek Zamiejscowy w Lublinie wyrokiem z dnia 10 maja 2002 r. I SA/Lu 1113/01, uchylił decyzję Izby Skarbowej w L. Ośrodek Zamiejscowy w Z. z dnia 5 września 2001 r., (...), określającą Spółce Akcyjnej "Z." w Ch. wysokość podatku dochodowego za 1999 rok, wysokość zaległości podatkowej oraz odsetek na dzień wydania decyzji. W uzasadnieniu wyroku wskazano, że organy podatkowe niesłusznie przyjęły, że Spółka "Z." zaniżyła przychody podlegające opodatkowaniu w 1999 roku przez to, iż nie zaliczyła do nich kwoty zasądzonych na jej rzecz kosztów sądowych. Koszty te, (...), Sąd Rejonowy Ch. zasądził na rzecz Spółki "Z." od Spółki "S.-P.", w sprawie dotyczącej roszczeń Skarżącej Spółki związanych z jej działalnością gospodarczą.
Naczelny Sąd Administracyjny uznał, że brak było dostatecznych podstaw do zaliczenia wspomnianych kosztów do przychodów związanych z działalnością gospodarczą Spółki w związku z czym odmienne rozstrzygnięcie tej kwestii w zaskarżonej decyzji stanowiło naruszenie art. 12 ust. 3 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych /Dz.U. 1993 nr 106 poz. 482 ze zm./. Sąd wskazał w uzasadnieniu wyroku, że dochodzenie w postępowaniu sądowym zapłaty należności związanych z działalnością gospodarczą obejmuje z reguły świadczenie główne i akcesoryjne. Rozstrzygnięcie o kosztach sądowych dotyczy wydatków ustalonych przepisami procedury cywilnej, które określają zasady ponoszenia tych kosztów w zależności od wyników postępowania. Naczelny Sąd Administracyjny podkreślił, że obrona przez stronę swoich praw na drodze postępowania sądowego jest jej niepodważalnym uprawnieniem i "(...) nie stanowi przejawu prowadzenia działalności gospodarczej również wówczas, gdy zmierza do zasądzenia należności powstałych w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą".
Prezes Naczelnego Sądu Administracyjnego wniósł od tego wyroku rewizję nadzwyczajną. Sąd Najwyższy jednak postanowieniem z dnia 7 stycznia 2004 r., III RN 5/03, wydanym na podstawie art. 102 par. 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Przepisy wprowadzające ustawę - Prawo o ustroju sądów administracyjnych i ustawę Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi /Dz.U. 153 poz. 1271 ze zm./, umorzył postępowanie.
W dniu 19 lutego 2004 r. do Naczelnego Sądu Administracyjnego - Izby Finansowej wpłynęła skarga kasacyjna Dyrektora Izby Skarbowej w Lublinie od wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego w Warszawie - Ośrodek Zamiejscowy w Lublinie z dnia 10 maja 2002 r., I SA/Lu 1113/01, wniesiona w trybie określonym w art. 102 par. 2 powołanej wyżej ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r.
W skardze kasacyjnej zawarto wniosek o uchylenie zaskarżonego wyroku w całości i przekazanie sprawy Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu w Lublinie do ponownego rozpoznania i zarzucono:
1/ naruszenie prawa materialnego przez błędną wykładnię art. 12 ust. 3 w związku z art. 12 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych /Dz.U. 1993 nr 106 poz. 482 ze zm./, polegające na uznaniu, iż koszty sądowe zasądzone w wyniku uwzględnienia roszczenia Spółki związanego z działalnością gospodarczą nie stanowiły jej przychodu łączącego się z prowadzeniem tej działalności lecz jedynie przychód przewidziany w art. 12 ust. 1 pkt 1 tej ustawy, podlegający opodatkowaniu w dacie otrzymania tej należności,