Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Janusz Zubrzycki (sprawozdawca), Sędzia NSA Małgorzata Niezgódka-Medek, Sędzia WSA del. Dominik Mączyński, Protokolant Katarzyna Nowik, po rozpoznaniu w dniu 17 kwietnia 2019 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej H. sp. z o.o. z siedzibą w K. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie z dnia 20 marca 2017 r. sygn. akt I SAB/Kr 3/17 w sprawie ze skargi H. sp. z o.o. z siedzibą w K. na bezczynność i przewlekłość postępowania Naczelnika Urzędu Skarbowego K. w przedmiocie podatku od towarów i usług 1) uchyla zaskarżony wyrok w całości i sprawę przekazuje Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu w Krakowie do ponownego rozpoznania, 2) zasądza od Naczelnika Urzędu Skarbowego K. na rzecz H. sp. z o.o. z siedzibą w K. kwotę 560 (pięćset sześćdziesiąt) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.
1. Wyrok Sądu I instancji.
1.1. Wyrokiem z 20 marca 2017 r. w sprawie I SAB/Kr 3/17 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie oddalił skargę H. Sp. z o.o. w K. na bezczynność i przewlekłość postępowania Naczelnika Urzędu Skarbowego (dalej: NUS) prowadzonego w przedmiocie przedłużenia terminu zwrotu podatku od towarów i usług.
1.2. Przedstawiając stan faktyczny sprawy Sąd I instancji podał, że Strona wniosła skargę na bezczynność i przewlekłość postępowania prowadzonego przez NUS w przedmiocie zwrotu podatku od towarów i usług za luty i marzec 2016 r. W skardze zarzucono organowi naruszenie: art. 139, art. 121, art. 122, art. 125 § 1 i 2, art. 284b ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2015 r. poz. 613 ze zm.; dalej: O.p.) oraz art. 13b ustawy z dnia 28 września 1991 r. o kontroli skarbowej (Dz.U. z 2011 r. Nr 41, poz. 214 ze zm.; dalej: u.k.s.) w związku z art. 87 ust. 2 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. z 2011 r. Nr 177 poz. 1054 ze zm., dalej: u.p.t.u.), poprzez:
- nieuzasadnione przedłużanie w czasie prowadzonego postępowania kontrolnego w zakresie weryfikacji zasadności zwrotu kwot nadwyżek podatku naliczonego nad należnym w podatku od towarów i usług za luty i marzec 2016 r. pod pretekstem zakończenia postępowania kontrolnego prowadzonego przez właściwe organy podatkowe dla kontrahentów i dostawców kontrahentów Skarżącej, a tym samym uzależnienie wyniku postępowania wobec Strony od innych postępowań, co nie znajduje oparcia w przepisach prawa;
- niepodejmowanie przez organ kontroli skarbowej działań zmierzających do zakończenia prowadzonego postępowania kontrolnego, mimo iż wobec samej Spółki nie są prowadzone jakiekolwiek działania weryfikujące prawidłowość złożonych rozliczeń podatkowych, a wcześniejsze zakończone czynności nie stwierdziły nieprawidłowości w zakresie jej rozliczeń podatkowych;
- brak wykazania jakichkolwiek przesłanek w sprawie umożliwiających wydłużanie w czasie prowadzonego postępowania kontrolnego, zwłaszcza gdy wobec Skarżącej organ kontroli skarbowej nie wykazał żadnych nieprawidłowości;
- niepodjęcie kontroli podatkowej, mimo posiadania upoważnienia do jej przeprowadzenia w ramach prowadzonego postępowania kontrolnego, co skutkuje rażącym naruszeniem zasady zaufania do działania organów podatkowych oraz zasady szybkości postępowania.
W oparciu o powyższe Skarżąca wniosła o: uznanie, że skarga jest uzasadniona, a w konsekwencji wyznaczenie ostatecznego terminu załatwienia sprawy przez organ skarbowy w terminie zapobiegającym upadłości Skarżącej; stwierdzenie, że bezczynność organu nastąpiła z rażącym naruszeniem prawa; a także zwrot kosztów postępowania.
1.3. Sąd I instancji przyjął, że w sprawie nie zaistniały przesłanki do stwierdzenia bezczynności organu lub przewlekłego prowadzenia postępowania na podstawie art. 149 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2016 r., poz. 718 ze zm., dalej: P.p.s.a.), chociaż w związku ze skomplikowanym charakterem tejże sprawy, systematycznie podejmowane czynności celem zgromadzenia pełnego materiału dowodowego, w miarę uzyskiwania przez organ prowadzący postępowanie nowych dokumentów, oraz działania organów, do których zwrócono się o sprawdzenie istotnych dla sprawy okoliczności, w sposób obiektywny wpłynęły na czas prowadzonego postępowania.