Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Janusz Zubrzycki (sprawozdawca), Sędzia NSA Artur Mudrecki, Sędzia WSA del. Mirella Łent, Protokolant Dariusz Rosiak, po rozpoznaniu w dniu 7 października 2008 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej G. K. od postanowienia Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olsztynie z dnia 27 czerwca 2007 r. sygn. akt I SAB/Ol 1/07 w sprawie ze skargi G. K. na bezczynność Dyrektora Izby Skarbowej w O. w przedmiocie wydania postanowienia w postępowaniu egzekucyjnym 1. oddala skargę kasacyjną, 2. zasądza od G. K. na rzecz Dyrektora Izby Skarbowej w O. kwotę 240 zł (słownie: dwieście czterdzieści złotych) tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.
1. Orzeczenie Sądu pierwszej instancji i przedstawiony przez ten Sąd stan faktyczny sprawy będący podstawą rozstrzygnięcia.
1.1. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie postanowieniem z dnia 27 czerwca 2007 r., sygn. akt I SAB/Ol 1/07 odrzucił skargę G. K. na bezczynność Dyrektora Izby Skarbowej w O. w przedmiocie wydania postanowienia w postępowaniu egzekucyjnym.
1.2. Sąd pierwszej instancji przedstawiając stan faktyczny sprawy podał, że skarżący w dniu 9 czerwca 2006 r. wystąpił do Naczelnika Urzędu Skarbowego w O. o rozliczenie kwoty 13.219,70 zł, która została wyegzekwowana w postępowaniu egzekucyjnym. Naczelnik Urzędu Skarbowego jak i Dyrektor Izby Skarbowej nie wydali postanowienia w tej sprawie, lecz w obszernych pismach przedstawili przebieg postępowania egzekucyjnego oraz zasady rozdysponowania wyegzekwowanych kwot. W tych okolicznościach strona wniosła skargę na bezczynność organów podatkowych.
1.3. W odpowiedzi Dyrektor Izby Skarbowej wniósł o oddalenie skargi, względnie o jej odrzucenie. Argumentując swoje stanowisko organ odwoławczy przedstawił przebieg postępowania egzekucyjnego i podkreślił, że w piśmie z dnia 17 marca 2003 r. Naczelnik Urzędu Skarbowego szczegółowo przedstawił sposób rozliczenia kwot pieniężnych uzyskanych w wyniku prowadzonej wobec majątku skarżącego egzekucji administracyjnej.
1.4. Sąd pierwszej instancji stwierdził, iż skarga jest niedopuszczalna i jako taka podlega odrzuceniu w myśl przepisu art. 58 § 1 pkt 6 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.), dalej powoływana jako "P.p.s.a.".
1.5. WSA w Olsztynie wskazał, że organ egzekucyjny dokonał rozliczenia kwot uzyskanych z prowadzonego wobec skarżącego postępowania egzekucyjnego i w piśmie skierowanym do tegoż skarżącego poinformował o sposobie rozdysponowania tych kwot. Skarżący uznał, iż rozliczenie to jest nieprawidłowe i domagał się wydania w tym zakresie postanowienia. Sąd stwierdził jednak - wbrew twierdzeniom skarżącego, że niniejsza sprawa nie dotyczy zwrotu nadpłaconego podatku, a zatem Sąd nie może wydać wyroku w tejże sprawie. Podkreślił, iż wydanie rozstrzygnięcia w zakresie bezczynności organu egzekucyjnego musiałoby być poprzedzone ustaleniem, iż organ był zobowiązany do wydania postanowienia podlegającego kontroli sądu. Tymczasem kwestionowane rozliczenie ma charakter jedynie księgowy i żaden przepis ustawy z dnia 17 czerwca 1966 r. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji (Dz. U. Nr 229, poz. 1954 ze zm.), dalej powoływana jako "u.p.e.a.", nie przewiduje formy postanowienia dla tego rodzaju dokumentu.
2. Skarga kasacyjna.
2.1. Strona zaskarżyła powyższe rozstrzygnięcie Sądu pierwszej instancji w całości zarzucając mu naruszenie przepisu art. 58 § 1 pkt 6 P.p.s.a. przez odrzucenie skargi jako niedopuszczalnej, w zbiegu z naruszeniem przepisu:
- art. 17 § 1 u.p.e.a. w zw. z art. 34 § 2 i 4 oraz art. 59 § 1 pkt 2 tej ustawy przez przyjęcie, iż podatnik "musi pozywać Skarb Państwa, natomiast roszczenia dotyczące rozliczenia wyegzekwowanej nadpłaty podatku VAT nie mogą być wyjaśniane na bieżąco w toku egzekucji w oparciu o przewidziane przez tę procedurę środki prawne, zgłaszanie formalne zarzutów przez podatnika w toku egzekucji oraz środki zaskarżenia w formie zażalenia na postanowienie o umorzeniu postępowania jako takiego";