Skarga kasacyjna na interpretację indywidualną Ministra Finansów (obecnie Szefa Krajowej Administracji Skarbowej) w przedmiocie podatku od gier hazardowych
Sentencja

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Maria Dożynkiewicz, Sędzia NSA Arkadiusz Cudak (spr.), Sędzia NSA Marek Kołaczek, Protokolant Krzysztof Zaleski, po rozpoznaniu w dniu 30 listopada 2017 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej I. [...] sp. z o. o. z siedzibą w W. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 24 lipca 2013 r., sygn. akt III SA/Wa 94/13 w sprawie ze skargi I. [...] sp. z o. o. z siedzibą w W. na interpretację indywidualną Ministra Finansów (obecnie Szefa Krajowej Administracji Skarbowej) z dnia 27 września 2012 r., nr [...] w przedmiocie podatku od gier hazardowych 1) oddala skargę kasacyjną, 2) zasądza od I. [...] sp. z o. o. z siedzibą w W. na rzecz Szefa Krajowej Administracji Skarbowej kwotę 180 (słownie: sto osiemdziesiąt) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Inne orzeczenia o symbolu:
6110 Podatek od towarów i usług
6560
Inne orzeczenia z hasłem:
Gry losowe
Interpretacje podatkowe
Inne orzeczenia sądu:
Naczelny Sąd Administracyjny
Inne orzeczenia ze skargą na:
Minister Finansów
Uzasadnienie strona 1/13

Zaskarżonym wyrokiem z 24 lipca 2013 r., sygn. akt III SA/Wa 94/13, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie, działając na podstawie art. 151 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j.: Dz. U. z 2017 r., poz. 1369, ze zm.), dalej: p.p.s.a., oddalił skargę I. Sp. z o.o. (dalej: spółka lub skarżąca) na interpretację indywidualną Ministra Finansów (dalej: organ) z 27 września 2012 r. w przedmiocie podatku od towarów i usług.

1. Przebieg postępowania przed organami podatkowymi

Spółka zwróciła się do organu o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od gier hazardowych w zakresie braku opodatkowania podatkiem od gier loterii audioteksowych. We wniosku wskazano, że spółka od kilku lat jest organizatorem loterii audioteksowych, także w okresie poprzedzającym wejście w życie ustawy z dnia 19 listopada 2009 r. o grach hazardowych (Dz. U. Nr 201, poz. 1540, ze zm.), dalej: u.g.h., tj. przed 1 stycznia 2010 r. Spółka organizowała loterie na podstawie zezwolenia wydawanego przez odpowiednie organy. W okresie do 31 grudnia 2009 r., w związku z tym, że loterie audioteksowe nie podlegały opodatkowaniu podatkiem od gier, spółka nie uiszczała tego podatku. Sytuację prawną w tym zakresie zmieniła ustawa o grach hazardowych, która loterie audiotele objęła podatkiem od gier według stawki 25%. Spółka wskazała, że organizowane przez nią loterie audiotele stanowią usługi społeczeństwa informatycznego w rozumieniu przepisów rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 23 grudnia 2002 r. w sprawie sposobu funkcjonowania krajowego systemu notyfikacji norm i aktów prawnych (Dz. U. Nr 239, poz. 2039 ze zm.), dalej: rozporządzenie, które wdraża Dyrektywę 98/34/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 22 czerwca 1998 r. ustanawiającą procedurę udzielania informacji w zakresie norm i przepisów technicznych oraz zasad dotyczących usług społeczeństwa informacyjnego (Dz. Urz. WE L z 1998 r. Nr 204, str. 37, ze zm.), dalej: Dyrektywa 98/34/WE. Spółka uzyskiwała wymagane zezwolenia zawsze na każdą loterię, a jedno z nich otrzymała w grudniu 2009 r., tj. na podstawie ustawy z dnia 29 lipca 1992 r. o grach i zakładach wzajemnych (t.j.: Dz. U. z 2004 r. Nr 4, poz. 27, ze zm.), dalej: u.g.z.w. Zdaniem spółki, z uwagi na fakt, iż loteria rozpoczęła się przed wejściem w życie ustawy o grach hazardowych, nie powinien od tej loterii być nakładany podatek od gier. Ponadto z uwagi na fakt, że polski prawodawca nie dopełnił obowiązku notyfikacji ustawy o grach hazardowych, loterie organizowane przez spółkę nie powinny podlegać opodatkowaniu podatkiem od gier. Spółka przywołała orzeczenie Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej (dalej: TSUE) z 19 lipca 2012 r. w sprawach połączonych C-213/11 (Fortuna), C-214/11 (Grand) oraz C-217/11 (Forta), z którego, jej zdaniem, wynika, że przepisy ustawy o grach hazardowych stanowią potencjalnie "przepisy techniczne" w rozumieniu Dyrektywy 98/34/WE i w związku z tym ich projekt powinien zostać przekazany Komisji celem notyfikacji, która w takiej sytuacji jest obowiązkiem prawodawcy krajowego, a jej brak może skutkować niemożnością stosowania przepisów krajowych w zakresie, w którym nie został wypełniony obowiązek notyfikacji oraz koniecznością powtórzenia procesu legislacyjnego. W ocenie spółki, Polska naruszyła przepisy dotyczące zgodności procedury uchwalania ustawy o grach hazardowych z prawem unijnym, gdyż nie wykonała obowiązku notyfikacji Komisji Europejskiej tej ustawy.

Strona 1/13
Inne orzeczenia o symbolu:
6110 Podatek od towarów i usług
6560
Inne orzeczenia z hasłem:
Gry losowe
Interpretacje podatkowe
Inne orzeczenia sądu:
Naczelny Sąd Administracyjny
Inne orzeczenia ze skargą na:
Minister Finansów