Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący - Sędzia NSA Sylwester Marciniak, Sędzia NSA Hieronim Sęk (sprawozdawca), Sędzia del. WSA Maja Chodacka, , po rozpoznaniu w dniu 6 czerwca 2018 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej T. w X. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi z dnia 25 października 2017 r., sygn. akt I SA/Łd 818/17 w sprawie ze skargi T. w X. na interpretację indywidualną Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 2 czerwca 2017 r., nr 0113-KDIPT1-2.4012.156.2017.1.KW w przedmiocie podatku od towarów i usług 1) oddala skargę kasacyjną, 2) zasądza od T. w X. na rzecz Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej kwotę 360 (słownie: trzysta sześćdziesiąt) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.
1. Skarga kasacyjna i odpowiedź na skargę kasacyjną
1.1. Teatr w X. (dalej: Teatr lub Skarżący) zaskarżył w całości wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi z dnia 25 października 2017 r., sygn. akt I SA/Łd 818/17. Wyrokiem tym Sąd oddalił jego skargę na interpretację indywidualną Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej (dalej: Dyrektor KIS) z dnia 2 czerwca 2017 r. w przedmiocie podatku od towarów i usług (dalej: podatek VAT).
1.2. W zaskarżonej interpretacji problem podatkowy sprowadzał się do oceny, czy wskazane i opisane we wniosku o jej wydanie działania Teatru - polegające na prowadzeniu nieodpłatnych spektakli dla osób [...], prowadzeniu częściowo odpłatnych: wystaw i paneli dyskusyjnych realizowanych trakcie trwania "[...] ", cykli spotkań "X.", akcji "Y. w teatrze" oraz cykli spotkań [...] "Z." - są realizowane w ramach jego działalności gospodarczej lub w związku z taką działalnością.
Według Teatru działania te (zwłaszcza realizowanie nieodpłatnych spektakli i ponoszenie w związku z nimi pewnych wydatków) miały na celu kształtowanie, prezentację oraz upowszechnianie dorobku kultury. W całości były zatem związane z prowadzoną działalnością, o której mowa w art. 15 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2016 r. poz. 710, z poźn. zm.; dalej: u.p.t.u.) Teatr nie powinien więc być zobowiązany do stosowania proporcji określonej w art. 86 ust. 2a tej ustawy.
Z kolei Dyrektor KIS stanowisko takie uznał za nieprawidłowe. Przyjął, że wszystkie wymienione przez Teatr przykłady nieodpłatnych działań, miały na celu realizację jego działalności statutowej w zakresie upowszechniania kultury. W takim stanie rzeczy nie można było uznać, aby realizowano je wyłącznie w ramach działalności gospodarczej. W konsekwencji podatek naliczony od poniesionych wydatków podlegać winien obliczeniu przy zastosowaniu proporcji.
Ten ostatni pogląd zaaprobował Sąd pierwszej instancji. Rozpoznał on sprawę stosownie do art. 57a ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2017 r. poz. 1369, z późn. zm.; dalej: P.p.s.a.), czyli w ramach powołanych w skardze zarzutów i podstawy prawnej.
1.3. W skardze kasacyjnej, w tym piśmie ją uzupełniającym z dnia 15 stycznia 2017 r., Skarżący wniósł o uchylenie zaskarżonego wyroku, rozpoznanie sprawy i uchylenie zaskarżonej interpretacji indywidualnej, a także o zasądzenie kosztów postępowania według norm przepisanych. Jednocześnie oświadczył, że zrzeka się rozprawy.
1.4. Sądowi pierwszej instancji zarzucił naruszenie art. 86 ust. 2a u.p.t.u. przez jego niewłaściwe zastosowanie na skutek błędnego przyjęcia, że całokształt działań podejmowanych przez Teatr nie może być traktowany jako działalność gospodarcza.
1.5. Dyrektor KIS wniósł o oddalenie skargi kasacyjnej oraz zasądzenie kosztów zastępstwa prawnego według norm przepisanych.
2. Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
2.1. Organ podatkowy nie żądał przeprowadzenia rozprawy. W tej sytuacji skarga kasacyjna mogła zostać rozpoznana na posiedzeniu niejawnym w składzie trzech sędziów, zgodnie z art. 182 § 2 i § 3 P.p.s.a.