Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Krystyna Chustecka, Sędzia NSA Małgorzata Niezgódka-Medek (spr.), Sędzia del. WSA Alojzy Skrodzki, Protokolant Marek Wojtasiewicz, po rozpoznaniu w dniu 6 maja 2015 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej S. Sp. z o o. w O. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olsztynie z dnia 28 listopada 2013 r. sygn. akt I SAB/Ol 9/13 w sprawie ze skargi S. Sp. z o o. w O. na bezczynność Dyrektora Izby Skarbowej w O. w przedmiocie rozpatrzenia odwołania od decyzji w sprawie zabezpieczenia na majątku przewidywanych kwot zobowiązań podatkowych z tytułu podatku od towarów i usług 1) oddala skargę kasacyjną, 2) zasądza od S. Sp. z o o. w O. na rzecz Dyrektora Izby Skarbowej w O. kwotę 240 (słownie: dwieście czterdzieści) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.
Skarga kasacyjna S. sp. z o.o. w O. dotyczy wyroku z dnia 28 listopada 2013 r., sygn. akt I SAB/Ol 9/13, w którym Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie, na podstawie art. 151 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r., poz. 270), zwanej dalej "Ppsa" oddalił skargę S. sp. z o.o. w O. na bezczynność Dyrektora Izby Skarbowej w O. w przedmiocie rozpatrzenia odwołania od decyzji w sprawie zabezpieczenia na majątku przewidywanych kwot zobowiązań podatkowych w podatku od towarów i usług za III i IV kwartał 2011 r.
Z przedstawionego przez Sąd pierwszej instancji stanu sprawy wynikało, że skarżąca podniosła, iż do dnia złożenia skargi nie zostało rozpoznane odwołanie od decyzji Naczelnika Urzędu Skarbowego w O. z dnia 18 czerwca 2012 r., które zawierało wszelkie elementy konstrukcyjne wymagane przepisami prawa. Skarżąca podkreśliła, że w następstwie wniesienia odwołania z dnia 4 lipca 2012 r. nie otrzymała żadnej odpowiedzi organu drugiej instancji. Wydane przez Dyrektora Izby Skarbowej w O. postanowienia dotyczyły bowiem innych spraw, co do których nie był podnoszony zarzut bezczynności. W ocenie skarżącej, postanowienie z dnia 30 października 2012 r., stwierdzające uchybienie terminu do wniesienia odwołania, dotyczyło odwołania z dnia 21 września 2012 r., natomiast postanowienie z dnia 5 września 2012 r., stwierdzające niedopuszczalność odwołania, było adresowane do M. M., a nie do skarżącej.
Wskazując na motywy oddalenia skargi Sąd pierwszej instancji stwierdził, że z akt sprawy wynika, iż Dyrektor Izby Skarbowej w O., w następstwie odwołania z dnia 4 lipca 2012 r. od decyzji Naczelnika Urzędu Skarbowego w O. z dnia 18 czerwca 2012 r. wydał postanowienie z dnia 5 września 2012 r. stwierdzające niedopuszczalność odwołania oraz postanowienie z dnia 30 października 2012 r. stwierdzające uchybienie terminowi do jego wniesienia. W ocenie Sądu, organ odwoławczy nie pozostawał więc w stanie bezczynności. Poza przedmiotem niniejszego postępowania pozostawała natomiast okoliczność skierowania do M. M. pierwszego z wymienionych wyżej orzeczeń oraz "wykreowania" przez organ "odrębnej sprawy" poprzez wydanie drugiego postanowienia, w którym stwierdzono uchybienie terminowi do wniesienia odwołania.
Na powyższe orzeczenie S. sp. z o.o. w O., działająca za pośrednictwem pełnomocnika - doradcy podatkowego złożyła skargę kasacyjną, w której wniosła o uchylenie zaskarżonego wyroku w całości, przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania oraz o zasądzenie zwrotu kosztów postępowania według norm przepisanych.
Jako podstawy kasacyjne skarżąca powołała:
1) w związku z art. 174 pkt 2 Ppsa naruszenie przepisów postępowania mające istotny wpływ na wynik sprawy tj.:
- art. 149 § 1, art. 151 w zw. z art. 134 § 1, art. 133 § 1, art. 141 § 4 Ppsa polegające na oddaleniu skargi bez wyjaśnienia na podstawie akt sprawy tego, kto w dniu 4 lipca 2012 r. wniósł odwołanie od decyzji Naczelnika Urzędu Skarbowego w O. z dnia 18 czerwca 2012 r., mimo że w sytuacji gdy odwołanie wniosła skarżąca jest oczywiste, iż organ odwoławczy pozostaje w stanie bezczynności;