Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Maria Jagielska (spr.) Sędzia NSA Dariusz Dudra Sędzia NSA Czesława Socha po rozpoznaniu w dniu 11 czerwca 2014 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Gospodarczej skargi "S." Spółki z o.o. w G. o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 18 czerwca 2013 r., sygn. akt I GSK 469/12 oddalającego skargę kasacyjną "S." Spółki z o.o. w G. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w L. z dnia 13 grudnia 2011 r., sygn. akt III SA/Lu 588/11 w sprawie ze skargi "S." Spółki z o.o. w G. na decyzję Dyrektora Izby Celnej w B. P. z dnia [...] sierpnia 2011 r., nr [...] w przedmiocie określenia kwoty długu celnego oddala skargę o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego wyroku
Naczelny Sąd Administracyjny (dalej: NSA) wyrokiem z dnia 18 czerwca 2013 r. o sygn. akt I GSK 469/12 oddalił skargę kasacyjną "S." Spółki z o.o. w G. (dalej: Spółka) od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w L. (dalej: WSA w L.) z dnia 13 grudnia 2011 r. o sygn. akt III SA/Lu 588/11 oddalającego skargę Spółki na decyzję Dyrektora Izby Celnej w B. P. z dnia [...] sierpnia 2011 r., nr [...] w przedmiocie określenia kwoty długu celnego.
Z uzasadnienia wyroku sądu kasacyjnego wynika, że importowany przez Spółkę siarczan sodu należało zaklasyfikować do kodu CN 2833 11 00 00, a nie do kodu CN 2530 90 98 00 podanego przez Spółkę w zgłoszeniu celnym, ze względu na jego cechy wymienione w treści tego kodu. NSA uznał, że w sprawie nie wystąpiły przesłanki do wystąpienia z pytaniem prejudycjalnym do Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej (dalej także jako TS UE albo Trybunał) w zakresie poprawnej klasyfikacji spornego towaru i z tego powodu nie uwzględnił wniosku Spółki z dnia [...] listopada 2012 r. o skierowanie pytania prejudycjalnego.
Spółka wniosła skargę o stwierdzenie niezgodności z prawem wskazanego wyroku NSA w całości i zasądzenie kosztów postępowania wywołanego wniesieniem tej skargi. Zaskarżonemu wyrokowi zarzuciła rażące naruszenie norm prawa Unii Europejskiej:
1. art. 267 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej (dalej: TFUE) poprzez nieskierowanie pytania prejudycjalnego do TS UE mimo podniesienia przez skarżącą pytania związanego z wykładnią aktów przyjętych przez organy UE tj. rozporządzenia Rady (EWG) nr 2658/87 z dnia 23 lipca 1987 r. w spawie nomenklatury taryfowej i statystycznej oraz Wspólnej Taryfy Celnej (Dz. U. UE z dnia 7 września 1987 r. L 256, s. 1; Polskie wydanie specjalne z 2004 r. rozdz. 02, t. 2, s. 382), dalej: WTC z uwagi na istotne wątpliwości interpretacyjne dotyczące możliwości zakwalifikowania naturalnego siarczanu sodu do części II sekcji V działu 25 WTC oraz rozumienia pojęcia krystalizacji użytego w uwadze 1 do działu 25 WTC;
2. części II sekcji V działu 25 WTC poprzez uznanie, że naturalnego siarczanu sodu nie można klasyfikować w ramach kodu CN 2530 90 00;
3. części II sekcji VI działu 28 WTC poprzez uznanie, że naturalny siarczan sodu należy klasyfikować pod kodem CN 2833 11 00.
Uzasadniając zarzuty Spółka obszernie argumentowała, że naruszenie tych przepisów prawa unijnego jest oczywiste i miało wpływ na wynik sprawy, przez co spowodowało niezgodność z prawem wyroku NSA. Gdyby siarczan sodu został zaklasyfikowany prawidłowo, to Spółka nie poniosłaby szkody w wysokości 18.234 zł tytułem nałożonych na nią należności celnych. Spółka wyjaśniła także, że wzruszenie wyroku NSA z zastosowaniem innych środków prawnych niż skarga o stwierdzenie niezgodności z prawem nie jest możliwe, bo nie przewidują tego przepisy prawa.
Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje.
Zarzucając wyrokowi NSA niezgodność z prawem Spółka upatruje rażącego naruszenia norm prawa Unii Europejskiej w braku skierowania przez NSA pytania prejudycjalnego do TS UE w zakresie prawidłowej klasyfikacji taryfowej siarczanu sodu. Obszernie argumentuje, że gdyby importowany przez nią siarczan sodu został zaklasyfikowany do kodu CN wskazanego w zgłoszeniu celnym, a nie do kodu CN przyjętego przez organ i zaakceptowanego przez WSA w L. w wyroku z dnia 13 grudnia 2011 r. o sygn. akt III SA/Lu 588/11 oraz NSA w wyroku z dnia 18 czerwca 2013 r. o sygn. akt I GSK 469/12, to nie doszłoby do rażącego naruszenia norm prawa Unii Europejskiej, gdyż Spółka nie zostałaby obciążona nienależnym cłem, w wyniku czego poniosła szkodę majątkową. Skoro NSA odmówił skierowania pytania prejudycjalnego w zakresie klasyfikacji taryfowej siarczanu sodu, to tym działaniem rażąco naruszył prawo unijne, zatem wyrok NSA z dnia 18 czerwca 2013 r. powinien być uznany za niegodny z prawem, tym bardziej, że nie może on zostać wzruszony innymi środkami prawnymi. Spółka stoi na stanowisku, że nieskierowanie pytania prejudycjalnego doprowadziło do zastosowania wadliwej klasyfikacji taryfowej siarczanu sodu, co skutkowało rażącym naruszeniem prawa Unii, czyli właściwych kodów CN WTC.