Skarga kasacyjna na decyzję Dyrektora Izby Celnej w B. w przedmiocie odmowy uchylenia decyzji w sprawie określenia kwoty długu celnego
Sentencja

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Janusz Zajda po rozpoznaniu w dniu 3 lutego 2017 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Gospodarczej skargi kasacyjnej A. R. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie z dnia 11 lutego 2016 r. o sygn. akt III SA/Lu 964/15 w sprawie ze skargi A. R. na decyzję Dyrektora Izby Celnej w B. z dnia [...] czerwca 2015 r. nr [...] w przedmiocie odmowy uchylenia decyzji w sprawie określenia kwoty długu celnego 1. oddala skargę kasacyjną; 2. zasądza od A. R. na rzecz Dyrektora Izby Celnej w B. 240 (słownie: dwieście czterdzieści) złotych tytułem kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie strona 1/5

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie wyrokiem z 28 stycznia 2016 r. oddalił skargę Andrzeja R. na decyzję Dyrektora Izby Celnej w Białej Podlaskiej z [...] czerwca 2015 r., w przedmiocie odmowy uchylenia decyzji w sprawie określenia kwoty długu celnego.

Sąd orzekał następującym stanie faktycznym sprawy:

Decyzją z [...] września 2013 r. Naczelnik Urzędu Celnego w Lublinie, w związku z nielegalnym wprowadzeniem na obszar celny Wspólnoty samochodu osobowego marki Kia Sorrento, stwierdził powstanie długu celnego i określił kwotę należności w wysokości 2 536 zł oraz wezwał dłużników solidarnych: Andrzeja R. i Marcina K. do ich uiszczenia wraz z odsetkami. Wartość celną pojazdu ustalono na podstawie art. 31 rozporządzenia Rady (EWG) Nr 2913/92 z 12 października 1992 r. ustanawiającego Wspólnotowy Kodeks Celny (Dz.Urz. UE L Nr 302 z 19 października 1992 r., s. 1; dalej: WKC).

Dyrektor Izby Celnej w Białej Podlaskiej decyzją z [...] grudnia 2013 r., nr [...] utrzymał w mocy rozstrzygnięcie organu I instancji.

Wyrokiem z 2 października 2014 r., sygn. akt III SA/Lu 178/14 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie oddalił skargi Andrzeja R. i Marcina K. na powyższą decyzję. Wyrok uprawomocnił się 25 grudnia 2014 r.

W dniu [...] grudnia 2014 r. Andrzej R., na podstawie art. 240 § 1 pkt 1 i 5 ustawy z 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2012 r., poz. 749 ze zm.; dalej: Op), wniósł o wznowienie postępowania w sprawie zakończonej decyzją ostateczną z [...] grudnia 2013 r. Jako nowe okoliczności i dowody w sprawie wskazał i przedłożył: duplikat umowy sprzedaży w/w pojazdu z [...] maja 2009 r., zawartej pomiędzy A. K., (...) a A. (...), korektę tej umowy w zakresie osoby kupującego oraz oświadczenie sprzedawcy o stanie technicznym pojazdu, zakresie uszkodzeń i koniecznych napraw w/w pojazdu w momencie zbycia.

Decyzją z [...] czerwca 2015 r. Dyrektor Izby Celnej w Białej Podlaskiej utrzymał w mocy rozstrzygnięcie z [...] kwietnia 2014 r., którym organ odmówił uchylenia decyzji z [...] grudnia 2013 r.

Odnosząc się do podstawy wznowienia postępowania wskazał, że organ celny ustalił wartość celną na podstawie art. 31 WKC, jako wartość wyjściową przyjmując kwotę wskazaną w katalogu branżowym Info-Ekspert Pojazdy Samochodowe wartości Rynkowe - czerwiec 2009. W uzasadnieniu decyzji z dnia [...] grudnia 2013 r. organ celny wyjaśnił bowiem, że dokumenty złożone przez Andrzeja R. w Wydziale Komunikacji Urzędu Miasta L. są nieautentyczne, zaś podmioty i osoby widniejące na tych dokumentach są fikcyjne. Z tego też powodu powyższe dokumenty nie były brane pod uwagę przy ustalaniu wartości celnej pojazdu w sprawie.

Odnosząc się do podstawy wznowienia określonej w art. 240 § 1 pkt 5 Op organ wskazał, że umowa sprzedaży pojazdu jest dokumentem niewiarygodnym, nie może stanowić dowodu w rozumieniu powyższego przepisu, gdyż nie zawiera podpisu kupującego (...), który - jak ustalił organ - nie istnieje. Pozostałe dokumenty związane z tą umową, a dołączone do wniosku o wznowienie postępowania, organ uznał za nieistotne dla sprawy. Zwrócił uwagę, że korekta umowy dokonana [...] grudnia 2014 r. i oświadczenie z [...] grudnia 2014 r. o stanie technicznym pojazdu nie istniały w dniu wydania decyzji.

Strona 1/5