Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Barbara Mleczko- Jabłońska Sędzia NSA Piotr Pietrasz (spr.) sędzia del. WSA Barbara Kołodziejczak- Osetek Protokolant Marta Woźniak po rozpoznaniu w dniu 14 września 2018 r. na rozprawie w Izbie Gospodarczej skargi kasacyjnej Dyrektora Izby Celnej w Poznaniu od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu z dnia 8 października 2014 r. sygn. akt III SA/Po 1549/13 w sprawie ze skargi K. (...) S.A. w P. na decyzję Dyrektora Izby Celnej w Poznaniu z dnia (...) września 2013 r. nr (...) w przedmiocie podatku akcyzowego 1. oddala skargę kasacyjną; 2. zasądza od Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Poznaniu na rzecz K. (...) S.A. w P. 1000 (tysiąc) złotych tytułem częściowego zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu wyrokiem z dnia 8 października 2014 r., sygn. akt III SA/Po 1549/13 po rozpoznaniu skargi K. P. Spółki Akcyjnej w P. uchylił zaskarżoną decyzję oraz poprzedzającą ją decyzję Naczelnika Urzędu Celnego w P., zasądził zwrot kosztów postępowania, oraz stwierdził, że zaskarżona decyzja nie może być wykonana.
Sąd I instancji rozstrzygał w następującym stanie faktycznym i prawnym:
Spółka w dniu 25 marca 2003 r. złożyła deklarację dla podatku akcyzowego AKC-2 za miesiąc luty 2003 r., wykazując zobowiązanie podatkowe z tytułu sprzedaży piw smakowych. Podatek akcyzowy wykazany w deklaracji został zapłacony przez podatnika.
Następnie Spółka wystąpiła do Urzędu Celnego w P. z wnioskiem o stwierdzenie nadpłaty w podatku akcyzowym z tytułu sprzedaży piw aromatyzowanych za miesiąc luty 2003 r., składając jednocześnie korektę pierwotnej deklaracji, wywodząc, że cukier dodany po zakończeniu fermentacji nie może być uważany za składnik ekstraktu brzeczki podstawowej, a zawarty w produkcie gotowym cukier należy osobno oznaczyć analitycznie i odjąć od ekstraktu rzeczywistego piwa, zanim zostanie on podstawiony do wzoru Ballinga. Podstawą wyliczenia zapłaconej kwoty podatku akcyzowego było zatem błędne przyjęcie, że wartość stopnia Plato wynosiła 14,5. Zdaniem spółki rzeczywista wartość stopnia Plato wyniosła 8,8, a prawidłowa wysokość podatku akcyzowego powinna wynieść 508.428,00 zł. Spółka podniosła przy tym, że przyjęta we wniosku skorygowana ilość stopni Plato odzwierciedla maksymalną, możliwą wartość tego parametru, która mogła być osiągnięta w zastosowanym procesie produkcyjnym. Zdaniem Spółki, wzór Ballinga znajduje zastosowanie wprost jedynie do piwa tradycyjnego, czyli bez takich dodatków jak syrop cukrowy czy substancje aromatyczne.
Naczelnik Urzędu Celnego w P. decyzją z dnia (...) maja 2008 r., określił K.P. Spółce Akcyjnej w P. wysokość zobowiązania podatkowego określonego w deklaracji dla podatku akcyzowego AKC-2 za miesiąc luty 2003 r. w części dotyczącej piwa aromatyzowanego ujętego w polu 35 załącznika do powyższej deklaracji w kwocie 837.752,00 zł (punkt 1. rozstrzygnięcia) oraz odmówił stwierdzenia nadpłaty podatku akcyzowego za miesiąc luty 2003 r. w wysokości 329.329,00 zł zapłaconego z tytułu sprzedaży piwa aromatyzowanego (punkt 2. rozstrzygnięcia).
Organ I instancji stwierdził, że interpretując pojęcie produktu gotowego należy mieć na względzie ilość produktu, którego dotyczyły czynności skutkujące powstaniem obowiązku podatkowego w akcyzie. Gotowym wyrobem akcyzowym był więc napój alkoholowy, będący mieszaniną piwa, syropu cukrowego i substancji aromatycznych oraz wody. Uznać należy zatem, że ilość stopni Plato w przedmiotowym produkcie gotowym należy obliczyć według zawartości ekstraktu rzeczywistego oraz alkoholu w tym gotowym produkcie. Natomiast nieuwzględnienie w ekstrakcie rzeczywistym składników dodanych już po zakończeniu fermentacji oznaczałoby, że czynności skutkujące powstaniem obowiązku podatkowego w akcyzie dotyczyłyby faktycznie innego produktu gotowego, to jest - piwa. Według organu, przepisy rozporządzenia Ministra Finansów nie umożliwiają przy obliczaniu akcyzy odjęcia od ekstraktu rzeczywistego ilości ekstraktu dodanego, a więc wynikającego z dodania po zakończeniu fermentacji syropu cukrowego. Odliczenie takie spowodowałoby ustalenie wielkości ekstraktu rzeczywistego na poziomie innym niż rzeczywiście występujący.