Naczelny Sąd Administracyjny w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Rafał Batorowicz(spr.), Sędziowie NSA Zofia Borowicz, Kazimierz Brzeziński, Protokolant Jarosław Poturnicki, po rozpoznaniu w dniu 26 kwietnia 2006 r. na rozprawie w Izbie Gospodarczej skargi kasacyjnej [...] S.A. w Poznaniu od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 10 maja 2005 r. sygn. akt V SA/Wa 1707/04 w sprawie ze skargi [...] S.A. w Poznaniu na decyzję Dyrektora Izby Celnej w Warszawie z dnia 10 maja 2004 r. Nr [...] w przedmiocie uznania zgłoszenia celnego za nieprawidłowe oddala skargę kasacyjną
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie wyrokiem z dnia 10 maja 2005 r., sygn. akt V SA/Wa 1707/04 oddalił skargę [...] S.A. w Poznaniu na decyzję Dyrektora Izby Celnej w Warszawie z dnia 10 maja 2004 r. nr [...] w przedmiocie uznania zgłoszenia celnego za nieprawidłowe.
W uzasadnieniu wyroku Sąd podał, że wartość celna przedmiotu importu zadeklarowana została w przyjętym przez organ zgłoszeniu celnym zawartym w dokumencie SAD z dnia 14 maja 2001 r. nr [...], w wysokości odpowiadającej wartości (cenie) transakcyjnej określonej w fakturze eksportera przedstawionej przy zgłoszeniu. W wyniku późniejszej kontroli, przeprowadzonej u importera przez funkcjonariuszy celnych, ujawniona została umowa dystrybucyjna z dnia 1 marca 2000 r. i związane z nią uzgodnienia dotyczące rabatu w okresie od 1 marca 2000 r. do 31 grudnia 2000 r., a następnie od 1 stycznia 2001 r. do 31 grudnia 2001 r. oraz wystawiane na podstawie ich zapisów noty kredytowe obniżające wartość importowanych leków.
Sąd uznał w związku z powyższym, że istotna w sprawie jest kwestia, czy wartością transakcyjną wyznaczającą wartość celną towaru jest fakturowana przez eksportera cena pomniejszona o odpowiednią kwotę rabatu, czy cena w wysokości określonej w fakturze, nie uwzględniającej obniżki z tytułu rabatu otrzymanego według noty kredytowej.
Sąd wskazał, że zawarta przez skarżącą z eksporterem umowa sprzedaży leków objętych zgłoszeniem celnym wykonana została w czasie obowiązywania zawartych przez te podmioty porozumień rabatowych, których postanowienia stanowiły w istocie, zdaniem Sądu, część składową umowy sprzedaży importerowi leków objętych tych zgłoszeniem, skoro sprzedaż realizowana była w czasie obowiązywania i na warunkach tych porozumień. Uzasadnia to - zdaniem Sądu - ocenę, że rabat na skonkretyzowanych przez strony warunkach przewidziany został już w umowie sprzedaży leków importerowi. Nie zachodzi tu więc taka sytuacja, jak w przypadku tzw. rabatu ex post, gdy czynność prawna będąca źródłem prawa kupującego do rabatu dokonana jest dopiero po zgłoszeniu celnym towaru z wystawioną wcześniej fakturą. Otrzymywany rabat stanowił niewątpliwie dla skarżącej przysporzenie majątkowe, które w obrocie prawnym dokonywane jest ze względu na istnienie usprawiedliwiającej je określonej podstawy (przyczyny) prawnej, w szczególności ze względu na wzajemne świadczenie będące ekwiwalentem dokonanego przysporzenia.
Sąd stwierdził, że w niniejszej sprawie taka podstawa (przyczyna), która byłaby odrębna od samego aktu sprzedaży towaru przez eksportera na rzecz skarżącej, nie została wykazana. W szczególności nie wykazano powinnego względem eksportera świadczenia skarżącej (nie związanego z aktem sprzedaży), którego wymiernym ekwiwalentem byłby udzielany jej rabat. Wręcz przeciwnie, powoływane porozumienie wyraźnie stanowi, że zawarte w nim uzgodnienia stron dotyczą "uzgodnień rabatowych, które będą obowiązywały w stosunku do produktów sprzedawanych przez [...] (dostawca) dla [...]... (nabywca) w okresie od 1 marca 2001 r. do 31 grudnia 2001 r.". W świetle tego postanowienia umowy, podstawą (przyczyną) uzasadniającą udzielanie rabatu na warunkach określonych w umowie był sam fakt importu leków przez skarżącą (ich sprzedaży przez eksportera). Chybione jest więc twierdzenie skarżącej, że rabat nie był związany z dostawą oraz z ceną zakupu przedmiotu importu i jego wartością celną. Oceny tej nie podważa podnoszona przez skarżącą okoliczność, że umowa przewidywała naliczanie rabatu nie od wartości importu leków, lecz od wartości ich sprzedaży przez skarżącą osobom trzecim. Liczenie 43 % rabatu od wartości sprzedaży towaru przez skarżącą było bowiem jedynie przyjętym przez strony technicznym sposobem wymiaru rabatu, który jednak pozostawał w związku z realizowanym przez skarżącą importem leków i w świetle postanowień porozumienia brak jest podstaw do uznania rabatu za niezależny od importu środek wsparcia działalności spółki na rynku polskim. Skarżąca odniosła korzyść, określoną przez nią jako wsparcie jej działalności, ale było to normalnym skutkiem (efektem) uzyskanego rabatu, a nie przyczyną udzielenia rabatu.