Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Maria Jagielska Sędzia NSA Anna Robotowska Sędzia NSA Gabriela Jyż (spr.) Protokolant Michał Stępkowski po rozpoznaniu w dniu 24 marca 2015 r. na rozprawie w Izbie Gospodarczej skargi kasacyjnej H. Spółki z o.o. w S. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w G. z dnia 18 września 2012 r. sygn. akt I SA/Gd 601/12 w sprawie ze skargi H. Spółki z o.o. w S. na decyzję Dyrektora Izby Celnej w G. z dnia [...] kwietnia 2012 r. nr [...] w przedmiocie podatku akcyzowego 1. oddala skargę kasacyjną; 2. zasądza od H. Spółki z o.o. w S. na rzecz Dyrektora Izby Celnej w G. 1200 (tysiąc dwieście) złotych tytułem kosztów postępowania kasacyjnego.
Wyrokiem z dnia 18 września 2012 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w G, oddalił skargę H, spółki z o.o. w S, na decyzję Dyrektora Izby Celnej w G, z dnia [...] kwietnia 2012 r. w przedmiocie podatku akcyzowego.
Stan sprawy przyjęty przez Sąd I instancji przedstawiał się następująco:
W wyniku przeprowadzonej w dniach od 20 września do 13 października 2011 r. kontroli podatkowej w zakresie zakupu, zużycia i sprzedaży oleju opałowego oraz olejów napędowych przeznaczonych na cele grzewcze za okres od 1 stycznia 2010 r. do 31 lipca 2011 r. u skarżącej organy podatkowe ustaliły, że wszystkie oświadczenia składane przez nabywców oleju opałowego o jego przeznaczeniu spełniały wymogi formalne określone przepisami prawa. Stwierdzono również, że miesięczne zestawienie oświadczeń za miesiąc czerwiec 2011 r. zostało złożone przez skarżącą w dniu 29 lipca 2011 r., a więc po upływie określonego w art. 89 ust. 14 ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym (Dz. U. z 2009 r., Nr 3, poz. 11 ze zm., dalej: u.p.a.) terminu do dokonania tej czynności.
Ustalenia kontroli stały się podstawą decyzji Naczelnika Urzędu Celnego w S. z dnia [...] stycznia 2012 r., określającej skarżącej spółce zobowiązanie w podatku akcyzowym za czerwiec 2011 r. w wysokości 7.209 złotych.
Objętą skarga decyzją z dnia [...] kwietnia 2012 r. Dyrektor Izby Celnej w G. utrzymał w mocy rozstrzygnięcie organu I instancji wskazując w uzasadnieniu, że ustawa o podatku akcyzowym określa ścisły termin do przesłania zestawień oświadczeń do właściwego urzędu celnego, a w przypadku jego niezastosowania zawiera nakaz zastosowania określonej w art. 89 ust. 4 pkt 1 u.p.a. stawki podatku akcyzowego. Brak było wobec tego, w ocenie organu odwoławczego, podstaw do uznania, że poprzez złożenie zestawień w terminie późniejszym spółka dopełniła warunków określonych w art. 89 ust. 14 u.p.a.
Oddalając skargę spółki na tę decyzję Sąd I instancji stwierdził w pierwszej kolejności, że stan faktyczny sprawy został ustalony przez organu w sposób niewadliwy. Nie budził wątpliwości Sądu I instancji fakt niedopełnienia przez skarżącą spółkę jednego z ustawowych warunków uprawniających do zastosowania stawki podatku akcyzowego określonej w art. 89 ust. 4 pkt 1 u.p.a. Sąd wskazał, że oprócz obowiązku gromadzenia i przechowywani oświadczeń nabywców o przeznaczeniu paliw opałowych, sprzedawca obowiązany jest na mocy art. 89 ust. 14 u.p.a. do sporządzania i przekazywania do właściwego naczelnika urzędu celnego miesięcznego zestawienia oświadczeń, w terminie do 25 dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym dokonano sprzedaży. W odniesieniu do rozliczenia podatku za miesiąc czerwiec 2011 r. skarżąca nie złożyła w terminie do 25 dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym dokonano sprzedaży zestawienia oświadczeń nabywców oleju opałowego o zamiarze przeznaczenia tego oleju na cele grzewcze. Zestawiania za miesiąc czerwiec, co wynikało z analizy akt sprawy, złożone zostały w dniu 29 lipca 2011 r., a więc po upływie terminu określonego w powołanym przepisie, co skutkowało utratą uprawnienia do zastosowania preferencyjnej stawki podatku. Sąd I instancji podkreślił, że przepisy dotyczące ulg, zwolnień oraz preferencji podatkowych należy interpretować ściśle, wobec czego niezasadne było, jak sugerowała skarżąca, określanie hierarchii warunków niezbędnych dla skorzystania z preferencji podatkowych i jedne z warunków uznać za istotne, inne zaś pominąć.