Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Janusz Zajda Sędzia NSA Hanna Kamińska Sędzia del. WSA Piotr Pietrasz (spr.) Protokolant Beata Cisek po rozpoznaniu w dniu 8 grudnia 2010 r. na rozprawie w Izbie Gospodarczej skargi kasacyjnej T. K. - F. H. "A." od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gorzowie Wielkopolskim z dnia 9 lipca 2009 r. sygn. akt I SA/Go 146/09 w sprawie ze skargi T. K. - F. H. "A." na decyzję Dyrektora Izby Celnej w R. z dnia [...] stycznia 2009 r. nr [...] w przedmiocie odmowy uchylenia decyzji w przedmiocie określenia kwoty długu celnego oraz kwoty podatku od towarów i usług po wznowieniu postępowania 1. oddala skargę kasacyjną; 2. zasądza od T. K. - F. H. "A." na rzecz Dyrektora Izby Celnej w R. kwotę 120 (sto dwadzieścia) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.
Wyrokiem z dnia 9 lipca 2009 r., sygn. akt I SA/Go 146/09, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gorzowie Wielkopolskim oddalił skargę T. K. (prowadzącego działalność gospodarczą jako F. H. A.) na decyzję Dyrektora Izby Celnej w R. z dnia [...] stycznia 2009 r., nr [...], w przedmiocie odmowy uchylenia decyzji dotyczącej określenia kwoty długu celnego oraz kwoty podatku od towarów i usług po wznowieniu postępowania. Decyzją tą Dyrektor Izby Celnej w R. utrzymał w mocy własną decyzję z dnia [...] września 2008 r., nr [...], w której - po wznowieniu postępowania - odmówił skarżącemu uchylenia decyzji Dyrektora Izby Celnej w R. z dnia [...] sierpnia 2005 r. o numerze [...].
Sąd pierwszej instancji oparł swoje rozstrzygnięcie na ustaleniach faktycznych organu celnego, który stwierdził, że pismem z dnia [...] września 2007 r. T. K., powołując się na art. 240 § 1 pkt 1 oraz 246 § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (tekst jednolity: Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60, ze zm.), wniósł między innymi o wznowienie postępowania celnego i podatkowego w sprawie dotyczącej decyzji ostatecznej wydanej przez Dyrektora Izby Celnej w R. w dniu [...] sierpnia 2005 r. Wnioskodawca wskazał, że uzyskana przez organy celne weryfikacja świadectwa pochodzenia jest dokumentem uzyskanym bezprawnie i nie mogła stanowić dowodu w sprawie, bowiem organy celne nie miały ustawowej delegacji do występowania do zagranicznych organów lub instytucji o weryfikację dowodów jakimi są świadectwa pochodzenia towarów, a zatem nie mogły w postępowaniu celnym i podatkowym posługiwać się tymi dowodami, gdyż uzyskane bezprawnie dowody nie mogą stanowić dowodu w sprawie. W ocenie wnioskodawcy, by móc stwierdzić, że świadectwo pochodzenia towaru jest fałszywe, jak uczyniły to organy celne, należy wskazać na czym fałszerstwo polegało i kto dokonał tego fałszerstwa i dlatego organ celny powinien był powołać biegłego w celu potwierdzenia lub obalenia tezy o sfałszowaniu świadectwa pochodzenia. Organ celny wznowił postępowanie, a następnie odmówił uchylenia decyzji Dyrektora Izby Celnej w R. z dnia [...] sierpnia 2005 r. Zdaniem organu celnego, dowody na których organ oparł się w postępowaniu administracyjnym "zwykłym" okazały się nieprawdziwe, co zostało potwierdzone przez upoważnioną instytucję to jest Wietnamska Izbę Handlowo-Przemysłową, a zatem powołanie biegłego w celu potwierdzenia lub obalenia tezy organu jest niezasadne. Organ wskazał, że przesłanki wznowienia postępowania podlegają ścisłej wykładni i nie mogą być interpretowane rozszerzająco, a zatem postępowanie wznowieniowe nie może być wykorzystywane do pełnej, merytorycznej kontroli decyzji wydanej w postępowaniu zwykłym, ponieważ nie jest to kontynuacja postępowania zwykłego. Dyrektor Izby Celnej stwierdził ponadto, że wyrokiem z dnia 5 grudnia 2006 r., sygn. akt I SA/Go 2021/05, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gorzowie Wielkopolskim oddalił skargę na decyzję z dnia [...] sierpnia 2005 r.
Sąd pierwszej instancji stwierdził, że instytucja wznowienia postępowania ma na celu stworzenie prawnej możliwości ponownego przeprowadzenia postępowania wyjaśniającego i podjęcia ponownego rozstrzygnięcia sprawy zakończonej decyzją ostateczną, jeżeli postępowanie podatkowe prowadzone przez organy było dotknięte kwalifikowanymi wadami procesowymi, wyliczonymi wyczerpująco w art. 240 § 1 Ordynacji podatkowej. Postępowanie wznowieniowe nie może być wykorzystane do pełnej merytorycznej kontroli decyzji wydanej w postępowaniu zwykłym. W szczególności przedmiotem postępowania wznowieniowego nie może być ocena prawidłowości przeprowadzenia postępowania dowodowego w postępowaniu zwykłym, w tym np. prawidłowość uwzględnienia wniosków dowodowych strony, gdyż taka ocena może być dokonywana jedynie przez organ drugiej instancji w postępowaniu odwoławczym (por. wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 20 maja 2005 r., sygn. akt FSK 1752/04).