Naczelny Sąd Administracyjny w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Anna Robotowska, Sędziowie NSA Czesława Socha (spr.), Jerzy Sulimierski, Protokolant Jarosław Poturnicki, po rozpoznaniu w dniu 14 listopada 2005 r. na rozprawie w Izbie Gospodarczej skargi kasacyjnej [...] Spółka z o.o. w Warszawie od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 10 lutego 2005 r. sygn. akt V SA 4545/03 w sprawie ze skargi [...] Spółka z o.o. w Warszawie na decyzję Dyrektora Izby Celnej w Warszawie z dnia 26 września 2003 r. Nr [...] w przedmiocie uznania zgłoszenia celnego za nieprawidłowe - oddala skargę kasacyjną -
Zaskarżonym wyrokiem z dnia 10 lutego 2005 r. o sygnaturze V SA 4545/03 - Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie oddalił skargę Spółki z o.o. Johnson & Johnson Poland w Warszawie na decyzję Dyrektora Izby Celnej w Warszawie z dnia 26 września 2003 r. o nr 1400000-WCI-5560-2503/03/4105/GJ w przedmiocie uznania zgłoszenia celnego za nieprawidłowe. Decyzja ta utrzymała w mocy decyzję organu I instancji.
Sąd oparł swoje rozstrzygnięcie na ustaleniach faktycznych organów celnych obu instancji, które stwierdziły, że zgłoszenie celne z dnia 5 czerwca 2000 r. zawarte w SAD E13/140100/00/008934 objęte procedurą dopuszczenia do obrotu sprowadzonych z zagranicy leków w zakresie wartości celnej towaru nie jest prawidłowe. Należało deklarowaną wartość celną towaru w wysokości odpowiadającej wysokości transakcyjnej wynikającej z przedstawionej przy zgłoszeniu celnym faktury wystawionej przez eksportera skorygować. Określono zatem, że w wartości celnej należy uwzględnić także udzielone importerowi przez eksportera upusty obniżające zafakturowaną należność eksportera. Oznacza to, że przedstawiony umową sprzedaży upust był wynikiem kształtującym wartość (celną) transakcyjną towaru w wysokości pomniejszonej o upust ceny wynikającej z faktury eksportera przedstawionej przy zgłoszeniu celnym. Dopiero tak określona wartość (celna) transakcyjna stanowiła wartość celną towaru.
Powyższa ocena została sformułowana w związku z kontrolą celną przeprowadzoną u importera. Ujawniono zawartą przez niego z eksporterem umowę o dystrybucji i dostawach z dnia 1 maja 2001 r. (obowiązującą z mocą wsteczną od dnia 1 stycznia 2000 r.). Umowa ta przewidywała dla importera upust od wartości zakupionych leków oraz noty kredytowe eksportera, według których otrzymywała przewidziane upusty w kwotach określonych w notach. Określono wspólnie "Roczny Plan Zakupów" na lata 2000-2002. W umowie określono, że jeśli "Wartość Netto Produktów" zakupionych w danym miesiącu przekroczy wartość określoną w umowie, wówczas importer będzie uprawniony do otrzymania od eksportera upustu w wysokości 30% lub 40%. Upust udzielony zostanie w chwili wystawienia właściwej noty kredytowej przez dostawcę, nie później niż w ciągu 90 dni po upływie okresu, w którym zakupy przekroczyły wartość określoną w umowie. Przyznanie upustów miało zależeć od terminowej płatności. W 2000 r. importer otrzymał od eksportera upust w wysokości 20% oraz wyrównanie do 30%. W okresie od 1 stycznia 2000 r. do 1 maja 2001 r. upust był udzielony w wysokości 20%. Ujawniony podczas kontroli dokument Debit memo nr 38058657 z dnia 30 czerwca 2000 r. wystawiony przez eksportera, na podstawie którego importer dokonał płatności, zawiera zapis, że dotyczy miesiąca czerwca i przedmiotowego składu, potwierdza udzielenie upustu w wysokości 20% na towar o nazwach jak w przedmiotowym zgłoszeniu. Nie ujawniono zaś not potwierdzających wyrównanie udzielonego upustu do 30%. Importer znał zatem procentową wysokość upustu, mógł jedynie nie wiedzieć jaką ilość farmaceutyków zakupi i za jaką wartość w przeciągu analizowanego przez eksportera okresu. Udzielony upust nie był obwarowany żadnymi warunkami i od momentu podpisania umowy jego wielkość była znana. Oznacza to, że upust był obligatoryjny i nie miał charakteru ex post. Umowa i dowody nie potwierdziły, że upusty były wyrazem finansowego udziału zagranicznego kontrahenta w rozwoju sprzedaży, dystrybucji czy promocji na polskim rynku.