Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący NSA: Maria Wiśniewska Sędziowie NSA: Jolanta Rajewska Zygmunt Zgierski (spr.) Protokolant Joanna Szcześniak po rozpoznaniu w dniu 27 czerwca 2006 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej M. M. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 13 kwietnia 2005 r. sygn. akt I SA/Wa 2028/04 w sprawie ze skargi M. M. na decyzję Prezesa Urzędu Mieszkalnictwa i Rozwoju Miast z dnia [...] nr [...] w przedmiocie nabycia z mocy prawa własności nieruchomości zajętej pod drogę oddala skargę kasacyjną
Wyrokiem z dnia 13 kwietnia 2005 roku Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie oddalił skargę M. M. na decyzję Prezesa Urzędu Mieszkalnictwa i Rozwoju Miast z dnia [...] w przedmiocie nabycia przez Gminę P. z mocy prawa własności nieruchomości zajętej pod drogę publiczną.
W uzasadnieniu wyroku Sąd I instancji przytoczył następujące okoliczności faktyczne i prawne:
Decyzją z dnia [...] Wojewoda [...], działając na podstawie przepisu art. 73 ust. 1 ustawy z dnia 13 października 1998 roku - Przepisy wprowadzające ustawy reformujące administrację publiczną (Dz. U. Nr 133, poz. 872 z późn. zm.) stwierdził nabycie przez Gminę P. własności nieruchomości położonej w P., oznaczonej nr 3695/9 o pow. 127 m kw., zajętej pod fragment ul. [...].
Od powyższej decyzji M. M. odwołał się do Prezesa Urzędu Mieszkalnictwa i Rozwoju Miast.
Decyzją z dnia [...] Prezes Urzędu Mieszkalnictwa i Rozwoju Miast utrzymał w mocy zaskarżone rozstrzygnięcie organu I instancji. W uzasadnieniu decyzji organ odwoławczy wskazał, że zgodnie z art. 73 ust. 1 ustawy - Przepisy wprowadzające ustawy reformujące administrację publiczną, nieruchomości pozostające w dniu 31 grudnia 1998 roku we władaniu Skarbu Państwa lub jednostek samorządu terytorialnego, niestanowiące ich własności, a zajęte pod drogi publiczne, z dniem 1 stycznia 1999 roku stają się z mocy prawa własnością Skarbu Państwa lub właściwych jednostek samorządu terytorialnego za odszkodowaniem. Organ podniósł, że w dniu 31 grudnia 1998 roku działka stanowiąca parcelę nr 3695/9 była własnością M. M.. Ulica [...] natomiast, zgodnie z rozporządzeniem Wojewody Nowosądeckiego Nr 12 z dnia 28 kwietnia 1995 roku w sprawie zaliczenia dróg publicznych do kategorii dróg lokalnych miejskich na terenie województwa nowosądeckiego (Dz. Urz. Woj. Nowosądeckiego Nr 12, poz. 54), została zaliczona do kategorii dróg lokalnych i miejskich. Z dniem 1 stycznia 1999 roku ul. [...] stała się zatem z mocy prawa, zgodnie z art. 103 ust. 2 ustawy - Przepisy wprowadzające ustawy reformujące administrację publiczną, drogą gminną. Władztwo Gminy P. nad przedmiotową działką nie było przez stronę kwestionowane, zatem organ uznał, iż jest ono oczywiste. Organ zauważył także, iż podstawę prawną dla żądania odszkodowania przez właścicieli nieruchomości zajętych pod drogi publiczne stanowi przepis art. 73 ust. 4 w/w ustawy, zgodnie z którym odszkodowanie będzie ustalone i wypłacone według zasad i trybu określonego w przepisach o odszkodowaniach za wywłaszczone nieruchomości, na wniosek właściciela nieruchomości złożony w okresie od dnia 1 stycznia 2001 roku do dnia 31 grudnia 2005 roku. Ustalenie odszkodowania może być dokonane jedynie w odrębnym postępowaniu, po złożeniu wniosku przez właściciela. Odszkodowanie ustalane jest decyzją właściwego starosty (w niniejszej sprawie - Starosty Nowosądeckiego), co wynika z treści art. 129 ust. 1 ustawy o gospodarce nieruchomościami.
W skardze na powyższą decyzję M. M. podniósł, iż nie otrzymał odszkodowania za przedmiotową nieruchomość. Powołał się także na toczące się postępowanie przed Sądem Okręgowym w Nowym Sączu.