Naczelny Sąd Administracyjny w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Jerzy Bujko, Sędzia NSA Izabella Kulig-Maciszewska (spr.), Sędzia NSA Anna Łukaszewska-Macioch, Protokolant Kamil Wertyński, po rozpoznaniu w dniu 3 listopada 2009r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej G. M. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach z dnia 14 kwietnia 2008r. sygn. akt II SA/Gl 162/08 w sprawie ze skargi G. M. na rozstrzygnięcie nadzorcze Wojewody Śląskiego z dnia [...] listopada 2007r. nr [...] w przedmiocie gospodarki mieniem oddala skargę kasacyjną
Wyrokiem z dnia 14 kwietnia 2008 r. sygn. akt II SA/Gl 162/08 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach oddalił skargę Gminy Mysłowice na rozstrzygnięcie nadzorcze Wojewody Śląskiego z dnia [...] listopada 2007r. w przedmiocie gospodarki mieniem.
Wyrok zapadł w następujących okolicznościach faktycznych i prawnych:
Rada Miasta Mysłowice podjęła w dniu [...] października 2007 r., na podstawie art. 18 ust. 2 pkt 9 lit. a ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2001 r. Nr 142, poz. 1591 ze zm.) zwanej dalej u.s.g., w związku z art. 37 ust. 1 i ust. 4 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (Dz. U. z 2004 r. Nr 261, poz. 2603 ze zm.) zwanej dalej u.g.n., uchwałę [...] w sprawie wyrażenia zgody na odstąpienie od obowiązku przetargowego trybu wydzierżawienia na czas nieokreślony z przeznaczeniem pod działalność rekreacyjną nieruchomości gruntowej stanowiącej własność Gminy Mysłowice, położonej w Mysłowicach w rejonie ulicy [...].
Wojewoda Śląski rozstrzygnięciem nadzorczym z dnia [...] listopada 2007 r. stwierdził nieważność powyższej uchwały jako niezgodnej z art. 37 ust. 1 i ust. 4 u.g.n. z uwagi na to, że w chwili podejmowania uchwały przez Radę Miasta Mysłowice nie obowiązywały na obszarze gminy zasady, o jakich mowa w art. 18 ust. 2 pkt 9 lit. a u.s.g., Prezydent Miasta musiał uzyskać zgodę Rady na wydzierżawienie przedmiotowej nieruchomości. Zawarcie umowy dzierżawy winno nastąpić na podstawie art. 37 ust. 1 u.g.n., zgodnie z którym, nieruchomości takie winny być sprzedawane lub oddawane w użytkowanie wieczyste w drodze przetargu, do którego odsyła art. 37 ust. 4 u.g.n. stanowiący, że przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio przy zawieraniu umów użytkowania, najmu lub dzierżawy na czas oznaczony dłuższy niż 3 lata oraz na czas nieoznaczony. Wojewoda, albo odpowiednia rada lub sejmik, mogą wyrazić zgodę na odstąpienie od przetargowego trybu zawarcia tych umów. Zdaniem organu, katalog przypadków, w których rada może wyrazić zgodę na odstąpienie od obowiązkowego trybu zawierania umów wymienionych w art. 37 ust. 4 u.g.n. ma charakter zamknięty i jest oparty wyłącznie na odpowiednio stosowanym art. 37 ust. 3 u.g.n., albowiem w sytuacjach wymienionych w art. 37 ust. 2 tej ustawy zawarcie takiej umowy z mocy ustawy następuje w trybie bezprzetargowym. Wyrażenie zatem zgody na odstąpienie od obowiązku przetargowego trybu zawierania przedmiotowych umów możliwe jest jedynie w przypadkach wskazanych w art. 37 ust. 3 u.g.n. i to tylko wówczas, gdy o ich zawarcie nie ubiega się więcej podmiotów. Zamieszczenie w ustawie odrębnej regulacji określającej tryb zawierania umów najmu, dzierżawy, a także użytkowania na czas oznaczony dłuższy niż 3 lata lub na czas nieoznaczony, było niezbędne z punktu widzenia zabiegów legislacyjnych. Przepis art. 37 ust. 1 u.g.n. może być bowiem stosowany jedynie odpowiednio, a nie wprost, jako że nie wszystkie przypadki ustawowe mogą w praktyce dotyczyć umów użytkowania, najmu, czy dzierżawy. W przypadku zaskarżonej uchwały nie zachodziła sytuacja dająca podstawę do wyrażenia zgody przez radę na odstąpienie od trybu przetargowego zawierania umowy dzierżawy. Objęta tą uchwałą nieruchomość miała bowiem zostać wydzierżawiona na cele rekreacyjne, a więc na żaden z celów wskazanych w art. 37 ust. 3 u.g.n.