Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Joanna Runge - Lissowska Sędziowie: Sędzia NSA Jolanta Rudnicka (spr.) Sędzia del. WSA Jerzy Bortkiewicz Protokolant sekretarz sądowy Małgorzata Zientala po rozpoznaniu w dniu 3 stycznia 2017 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej I. T. i K. T. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku z dnia 9 stycznia 2015 r. sygn. akt III SA/Gd 879/14 w sprawie ze skargi I. T. i K. T. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w G. z dnia [...] września 2014 r. nr [...] w przedmiocie zasiłku okresowego oddala skargę kasacyjną.
Sygn. I OSK 1046/15
Uzasadnienie
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku wyrokiem z dnia 9 stycznia 2015 r., sygn. akt III SA/Gd 879/14 oddalił skargę I. T. i K. T. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w G. z dnia [...] września 2014 r. nr [...] w przedmiocie zasiłku okresowego.
W uzasadnieniu wyroku Sąd wskazał, że decyzją z dnia [...] października 2013 r., nr [...]Prezydent Miasta G. odmówił I.i K. T. przyznania pomocy społecznej w postaci zasiłku okresowego.
W podstawie prawnej wydanego rozstrzygnięcia organ I instancji wskazał art. 104 k.p.a. oraz art. 2 ust. 1, art. 3 ust. 4, art. 8 ust. 1, art. 11 ust. 2, art. 17 ust. 1 pkt 4 i ust. 2 pkt 1, art. 38 i art. 106 ust. 4 ustawy z dnia 12 marca 2004 r. o pomocy społecznej (Dz. U. 2013, poz. 182 ze zm.). Organ uznał, że wnioskodawcy spełniają warunki przyznania świadczenia w formie zasiłku okresowego, w tym kryterium dochodowe. Jednak z zebranej dokumentacji wynika, że od dłuższego czasu rodzina nie wykorzystuje własnych możliwości i uprawnień. Do dnia orzekania nie została załatwiona sprawa świadczenia pielęgnacyjnego dla K. T. na córkę A. oraz zasiłku pielęgnacyjnego dla córki A. (wnioski zostały złożone w 2011 r. i powinny zostać uzupełnione o aktualne orzeczenie o stopniu niepełnosprawności). Ponadto, opieka ze strony jednego członka rodziny nad pozostałą dwójką niepełnosprawnych członków rodziny jest wystarczająca. Tym samym córka M. mogłaby podjąć kroki w celu znalezienia zatrudnienia, chociaż brak tych działań tłumaczy oczekiwaniem na rozstrzygnięcie odwołania w sprawie odmowy przyznania świadczenia pielęgnacyjnego z tytułu opieki nad matką I. T. (wniosek został złożony w 2012 r.).
Odwołanie od powyższej decyzji złożyli K. i I. T. wskazując, że w czteroosobowej rodzinie, trzy osoby są przewlekle chore, w tym dwie niepełnosprawne wymagające stałej opieki i leczenia. Odwołujący przede wszystkim zaprzeczyli, aby rodzina nie współpracowała w przezwyciężaniu trudnej sytuacji życiowej. Sprawa dotycząca ustalenia stopnia niepełnosprawności córki A.jest obecnie w sądzie, gdzie oczekuje na rozpatrzenie. Zatem nieprawdą jest, że córka posiada prawomocne orzeczenie o niepełnosprawności, gdyż wniesiono od niego odwołanie, córka nie stawiła się na komisję lekarską z powodu choroby, a fakt ten nie spowodował uprawomocnienia się orzeczenia. Niesłuszne są też zarzuty dotyczące braku współdziałania ze strony córki M., która opiekuje się chorą matką i dlatego nie może podjąć pracy zarobkowej. Córka M. oczekuje na rozstrzygnięcie w sprawie świadczenia pielęgnacyjnego, o które wystąpiła w związku ze sprawowaniem tej opieki. Tylko ona jedna z całej rodziny jest zdrowa, więc ciężar tej opieki spada na nią. Ponadto K. T. podał, że także choruje przewlekle, więc nie jest w stanie opiekować się dwiema osobami niepełnosprawnymi.
Decyzją z dnia [...] września 2014 r., nr [...] Samorządowe Kolegium Odwoławcze w G. uchyliło zaskarżone rozstrzygnięcie i przekazało sprawę do ponownego rozpoznania organowi I instancji.