Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Anna Łukaszewska-Macioch Sędzia NSA Janina Antosiewicz Sędzia NSA del. Teresa Rutkowska (spr.) Protokolant asystent sędziego Anna Pośpiech-Kłak po rozpoznaniu w dniu 23 listopada 2010 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 14 kwietnia 2010 r. sygn. akt II SA/Wa 2030/09 w sprawie ze skargi M. K. na decyzję Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia [...] października 2009 r. nr [...] w przedmiocie umorzenia postępowania w sprawie stwierdzenia zachowania prawa do lokalu mieszkalnego oddala skargę kasacyjną.
Wyrokiem z dnia 14 kwietnia 2010 roku Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w sprawie ze skargi M. K. na decyzję Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia [...] października 2009 r. (znak [...]) w przedmiocie umorzenia postępowania w sprawie stwierdzenia zachowania prawa do lokalu mieszkalnego uchylił zaskarżoną decyzję oraz utrzymaną nią w mocy decyzję szefa Biura Ochrony Rządu z dnia [...] sierpnia 2009 r. i stwierdził, że zaskarżona decyzja nie podlega wykonaniu.
W uzasadnieniu wyroku, Sąd I instancji przytoczył następujące okoliczności faktyczne i prawne:
Wnioskiem z dnia [...] lipca 2009 r. M. K., na podstawie art. 87 ust. 4 ustawy z dnia 16 marca 2001 r. o Biurze Ochrony Rządu (tj. Dz. U. z 2004 r. Nr 163, poz. 1712 ze zm.) [dalej: ustawa o BOR] wystąpił o wydanie decyzji stwierdzającej zachowanie prawa do lokalu i jednocześnie, na podstawie art. 83 ust. 2 powyższej ustawy, o realizację wypłaty ekwiwalentu pieniężnego w zamian za rezygnację z prawa do lokalu. Do wniosku dołączył zaświadczenie z zakładu Emerytalno-Rentowego MSWiA, potwierdzające, iż na dzień [...] kwietnia 2008 r. ustalono mu prawo do policyjnej emerytury, które z tą samą datą zostało zawieszone z uwagi na ponowne przyjęcie do innej służby mundurowej.
Szef Biura Ochrony Rządu decyzją z dnia [...] sierpnia 2009 r., powołując się na art. 105 k.p.a. umorzył postępowanie w sprawie stwierdzenia zachowania uprawnień do lokalu przez M. K., uznając je za bezprzedmiotowe wobec zawieszenia jego prawa do emerytury.
Od powyższej decyzji zainteresowany złożył odwołanie, wskazując na brak podstawy prawnej do umorzenia postępowania i zarzucając organowi brak wydania decyzji potwierdzającej nabycie uprawnień do lokalu, a w konsekwencji brak realizacji wypłaty ekwiwalentu w oparciu o przepisy ustawy o BOR.
Decyzją z dnia [...] października 2009 r. Minister Spraw Wewnętrznych i Administracji utrzymał w mocy zaskarżoną decyzję.
W uzasadnieniu swojego rozstrzygnięcia organ odwoławczy wskazał, że M. K. nabył uprawnienia emerytalne na podstawie ustawy o BOR, ale emerytem nie jest, ponieważ zawiesił prawo do emerytury i podjął służbę w innej formacji mundurowej. W związku z tym przysługują mu uprawnienia mieszkaniowe zgodnie z pragmatyką aktualnej służby, realizowane przez organa tej formacji. W powyższym stanie faktycznym Szef BOR-u nie jest więc organem właściwym do orzekania w sprawach mieszkaniowych skarżącego, a zatem prowadzone postępowanie z chwilą ujawnienia tej okoliczności stało się bezprzedmiotowe. Poza tym - jak wskazał organ II instancji - zawieszenie praw emerytalnych w związku z dalszą służbą jest zdarzeniem prawnym (art. 40a ustawy z dnia 18 lutego 1994 r. o zaopatrzeniu emerytalnym funkcjonariuszy Policji, Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Agencji Wywiadu, Służby Kontrwywiadu Wojskowego, Służby Wywiadu Wojskowego, Centralnego Biura Antykorupcyjnego, Straży Granicznej, Biura Ochrony Rządu, Państwowej Straży Pożarnej i Służby Więziennej oraz ich rodzin (tj. Dz.U. z 2004 r. Nr 8, poz. 67 ze zm.), wyłączającym możliwość realizacji w tym czasie uprawnień mieszkaniowych, które przysługiwałyby emerytowi. Z powyższych przyczyn w sprawie zachodzi bezprzedmiotowość postępowania, o której stanowi art. 105 § 1 k.p.a.