Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: sędzia NSA Jan Paweł Tarno Sędziowie NSA Małgorzata Borowiec (spr.) del. NSA Tomasz Zbrojewski Protokolant starszy asystent sędziego Dorota Chromicka po rozpoznaniu w dniu 3 września 2014 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej Gminy Miejskiej B. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu z dnia 30 stycznia 2014 r., sygn. akt IV SA/Wr 412/13 w sprawie ze skargi Gminy Miejskiej B. na rozstrzygnięcie nadzorcze Wojewody [...] z dnia [...] maja 2013 r., nr [...] w przedmiocie stwierdzenia nieważności uchwały Rady Miasta B. z dnia [...] kwietnia 2013 r., nr [...] w sprawie usług opiekuńczych i specjalistycznych usług opiekuńczych 1. oddala skargę kasacyjną; 2. zasądza od Gminy Miejskiej B. na rzecz Wojewody [...] kwotę 180 (sto osiemdziesiąt) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.
Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu wyrokiem z dnia 30 stycznia 2014 r. sygn. akt IV SA/Wr 412/13 oddalił skargę Gminy Miejskiej B. na rozstrzygnięcie nadzorcze Wojewody [...] z dnia [...] maja 2013 r. nr [...] w przedmiocie stwierdzenia nieważności uchwały Rady Miasta B. z dnia [...] kwietnia 2013 r. nr [...] w sprawie usług opiekuńczych i specjalistycznych usług opiekuńczych.
Wyrok został wydany w następującym stanie faktycznym i prawnym sprawy.
Wojewoda [...] rozstrzygnięciem nadzorczym z dnia [...] maja 2013 r. nr [...], działając na podstawie art. 91 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (t.j. Dz. U. z 2001 r., nr 142, poz. 1591 ze zm.), stwierdził nieważność uchwały Rady Miasta B. z dnia [...] kwietnia 2013 r. nr [...] w sprawie usług opiekuńczych i specjalistycznych usług opiekuńczych.
W uzasadnieniu rozstrzygnięcia nadzorczego podał, że w toku badania legalności uchwały stwierdził , iż została ona podjęta z istotnym naruszeniem art. 50 ust. 6 ustawy z dnia 12 marca 2004 r. o pomocy społecznej ( t.j: Dz. U. z 2013, poz. 182 ze zm.) w związku z art. 7 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 2 kwietnia 1997 r. (Dz. U. nr 78, poz. 483 ze zm.). Rada Miasta B. podejmując przedmiotową uchwałę wykorzystała, przyznane jej na mocy art. 50 ust. 6 ustawy o pomocy społecznej, upoważnienie do określenia w drodze uchwały rady gminy szczegółowych warunków przyznawania i odpłatności za usługi opiekuńcze i specjalistyczne usługi opiekuńcze, z wyłączeniem specjalistycznych usług opiekuńczych dla osób z zaburzeniami psychicznymi, oraz szczegółowych warunków częściowego lub całkowitego zwolnienia od opłat, jak również trybu ich pobierania. W § 4 ust. 4 przedmiotowej uchwały Rada Miasta B. postanowiła, że opłata za usługi opiekuńcze stanowi iloczyn ceny za 1 godzinę usług i wskaźnika odpłatności określonego w procentach w załączniku nr 1 i 2 do uchwały oraz liczby świadczonych godzin usługowych w ciągu miesiąca.
W ocenie Wojewody [...] analiza przepisu ustawy będącego podstawą podjęcia przedmiotowej uchwały w sposób nie budzący wątpliwości upoważnia radę jako organ właściwy do określenia szczegółowych warunków odpłatności za usługi opiekuńcze i specjalistyczne usługi opiekuńcze. Ustanawiając w uchwale szczegółowe warunki odpłatności nie można jednak pominąć kwestii sposobu ustalenia i wysokości kosztu usługi opiekuńczej i specjalistycznej usługi opiekuńczej (por. wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu z dnia 14 lutego 2006 r.,sygn. akt IV SA/Wr 600/04 oraz wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu z dnia 23 lutego 2005 r., sygn. akt IV SA/Wr 27/05). Tymczasem Rada Miasta B. w § 4 ust. 4 powołanej uchwały postanowiła jedynie o sposobie wyliczania opłaty za przedmiotowe usługi, przy jednoczesnym braku wskazania bądź to kosztu jednostkowego za 1 godzinę tych usług bądź też w jakikolwiek inny sposób umożliwiający bezsporne ustalenie "wysokości opłaty za 1 godziną usługi (np. stanowiącej określony procent najniższej emerytury określanej na podstawie przepisów odrębnych). Należy mieć bowiem na uwadze, że to z uchwały organu stanowiącego gminy osoby zainteresowane powinny czerpać wiedzę o koszcie przyznawanej przez gminę pomocy (por. wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olsztynie z dnia 17 maja 2012 r., sygn. akt II SA/Ol 285/12 ). Natomiast uregulowanie zawarte w § 4 ust. 4 tej uchwały uniemożliwia ustalenie jednostkowego kosztu usługi opiekuńczej lub specjalistycznej usługi opiekuńczej.