Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: sędzia NSA Marzenna Linska-Wawrzon sędzia NSA Zbigniew Ślusarczyk (spr.) sędzia del. WSA Iwona Kosińska Protokolant sekretarz sądowy Justyna Stępień po rozpoznaniu w dniu 4 lutego 2015 roku na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej M. M. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 8 stycznia 2013 r. sygn. akt I SA/Wa 2280/11 w sprawie ze skarg M. M. i M. L. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Warszawie z dnia [...] września 2011 r. nr [...] w przedmiocie odmowy ustanowienia prawa użytkowania wieczystego do gruntu nieruchomości warszawskiej oddala skargę kasacyjną.
Wyrokiem z dnia 8 stycznia 2013 r., sygn. akt I SA/Wa 2280/11 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie oddalił skargi M. M. i M. L. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Warszawie z dnia 28 września 2011 r. nr [...] w przedmiocie odmowy ustanowienia prawa użytkowania wieczystego do gruntu nieruchomości warszawskiej.
Wyrok powyższy zapadł w następującym stanie faktycznym i prawnym sprawy:
Samorządowe Kolegium Odwoławcze w Warszawie decyzją z dnia 28 września 2011 r. po rozpoznaniu odwołania M. L. i M. M. od decyzji Prezydenta m. st. Warszawy z dnia 18 maja 2011 r. odmawiającej ustanowienia prawa użytkowania wieczystego do gruntu położonego w Warszawie przy ul. [...], utrzymało w mocy zaskarżoną decyzję. W uzasadnieniu decyzji SKO w Warszawie podało, że przedmiotowa nieruchomość położona w Warszawie uregulowana była jawnym wpisem na imię G.R. Z aktu notarialnego z dnia [...] maja 1947 r. wynika, że H. z R. T. jako jedyna i wyłączna spadkobierczyni po swej matce G. R., odziedziczoną nieruchomość w Warszawie przy ul [...] sprzedała J. W. Orzeczeniem administracyjnym Prezydium Rady Narodowej m. st. Warszawy z dnia 28 października 1954 r. odmówiono dotychczasowemu właścicielowi przyznania prawa własności czasowej do gruntu nieruchomości warszawskiej położonej przy ul. [...], w uzasadnieniu orzeczenia podano, że przedmiotowy teren został objęty w posiadanie Gminy m. st. Warszawy w dniu 19 kwietnia 1948 r., a dotychczasowi właściciele nie złożyli w terminie do dnia 19 października 1948 r. wniosku o przyznanie własności czasowej.
Aktem notarialnym z dnia 6 marca 1996 r. Rep. A nr [...] M. L. sprzedała M. M. udział wynoszący 1/10 części obu spadków - po ojcu J. W. i matce F. W. Po rozpoznaniu wniosku M.M. o stwierdzenie nieważności orzeczenia administracyjnego z dnia 28 października 1954 r., Samorządowe Kolegium Odwoławcze w Warszawie decyzją z dnia 14 lutego 2006 r. stwierdziło jego nieważność, uznając, że dotychczasowi właściciele nieruchomości położonej przy ul. [...] nie złożyli wniosku w trybie art. 7 dekretu z dnia 26 października 1945 r. o własności i użytkowaniu gruntów na obszarze m. st. Warszawy (Dz. U. Nr 50, poz. 279, dalej też jako ,,dekret") o przyznanie prawa własności czasowej. Brak było zatem podstaw prawnych do wydania orzeczenia z dnia 28 października 1954 r., albowiem przepisy dekretu nie przewidywały wydawania orzeczeń z urzędu. Art. 1 dekretu stanowił, że wszelkie grunty na obszarze m. st. Warszawy przechodzą z dniem wejścia w życie dekretu na własność gminy m. st. Warszawy i orzekanie w tym zakresie, bez stosownego wniosku jest pozbawione podstaw prawnych. Podkreślono, że stwierdzenie nieważności przedmiotowego orzeczenia administracyjnego nie zmienia sytuacji prawnej następców prawnych byłych właścicieli. Z datą upływu 6-miesięcznego terminu do złożenia wniosku byli właściciele utracili możliwość przyznania prawa użytkowania wieczystego (dawniej własności czasowej) przedmiotowego gruntu w trybie art. 7 ust. 2 dekretu.
W dniu 2 sierpnia 2006 r. M. M. złożył wniosek w trybie art. 7 dekretu o przyznanie prawa własności czasowej do gruntu nieruchomości położonej w Warszawie przy ul. [...]. Decyzją z dnia 18 maja 2011 r. Prezydent m. st. Warszawy, po rozpoznaniu wniosku M. M. z dnia 2 sierpnia 2006 r. odmówił M. L., J.W., B.O. oraz M.M. ustanowienia prawa użytkowania wieczystego do gruntu położonego w Warszawie przy ul. [...], twierdząc w uzasadnieniu, że wniosek o ustanowienie prawa własności czasowej do gruntu przedmiotowej nieruchomości został złożony przez M. M. po terminie określonym w art. 7 ust. 1 dekretu, który jest nieprzywracalnym terminem zawitym prawa materialnego.