Skarga kasacyjna na decyzję Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych w W. w przedmiocie świadczenia w drodze wyjątku
Sentencja

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Joanna Runge - Lissowska Sędziowie NSA : Barbara Adamiak Leszek Kiermaszek (spr.) Protokolant Aleksandra Żurawicka po rozpoznaniu w dniu 8 stycznia 2008 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej L. S. - przedstawiciela ustawowego małoletnich: M. S. i B. S. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 16 kwietnia 2007 r. sygn. akt II SA/Wa 361/07 w sprawie ze skargi L. S. - przedstawiciela ustawowego małoletnich: M. S. i B. S. na decyzję Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych w W. z dnia [...] nr [...] w przedmiocie świadczenia w drodze wyjątku 1) oddala skargę kasacyjną, 2) przyznaje adwokat K. A. od Skarbu Państwa wynagrodzenie w kwocie 240 (dwieście czterdzieści) zł oraz kwotę 52,80 (pięćdziesiąt dwa 80/100) - podatku od towarów i usług - tytułem zwrotu kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu

Inne orzeczenia o symbolu:
650 Sprawy świadczeń społecznych w drodze wyjątku
Inne orzeczenia z hasłem:
Zabezpieczenie społeczne
Inne orzeczenia sądu:
Naczelny Sąd Administracyjny
Inne orzeczenia ze skargą na:
Prezes Zakładu Ubezpieczeń Społecznych/ZUS
Uzasadnienie strona 1/4

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie wyrokiem z dnia 16 kwietnia 2007 r., sygn. akt II SA/Wa 361/07, oddalił skargę wniesioną przez L. S. - przedstawiciela ustawowego małoletnich M. i B. S. na decyzję Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych z dnia [...] w przedmiocie odmowy przyznania świadczenia w drodze wyjątku.

W uzasadnieniu wyroku Wojewódzki Sąd Administracyjny przytoczył następujący stan sprawy.

Prezes Zakładu Ubezpieczeń Społecznych decyzją z dnia [...] wydaną na podstawie art. 83 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz.U. Nr 162, poz. 1118) odmówił przyznania małoletnim M. i B. S. renty rodzinnej w drodze wyjątku. Motywując tę decyzję Prezes ZUS wskazał, że zmarły w wieku [...] lat ojciec dzieci posiadał udowodniony okres składkowy wynoszący 14 lat, 2 miesiące i 1 dzień, zaś w dziesięcioleciu przypadającym przed śmiercią w dniu 4 kwietnia 2006 r. zamiast wymaganych pięciu lat składkowych i nieskładkowych przypada tylko 2 lata, 6 miesięcy i 16 dni. Odmawiając przyznania renty rodzinnej w drodze wyjątku Prezes ZUS uznał, że nie zostały wykazane szczególne okoliczności w rozumieniu art. 83 powołanej ustawy. Ojciec dzieci był bowiem do kwietnia 2006 r. osobą zdolną do podjęcia zatrudnienia i nie istniały obiektywne przeszkody do kontynuowania zatrudnienia. Ojciec dzieci w latach 1990-2006 był bezrobotnym bez prawa do zasiłku, jednakże samo bezrobocie nie może stanowić szczególnej okoliczności, podobnie jak trudna sytuacja materialna małoletnich dzieci.

W wyniku wniosku o ponowne rozpatrzenie sprawy złożonego przez L. S. Prezes Zakładu Ubezpieczeń Społecznych decyzją z dnia [...] utrzymał w mocy swoją wcześniejszą decyzję o odmowie przyznania renty rodzinnej w drodze wyjątku.

W skardze do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie L. S. zakwestionowała powyższą decyzję Prezesa ZUS wskazując, że wysokie bezrobocie w kraju zmusiło ojca dzieci do poszukiwania pracy w [...], gdzie nagle zmarł i został pochowany. Zarzuciła, że szczególną okolicznością jest sytuacja ekonomiczna w kraju, w którym bezrobotni są zmuszeni do poszukiwania pracy za granicą.

W odpowiedzi na tę skargę Prezes Zakładu Ubezpieczeń Społecznych podtrzymując argumentację zawartą w uzasadnieniu zaskarżonej decyzji wniósł o oddalenie skargi.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w uzasadnieniu wyroku oddalającego skargę wskazał na wstępie, że świadczenie przewidziane w art. 83 ust. 1 ustawy z dnia

17 grudnia 1998 roku o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych nie jest świadczeniem socjalnym, przyznawanym wyłącznie według potrzeb, ze względu na trudną sytuację materialną wnioskodawcy. Z przepisu tego wynika, że konieczne jest wykazanie, iż ubezpieczony, którego praca stanowi źródło uprawnień do świadczenia z ubezpieczenia społecznego nie wypracował prawa do świadczenia na zasadach ogólnych na skutek szczególnych okoliczności. Ustawa nie precyzuje, co należy rozumieć przez szczególną okoliczność. Powołując się na wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 7 marca 2001 r., sygn. akt II SA 3191/00, Sąd wskazał, że za szczególną okoliczność należy uznać wyłącznie zdarzenie bądź trwały stan wykluczający aktywność zawodową konkretnej osoby z powodu niemożności przezwyciężenia ich skutków. Analizując zebrany w sprawie materiał dowodowy Wojewódzki Sąd Administracyjny przyjął, iż brak zatrudnienia ojca małoletnich dzieci trwający od dnia 14 lipca 1999 r. do chwili zgonu w dniu

Strona 1/4
Inne orzeczenia o symbolu:
650 Sprawy świadczeń społecznych w drodze wyjątku
Inne orzeczenia z hasłem:
Zabezpieczenie społeczne
Inne orzeczenia sądu:
Naczelny Sąd Administracyjny
Inne orzeczenia ze skargą na:
Prezes Zakładu Ubezpieczeń Społecznych/ZUS