Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: sędzia NSA Marzenna Linska-Wawrzon (spr.) sędzia NSA Zbigniew Ślusarczyk sędzia del. WSA Iwona Kosińska Protokolant sekretarz sądowy Justyna Stępień po rozpoznaniu w dniu 4 lutego 2015 roku na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Krośnie od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie z dnia 12 marca 2014 r. sygn. akt II SA/Rz 1196/13 w sprawie ze skargi E.M. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Krośnie z dnia [...] września 2013 r. nr [...] w przedmiocie odmowy przyznania świadczenia pielęgnacyjnego 1. uchyla zaskarżony wyrok i przekazuje sprawę do ponownego rozpoznania Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu w Rzeszowie; 2. odstępuje od zasądzenia kosztów postępowania kasacyjnego na rzecz Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Krośnie.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Rzeszowie wyrokiem z dnia 12 marca 2014 r., II SA/Rz 1196/13, po rozpoznaniu skargi E. M. uchylił zaskarżoną decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Krośnie z dnia [...] września 2013 r., nr [...] i poprzedzającą ją decyzję Burmistrza Ustrzyk Dolnych z dnia [...] sierpnia 2013 r., nr [...], w przedmiocie odmowy przyznania świadczenia pielęgnacyjnego.
Wyrok wydany został w następującym stanie faktycznym i prawnym sprawy:
Burmistrza Ustrzyk Dolnych decyzją z dnia [...] sierpnia 2013 r. nr [...] odmówił E. M. przyznania świadczenia pielęgnacyjnego w związku z opieką nad synem D. M..
Organ ustalił, że syn wnioskodawczyni legitymuje się orzeczeniem wydanym przez Powiatowy Zespół do Spraw Orzekania o Niepełnosprawności w Sanoku z dnia 28 maja 2012 r. zaliczającym go do osób niepełnosprawnych ze wskazaniami: konieczności stałej lub długotrwałej opieki lub pomocy innej osoby w związku ze znacznie ograniczoną możliwością samodzielnej egzystencji oraz konieczności stałego współudziału na co dzień opiekuna dziecka w procesie jego leczenia, rehabilitacji i edukacji. Burmistrz ustalił nadto, że wnioskodawczyni wraz z mężem posiadają gospodarstwo rolne o powierzchni 18,8274 ha i z tego tytułu podlega ubezpieczeniu społecznemu rolników od 18 lutego 2011 r. z mocy ustawy w zakresie emerytalno-rentowym oraz wypadkowym, chorobowym i macierzyńskim jako rolnik. E. M. pracowała ostatnio w okresie od 1 maja 2009 r. do 1 października 2010 r. (rozwiązanie stosunku pracy nastąpiło na podstawie art. 30 pkt 4 Kodeksu pracy).
Mając powyższe na uwadze i powołując się na treść art. 17 ust. 1 oraz art. 3 pkt 22 ustawy o świadczeniach rodzinnych Burmistrz Ustrzyk Dolnych stwierdził, że posiadanie gospodarstwa rolnego przez rolnika stanowi negatywną przesłankę przyznania świadczenia pielęgnacyjnego.
Samorządowe Kolegium Odwoławcze w Krośnie decyzją z dnia [...] września 2013 r., po rozpoznaniu odwołania E. M., na podstawie art. 17 w zw. z art. 3 pkt 22 ustawy z dnia 28 listopada 2003 r. o świadczeniach rodzinnych (Dz.U. z 2003 r. Nr 139, poz. 992 ze zm.) w zw. z art. 16 ust. 1 pkt 1, art. 5, art. 6 pkt 1 ustawy z dnia 20 grudnia 1990 r. o ubezpieczeniu społecznym rolników (Dz.U. z 2008 r. Nr 50, poz. 291 ze zm.) oraz art. 17 pkt 1 i art. 138 § 1 pkt 1 k.p.a., utrzymało w mocy rozstrzygnięcie organu I instancji.
Organ wskazał, że argumentacja środka zaskarżenia wskazująca na pozorność prowadzenia gospodarstwa nie pozwala na przyjęcie, że w realiach sprawy nie występuje rolnik w rozumieniu art. 6 pkt 1 ustawy o ubezpieczeniu społecznym rolników. Mąż wnioskodawczyni podlega obowiązkowemu ubezpieczeniu w KRUS. To zaś, że jednocześnie prowadzi działalność gospodarczą niczego w tym zakresie nie zmienia, niezależnie od tego, czy przynosi ona dochód czy też nie. Dla rozstrzygnięcia nie ma również znaczenia deklaracja wnioskodawczyni, z której wynika, że zajmuje się wyłącznie niepełnosprawnym synem, nie biorąc udziału w prowadzeniu gospodarstwa rolnego. Istotne jest bowiem, że zaświadczenie KRUS wskazuje, że od lutego 2011 r. E. M. podlega z mocy ustawy ubezpieczeniu emerytalno-rentowemu oraz wypadkowemu, chorobowemu i macierzyńskiemu jako rolnik.