Skarga kasacyjna na decyzję Ministra Infrastruktury w przedmiocie odmowy wydania decyzji stwierdzającej przejście z mocy prawa na własność Wojewody [...] nieruchomości
Sentencja

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Jolanta Rajewska (spr.) Sędziowie NSA Małgorzata Pocztarek del. WSA Ewa Kwiecińska Protokolant Aleksandra Żurawicka po rozpoznaniu w dniu 11 sierpnia 2010 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej I. K. i S. K. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 17 czerwca 2009 r. sygn. akt I SA/Wa 209/09 w sprawie ze skargi S. K. i I. K. na decyzję Ministra Infrastruktury z dnia [...] grudnia 2008 r. nr [...]8 w przedmiocie odmowy wydania decyzji stwierdzającej przejście z mocy prawa na własność Wojewody [...] nieruchomości 1. uchyla zaskarżony wyrok i przekazuje sprawę Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu w Warszawie do ponownego rozpoznania, 2. zasądza od Ministra Infrastruktury na rzecz I. K. i S. K. kwotę 414 (słownie: czterysta czternaści) zł tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie strona 1/9

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie wyrokiem z dnia 17 czerwca 2009 r., Sygn. akt I SA/Wa 209/09 oddalił skargę S. K. i I. K. na decyzję Ministra Infrastruktury z dnia [...] grudnia 2008 r. nr [...] w przedmiocie odmowy stwierdzenia nabycia z mocy prawa własności nieruchomości.

Wyrok został wydany w następujących okolicznościach faktycznych i prawnych sprawy.

Wojewoda Pomorski decyzją z dnia [...] lipca 2008 r. odmówił stwierdzenia nabycia z mocy prawa na własność Województwa Pomorskiego nieruchomości oznaczonych jako działki nr [...],[...],[...] i [...], położonych w gminie C., obręb G. Wskazał przy tym, że przedmiotowe działki nie leżą w granicach pasa drogowego drogi wojewódzkiej nr [...] i w dniu 31 grudnia 1998 r. nie były zajęte pod drogę. Nie ma do nich zatem zastosowania art. 73 ust. 1 ustawy z dnia 13 października 1998 r. Przepisy wprowadzające ustawy reformujące administrację publiczną (Dz.U. Nr 133, poz. 872 ze zm.).

Odwołanie od tej decyzji wniósł S. K., twierdząc, że domagał się stwierdzenia przejścia prawa własności na rzecz Skarbu Państwa nie całości wskazanych działek, tylko części gruntów włączonych do pasa drogi wojewódzkiej nr [...]. Zdaniem odwołującego się na przełomie lat 70- tych i 80- tych ubiegłego wieku przesunięto granice pasa drogowego w głąb jego nieruchomości, ustabilizowano nowe znaki graniczne oraz posadzono nowy szereg drzew. Obecnie po obu stronach omawianej drogi istnieje podwójny szpaler drzew, przy czym młodsze drzewa, posadzone mniej więcej w linii nowej granicy pasa drogowego, ograniczają możliwość korzystania z jego nieruchomości. Odwołujący podniósł również, że w księgach wieczystych Kw nr [...] i Kw [...]. prowadzonych między innymi dla omawianej nieruchomości sprostowano obszary nieruchomości, co potwierdza treść zawiadomienia Państwowego Biura Notarialnego z dnia 6 stycznia 1983.

Minister Infrastruktury odwołania Z. K. nie uwzględnił i decyzją z dnia [...] grudnia 2008 r. nr [...] powyższą decyzję utrzymał w mocy. W uzasadnieniu stwierdził, że zgodnie z art. 73 ust. 1 cyt. ustawy z dnia 13 października 1998 r. nieruchomości pozostające w dniu 31 grudnia 1998 r. we władaniu Skarbu Państwa lub jednostek samorządu terytorialnego, niestanowiące ich własności, a zajęte pod drogi publiczne, z dniem 1 stycznia 1990 r. stają się z mocy prawa własnością Skarbu Państwa lub właściwych jednostek samorządu terytorialnego za odszkodowaniem. Nabycie nieruchomości z mocy prawa następowało zatem, jeżeli w dniu 31 grudnia 1998 r. spełnione zostały łącznie następujące przesłanki: 1) nieruchomość nie była własnością Skarbu Państwa, bądź jednostek samorządu terytorialnego; 2) nieruchomość była zajęta pod drogę publiczną; 3) nieruchomość pozostawała we władaniu Skarbu Państwa, bądź jednostek samorządu terytorialnego. Z akt niniejszej sprawy, a zwłaszcza operatu technicznego wykonanego przez Wojewódzkie Biuro Geodezji i Terenów Rolnych w G., wynika zaś, że działki nr [...] i nr [...], objęte Kw nr [...] w dniu 31 grudnia 1998 r. stanowiły własność S. i I. małż. K. na prawach wspólności ustawowej, natomiast działki nr [...] i nr [...] (z której powstała działka nr [...]), objęte Kw nr [...], w dniu 31 grudnia 1998 r. stanowiły własność S. K. W omawianej dacie przedmiotowe działki w żadnej części nie były więc zajęte pod drogę (oznaczoną w ewidencji gruntów nr [...]). Droga ta, na podstawie uchwały nr 192 Rady Ministrów z dnia 2 grudnia 1985 r. w sprawie zaliczenia dróg do kategorii dróg krajowych (M.P. z 1986 r. Nr 3, poz. 16), została najpierw zaliczona do kategorii dróg krajowych jako droga nr 211, a obecnie stanowi drogę wojewódzką na podstawie rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 15 grudnia 1998 r. w sprawie ustalenia wykazu dróg krajowych i wojewódzkich (Dz.U. Nr 160, poz. 1071). Skoro zatem żadna część przedmiotowych działek nie była zajęta pod drogę publiczną, to tym samym, zdaniem Ministra Infrastruktury, organ I instancji zasadnie uznał, że nie doszło do przejęcia prawa własności tych nieruchomości, w trybie art. 73 ustawy z dnia 13 października 1989 r.

Strona 1/9