Skarga kasacyjna na decyzję Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji w przedmiocie odmowy stwierdzenia nieważności decyzji cofającej prawo równoważnika pieniężnego za brak lokalu mieszkalnego
Sentencja

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Anna Lech Sędziowie NSA Joanna Banasiewicz NSA Ewa Dzbeńska (spr.) Protokolant Edyta Pawlak po rozpoznaniu w dniu 15 lutego 2008 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej B. Ż.-M. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 18 października 2006 r. sygn. akt II SA/Wa 1392/06 w sprawie ze skargi B. Ż.-M. na decyzję Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia [...] nr [...] w przedmiocie odmowy stwierdzenia nieważności decyzji cofającej prawo równoważnika pieniężnego za brak lokalu mieszkalnego 1. uchyla zaskarżony wyrok i decyzję Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia [...] nr [...] oraz decyzję Komendanta Głównego Policji z dnia [...] nr [...], 2. zasądza od Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji na rzecz B. Ż.-M. kwotę 120 (sto dwadzieścia) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.

Uzasadnienie strona 1/4

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie wyrokiem z dnia 18 października 2006 r., sygn. akt II SA/Wa 1392/06 oddalił skargę B. Ż. - M. na decyzję Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia [...], nr [...], utrzymującą w mocy decyzję Komendanta Głównego Policji z dnia [...], nr [...], odmawiającą stwierdzenia nieważności decyzji z dnia [...] cofającej prawo do równoważnika pieniężnego za brak lokalu mieszkalnego.

W uzasadnieniu orzeczenia Sąd pierwszej instancji wskazał, że decyzją z dnia [...] nr [...] Komendant Wojewódzki Policji w W. orzekł o utracie przez funkcjonariusza policji B. Ż.-M. prawa do równoważnika pieniężnego za brak lokalu mieszkalnego, ze skutkiem od dnia 6 lutego 2002 r. podnosząc, że z dniem 6 lutego 2002 r. małżonkowi policjantki, żołnierzowi zawodowemu Z. M. została przydzielona kwatera zastępcza przy ul. [...] w W., o czym organ dowiedział się z pisma B. Ż. - M. z dnia 23 lipca 2004 r. Przydział powyższej kwatery zastępczej z dniem 6 lutego 2002 r. (a więc z dniem tego przydziału) wyłącza policjantkę z kręgu osób uprawnionych do równoważnika pieniężnego za brak lokalu mieszkalnego na podstawie § 1 rozporządzenia Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 28 czerwca 2002 r. w sprawie wysokości i szczegółowych zasad przyznawania, odmowy przyznania, cofania i zwracania przez policjantów równoważnika pieniężnego za brak lokalu mieszkalnego (Dz. U. z 2002 r. Nr 100, poz. 918 ze zm.) i uzasadnia cofnięcie uprawnienia z dniem 6 lutego 2002 r. zgodnie z § 6 tego rozporządzenia.

B. Ż.- M. wnioskiem z dnia 11 października 2005 r. wystąpiła o stwierdzenie nieważności decyzji Komendanta Wojewódzkiego Policji w W. z dnia [...] podnosząc, że § 6 rozporządzenia Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 28 czerwca 2002 r. nie daje uprawnień do orzekania o utracie uprawnień, a jedynie do cofania takich uprawnień. Dlatego przedmiotowej decyzji nie można było wydać ze skutkiem od 6 lutego 2002 r., czyli wstecz od daty wydania przedmiotowej decyzji.

Komendant Główny Policji decyzją z dnia [...] odmówił stwierdzenia nieważności decyzji z dnia [...], wskazując na brak przesłanek skutkujących w przepisach Kodeksu postępowania administracyjnego nieważność przedmiotowej decyzji. Organ wskazał ponadto na prawidłowe zastosowanie w decyzji z [...] przepisu § 6 wskazanego wyżej rozporządzenia z dnia 28 czerwca 2002 r. także w zakresie daty cofnięcia uprawnienia i podkreślił, iż zgodnie z § 5 rozporządzenia policjantka powinna niezwłocznie poinformować Komendanta Wojewódzkiego Policji w W. o fakcie uzyskania przez małżonka kwatery zastępczej, czyli o zmianie okoliczności warunkujących przyznanie prawa do równoważnika pieniężnego za brak lokalu mieszkalnego.

Minister Spraw Wewnętrznych i Administracji decyzją z dnia [...], utrzymał w mocy decyzję Komendanta Głównego Policji z dnia [...] Organ powtórzył argumentację zawartą w decyzji Komendanta Głównego Policji oraz wskazał, że kwestia ewentualnego zwrotu pobieranego od lutego 2002 r. równoważnika powinna być rozstrzygnięta odrębną decyzją.

Strona 1/4