Skarga kasacyjna na rozstrzygnięcie nadzorcze Wojewody Kujawsko-Pomorskiego w przedmiocie likwidacji szkoły podstawowej
Uzasadnienie strona 2/6

Wojewódzki Sąd Administracyjny w uzasadnieniu swojego wyroku uznał, że ustalenie Wojewody dotyczące niedopełnienia zawiadomienia wszystkich rodziców o zamiarze likwidacji szkoły zostało podjęte w oparciu o wadliwe przesłanki z punktu widzenia interpretacji art. 59 ust. 1 ustawy o systemie oświaty. Organ nadzoru uznał bowiem, że nie sposób ustalić czy wszyscy rodzice uczniów Szkoły byli powiadomieni o zamiarze jej likwidacji, ale nawet, gdyby przyjąć, że powiadomieni byli, to i tak nie byłoby przesłanek do uznania, że nastąpiło zawiadomienie rodziców w rozumieniu art. 59 ustawy, bowiem ujawniony na zebraniu rodziców zamiar likwidacji szkoły nastąpił przed faktycznym jego powzięciem przez Radę Gminy. Zdaniem Sądu stanowisko organu nadzoru zawiera wewnętrzną sprzeczność i jest niezasadne. Organ nadzoru niewyjaśnił bowiem z jakich powodów uznał, że przed datą 29 listopada 2005 r. likwidacja szkoły była tylko częścią programu realizowanego przez gminę, a nie faktycznym powzięciem przed nią takiego zamiaru.

Sygn. akt I OSK 1391/06

Nie wyjaśnił też rozróżnienia i przeciwstawienia sobie pojęć "program gminny" i "faktyczny zamiar gminy". Można, zdaniem Sądu, wysnuć wniosek, iż organ utożsamiał pojęcie "zamiaru likwidacji szkoły" z faktem podjęcia uchwały z 29 listopada 2005 r. Przepis art. 59 ust. 1 ustawy o systemie oświaty (w wyroku błędnie określa się go jako art. 59 § 1) nie wymaga jednak podjęcia uchwały o zamiarze likwidacji, a w konsekwencji, zdaniem Sądu, organ prowadzący szkołę mógł wyrazić ten zamiar w okresie przed podjęciem uchwały, w każdej zrozumiałej dla rodziców formie. Dlatego istotą rozstrzygnięcia nadzorczego winny być ustalenia w zakresie podjętych działań w zakresie powiadomienia rodziców o zamiarze likwidacji szkoły. Wbrew stanowisku organu nie można zakwestionować formy, jaką przyjął Dyrektor Szkoły przy zwołaniu z polecenia Wójta zebrania rodziców na dzień 22 listopada 2005 r. Skoro odmówili oni podpisania listy obecności to należało ustalić, w jaki sposób zostali oni o tym zebraniu powiadomieni. Organ nadzoru nie uczynił tego, mimo podejmowanych prób w tym zakresie. Z twierdzeń skarżącej oraz dowodu przeprowadzonego przez Sąd wynika, że nastąpiło to przez stosowny wpis do dzienniczków uczniowskich poczyniony przez dyrektora szkoły. Sąd uznał, iż ratio legis powiadamiania rodziców o zamiarze likwidacji szkoły jest to, aby mogli się oni zapoznać z takim zamiarem i podjąć kroki w celu znalezienia dla dzieci odpowiedniej szkoły bądź kroki w celu wyeliminowania takiej uchwały z obrotu prawnego. Prowadzi to do wniosku, że brak zawiadomienia o zamiarze likwidacji szkoły wszystkich rodziców uczniów nie w każdych warunkach winien skutkować stwierdzeniem nieważności uchwały o likwidacji szkoły. Dotyczy to sytuacji, w których takie pominięcie jest obojętne z punktu widzenia kontynuacji przez niego nauki na poziomie realizowanym przez szkołę. Dlatego też istniała potrzeba korzystania przez organ nadzoru z informacji Wójta i Dyrektora Szkoły co do powiadamiania rodziców. Z tych względów Sąd uznał, że organ nadzoru nie zgromadził wystarczającego materiału dowodowego dla rozstrzygnięcia, czy została spełniona przesłanka z art. 59 ust. 1 ustawy w zakresie zawiadomienia rodziców o zamiarze likwidacji szkoły. Naruszone zostały więc przepisy k.p.a. dotyczące postępowania wyjaśniającego, które z mocy art. 98 ust. 4 ustawy o samorządzie gminnym winny być stosowane odpowiednio przez organ nadzoru. Sąd uznał jednocześnie niezasadność zarzutu, iż organ nadzoru wziął pod uwagę aspekty społeczne, polityczne i ekonomiczne, gdyż organ nadzoru nie powołał się na nie w rozstrzygnięciu nadzorczym.

Strona 2/6