Skarga kasacyjna od wyroku WSA w Warszawie w sprawie ze skargi A. G. o wymierzenie grzywny Ministrowi Infrastruktury w przedmiocie niewykonania wyroku WSA w Warszawie , sygn. akt I SA/Wa 1942/09
Sentencja

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: sędzia NSA Monika Nowicka (spr.) Sędziowie NSA Izabella Kulig-Maciszewska del. WSA Przemysław Szustakiewicz Protokolant asystent sędziego Dorota Chromicka po rozpoznaniu w dniu 19 listopada 2013 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej Ministra Transportu, Budownictwa i Gospodarki Morskiej od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 26 lutego 2013 r., sygn. akt I SA/Wa 2178/12 w sprawie ze skargi A. G. o wymierzenie grzywny Ministrowi Infrastruktury w przedmiocie niewykonania wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 24 lutego 2010 r., sygn. akt I SA/Wa 1942/09 1. uchyla zaskarżony wyrok i przekazuje sprawę Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu w Warszawie do ponownego rozpoznania, 2. zasądza od A. G. na rzecz Ministra Transportu, Budownictwa i Gospodarki Morskiej kwotę [...] złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie strona 1/4

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie wyrokiem z dnia 26 lutego 2013 r. (sygn. akt I SA/Wa 2178/12), po rozpoznaniu skargi A. G., wymierzył Ministrowi Infrastruktury grzywnę w wysokości 2.000 (dwa tysiące) złotych w związku z niewykonaniem wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 24 lutego 2010 r. (sygn. akt I SA/Wa 1942/09).

Wyrok został wydany w następujących okolicznościach faktycznych i prawnych sprawy:

Wyrokiem z dnia 24 kwietnia 2010 r. (sygn. akt I SA/Wa 1942/09) Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie uchylił decyzje Ministra Infrastruktury z dnia [...] lutego 2009 r. i z dnia [...] września 2009 r., wydane w przedmiocie odmowy stwierdzenia nieważności decyzji Ministerstwa Gospodarki Komunalnej z dnia [...] listopada 1963 r. utrzymującej w mocy orzeczenie administracyjne Prezydium Rady Narodowej m. st. Warszawy z dnia [...] września 1963 r.

Następnie, wyrokiem z dnia 14 marca 2012 r. (sygn. akt I SA/Wa 2122/11) Sąd ten wymierzył Ministrowi Transportu, Budownictwa i Gospodarki Morskiej grzywnę w wysokości 2.000 zł. w związku z niewykonaniem w/w wyroku. Rozpoznając sprawę w trybie instancji kasacyjnej, Naczelny Sąd Administracyjny wyrokiem z 4 października 2012 r. (sygn. akt I OSK 1593/12) uchylił wyrok z dnia 14 marca 2012 r. i przekazał sprawę Sądowi Wojewódzkiemu do ponownego rozpoznania. W motywach swego rozstrzygnięcia, Naczelny Sąd Administracyjny polecił by - przy ponownym rozpoznaniu sprawy - Sąd I instancji dokonał analizy toku czynności podejmowanych przez organ po dniu 19 maja 2010 r. i ustalił, czy w tej sytuacji można było organowi centralnemu istotnie przypisać pozostawanie w bezczynności ewentualnie, czy prowadzone postępowanie dotknięte było przewlekłością.

Rozpoznając ponownie sprawę i wymierzając - na zasadzie art. 154 § 1 i 6 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r. poz. 270 ze zm.) zwanej dalej: "P.p.s.a" - organowi grzywnę w wysokości 2000 zł - Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie uznał, że skarga była uzasadniona.

Na wstępie, z uwagi na fakt, że w dniu [...] października 2011 r. Minister Infrastruktury wydał decyzję nr [...], którą odmówił stwierdzenia nieważności w/w decyzji Ministerstwa Gospodarki Komunalnej z dnia [...] listopada 1963 r., Sąd Wojewódzki wyjaśnił, że - po myśli - art. 154 § 3 P.p.s.a. - wykonanie wyroku lub załatwienie sprawy po wniesieniu skargi, o której mowa w § 1, nie stanowi podstawy do umorzenia postępowania lub oddalenia skargi, zatem, wobec złożenia przez skarżącą przedmiotowej skargi, Sąd zobligowany był wymierzyć organowi grzywnę. Rozważania Sądu mogły zatem dotyczyć jedynie jej wysokości.

Następnie, Sąd Wojewódzki przedstawił czynności, które Minister Transportu, Budownictwa i Gospodarki Morskiej podejmował po dniu 19 maja 2010 r. aż do momentu wydania decyzji z dnia [...] października 2011 r. Ustalając zaś wysokość grzywny Sąd podkreślił, że ponieważ w dacie wyrokowania była już wydana decyzja merytoryczna w sprawie, to - z tego powodu - wymierzona grzywna wynosiła kwotę 2000 zł. Suma ta - zdaniem Sądu Wojewódzkiego - odpowiadała okolicznościom sprawy i spełniała swoje zadanie.

Strona 1/4