Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: sędzia NSA Joanna Banasiewicz sędzia NSA Jan Paweł Tarno (spr.) sędzia del. WSA Ewa Kwiecińska Protokolant starszy sekretarz sądowy Joanna Drapczyńska po rozpoznaniu w dniu 15 października 2014 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej Generalnego Inspektora Ochrony Danych Osobowych od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 14 lutego 2014 r. sygn. akt II SA/Wa 1902/13 w sprawie ze skargi [...] na postanowienie Generalnego Inspektora Ochrony Danych Osobowych z dnia [...] lipca 2013 r. nr [...] w przedmiocie zarzutów w przedmiocie postępowania egzekucyjnego 1. uchyla zaskarżony wyrok i przekazuje sprawę do ponownego rozpoznania Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu w Warszawie; 2. zasądza od [...] na rzecz Generalnego Inspektora Ochrony Danych Osobowych kwotę 280 (dwieście osiemdziesiąt) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie wyrokiem z 14 lutego 2014 r., II SA/Wa 1902/13 uchylił postanowienie Generalnego Inspektora Ochrony Danych Osobowych z [...] lipca 2013 r. nr [...] oraz postanowienie je poprzedzające z [...] lipca 2013 r. w przedmiocie zarzutów w sprawie prowadzenia egzekucji administracyjnej. W uzasadnieniu Sąd podniósł, że istota sprawy sprowadzała się do oceny tego, czy organ prawidłowo określił w tytule wykonawczym podmiot zobowiązany do działania. Kwestia ta jest o tyle istotna, gdyż oznaczenie strony zobowiązanej w tytule wykonawczym, nie może nastręczać żadnych wątpliwości, co do tego, kogo zobowiązanie dotyczy. Wszelkie rozbieżności, czy wątpliwości w tym zakresie prowadzić będą do stwierdzenia, że dany tytuł wykonawczy nie nadaje się do egzekucji. Niejednoznaczne określenie zobowiązanego sprawia bowiem, że nie jest wiadomym to, wobec jakiego podmiotu prowadzić egzekucję.
Kwestionowany tytuł wykonawczy nie spełnia ww. kryteriów w zakresie poprawnego oznaczenia zobowiązanego. Określając podmiot, na który zostały nałożone dane obowiązki działania, organ posłużył się bowiem łącznie nazwą organizacji społecznej zarejestrowanej w Krajowym Rejestrze Sądowym i posiadającej osobowość prawną, jak również nazwą terenowej jednostki organizacyjnej przedmiotowej organizacji społecznej. Takie oznaczenie adresata tytułu wykonawczego sprawia, że nie jest wiadomym, kogo de facto ma dotyczyć obowiązek opisany w tytule. W efekcie, egzekucja prowadzona na podstawie takiego tytułu, jawi się jako nieskuteczna. W spornym tytule, określając zobowiązanego, organ posłużył się adresem terenowej jednostki organizacyjnej [...], który jest adresem innym niż ten, pod jakim znajduje się siedziba [...]. To zaś dodatkowo utrudnia ustalenie tego, jaki podmiot organ uczynił zobowiązanym do działania.
Pomocą w rozstrzygnięciu powyższej wątpliwości nie jest także treść uzasadnienia skarżonego postanowienia. Teza postawiona w nim przez organ, iż sformułowanie "członków ww. związku", odnosi się do [...], nie znajduje żadnego umocowania w treści tytułu wykonawczego. Nazwa organizacji społecznej, jak i jej terenowej jednostki organizacyjnej, zostały bowiem wymienione w tytule wykonawczym jedna po drugiej. Takie oznaczenie podmiotu zobowiązanego, może więc jedynie sugerować, że adresatem tytułu wykonawczego jest [...] [...] Zarząd [...]. W rejestrze stowarzyszeń nie jest zarejestrowany podmiot o takiej nazwie, a więc na taki podmiot nie można skutecznie nałożyć obowiązków mocą tytułu wykonawczego.
Powyższy wyrok został zaskarżony w całości skargą kasacyjną wniesioną przez Generalnego Inspektora Ochrony Danych Osobowych. Zaskarżonemu wyrokowi zarzucono naruszenie przepisów postępowania, mające istotny wpływ na wynik sprawy, tj. art. 145 § 1 pkt 1 lit. c ustawy z 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r. poz. 270 ze zm.), zwanej dalej p.p.s.a. w zw. z art. 27 § 1 pkt 2 ustawy z 17 czerwca 1966 r. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji (Dz. U. z 2012 r. poz. 1015 ze zm.) zwanej dalej u.p.e.a. poprzez błędne uznanie, że organ w tytule wykonawczym niejednoznacznie określił podmiot zobowiązany, co skutkowało uchyleniem zaskarżonego postanowienia.