Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: sędzia NSA Maria Wiśniewska sędzia NSA Joanna Runge - Lissowska (spr.) sędzia del. WSA Dariusz Chaciński Protokolant starszy sekretarz sądowy Joanna Drapczyńska po rozpoznaniu w dniu 17 marca 2015 roku na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej M.P. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu z dnia 13 marca 2013 r. sygn. akt II SA/Wr 21/13 w sprawie ze skargi M.P. na decyzję Dolnośląskiego Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Geodezyjnego i Kartograficznego we Wrocławiu z dnia [...] listopada 2012 r. nr [...] w przedmiocie umorzenia postępowania odwoławczego 1. uchyla zaskarżony wyrok i przekazuje sprawę do ponownego rozpoznania Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu we Wrocławiu; 2. zasądza od Dolnośląskiego Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Geodezyjnego i Kartograficznego we Wrocławiu na rzecz M.P. kwotę 380 (trzysta osiemdziesiąt) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.
Wyrokiem z 3 marca 2013 r. sygn. akt II SA/Wr 21/13, Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu oddalił skargę M. P. na decyzję Dolnośląskiego Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Geodezyjnego i Kartograficznego we Wrocławiu z [...] listopada 2012 r. nr [...] o umorzeniu postępowania odwoławczego.
Wyrok zapadł w następującym stanie sprawy:
Wnioskiem z 27 lipca 2009 r. M. P. i M. O. wystąpili do Starosty Jeleniogórskiego o wszczęcie postępowania i dokonanie zmiany w ewidencji gruntów w P. gm. Podgórzyn przez przywrócenie pierwotnego przebiegu granic działek nr [...] - obecnie [...] - własności S. N., [...] - własności M. O. i [...] - własności Gminy Podgórzyn - droga, wskazując, że pomiędzy działkami nr [...] i nr [...] wytyczona była od sprzed wojny ścieżka, umożliwiająca dostęp do drogi nr [...] z działek nr [...] i nr [...] - ta stanowiła własność M. P., co wynika z map niemieckich i polskich, zaś w ewidencji powojennej ścieżka nie została oznaczona żadnym numerem.
Starosta Jeleniogórski, decyzją z [...] lutego 2010 r. nr [...] - wydaną w wyniku uchylenia jego wcześniejszej decyzji o umorzeniu postępowania - odmówił wprowadzenia zmiany w ewidencji, wyjaśniając, że na skutek prac geodezyjnych z 1959 r., których efektem było założenie ewidencji, zgodnie z dokumentacją przyjętą do zasobu geodezyjnego i kartograficznego, działki o nr [...] i [...] miały wspólną granicę i taki stan istnieje do dzisiaj. Na skutek odwołania M. P. Dolnośląski Wojewódzki Inspektor Nadzoru Geodezyjnego i Kartograficznego we Wrocławiu, decyzją z [...] sierpnia 2010 r. nr [...] utrzymał w mocy decyzję Starosty. Decyzję tę uchylił Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu, na skutek skargi M. P., wyrokiem z 10 marca 2011 r. sygn. akt II SA/Wr 644/10, wskazując, iż organ odwoławczy zaniechał przeprowadzenia postępowania wyjaśniającego, czy M. P. posiada interes prawny i zobowiązał Inspektora do ustalenia tej kwestii, a w zależności od jej wyniku wydanie rozstrzygnięcia, zaś w sytuacji uznania istnienia tego interesu dopiero merytoryczne rozpoznanie odwołania. Naczelny Sąd Administracyjny, wyrokiem z 9 sierpnia 2012 r. sygn. akt I OSK 1092/11, oddalił skargę M. P.. W wyniku tych wyroków Dolnośląski Wojewódzki Inspektor, decyzją z [...] listopada 2012 r. nr [...] - wskazaną na wstępie, umorzył postępowanie odwoławcze, wskazując, że M. P. w całym postępowaniu nie wykazał interesu prawnego, bowiem kwestionował cały czas jedynie przebieg granic działek nr [...] - obecnie [...] i [...], które nie są przedmiotem jego prawa własności.
W skardze na tę decyzję M. P. podkreślił, że aktualizacja danych zawartych w ewidencji mogła nastąpić również z urzędu, czego domagał się w istocie, występując o skorygowanie omyłki polegającej na niewyrysowaniu jednej linii na mapie w czasie modernizacji operatu kartograficznego; przyznał, że być może właściwą drogą załatwienia sprawy byłoby rozgraniczenie, ale uznał jego przeprowadzenie za zbędne; nie zgodził się z poglądem, że na nim spoczywa obowiązek wykazania interesu prawnego w sprawie.