Skarga kasacyjna na decyzję Wojewody [...] w przedmiocie odmowy uchylenia decyzji stwierdzającej wygaśnięcie prawa trwałego zarządu po wznowieniu postępowania
Sentencja

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Iwona Bogucka (spr.) Sędziowie: Sędzia NSA Teresa Zyglewska Sędzia del. WSA Agnieszka Miernik Protokolant starszy sekretarz sądowy Magdalena Błaszczyk po rozpoznaniu w dniu 3 kwietnia 2019 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej Wojewody [...] od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie z dnia 5 kwietnia 2017 r. sygn. akt II SA/Kr 1546/16 w sprawie ze skargi [...] S.A. z siedzibą w [...] na decyzję Wojewody [...] z dnia [...] października 2016 r. nr [...] w przedmiocie odmowy uchylenia decyzji stwierdzającej wygaśnięcie prawa trwałego zarządu po wznowieniu postępowania 1. oddala skargę kasacyjną; 2. zasądza od Wojewody [...] na rzecz [...] S.A. z siedzibą w [...] kwotę 240 (dwieście czterdzieści) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Inne orzeczenia o symbolu:
6071 Trwały zarząd nieruchomościami
Inne orzeczenia z hasłem:
Administracyjne postępowanie
Nieruchomości
Inne orzeczenia sądu:
Naczelny Sąd Administracyjny
Inne orzeczenia ze skargą na:
Wojewoda
Uzasadnienie strona 1/8

Zaskarżonym wyrokiem z dnia 6 kwietnia 2017 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie uwzględnił skargę [...] S.A. z siedzibą w [...] i uchylił decyzję Wojewody [...] z dnia [...] października 2016 r., znak: [...] oraz poprzedzającą ją decyzję Starosty T. z [...] maja 2016 r., znak [...], wydane w sprawie o wznowienie postępowania w przedmiocie wygaśnięcia prawa trwałego zarządu, a także orzekł o kosztach postępowania. Wyrok został wydany w następującym stanie faktycznym i prawnym przyjętym przez Sąd I instancji:

Decyzją ostateczną z [...] czerwca 2015 r. znak: [...] Starosta T. orzekł o wygaśnięciu prawa trwałego zarządu przysługującego [...] Parkowi Narodowemu w [...] w odniesieniu do udziału [...] części nieruchomości stanowiącej własność Skarbu Państwa, położonej w [...], oznaczonej w ewidencji gruntów jako działki ewid. nr [...], [...], [...], [...], [...], [...], [...], [...], [...], [...], [...], [...] oraz [...], obr. [...], o łącznej powierzchni 789,1329 ha, objętej księgą wieczystą nr [...]. Przedmiotowa decyzja stała się ostateczna w dniu 16 lipca 2015 r.

Wniosek o wznowienie postępowania zakończonego tą decyzją złożyła Spółka P. S. A. z uwagi na fakt, iż jako strona postępowania nie została dopuszczona do udziału w postępowaniu. Uzasadniając swój wniosek P. S. A. powołała się na przysługujący spółce przymiot strony z racji obowiązującej w odniesieniu do gruntu stanowiącego przedmiot decyzji o wygaszeniu prawa trwałego zarządu umowy dzierżawy, zawartej w dniu 2 listopada 2005 r. pomiędzy Skarbem Państwa - [...] Parkiem Narodowym, a [...] Spółką z o. o. z siedzibą w [...].

Postanowieniem z [...] września 2015 r. Starosta T. wznowił postępowanie zakończone ostateczną decyzją tego organu z [...] czerwca 2015 r., a następnie decyzją z dnia [...] maja 2016 r., znak [...], na podstawie art. 146 § 2 w zw. z art. 151 § 2 ustawy z 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (t. j. Dz. U. z 2016 r., poz. 23 ze zm.), stwierdził wydanie z naruszeniem prawa decyzji ostatecznej Starosty T. z dnia [...] czerwca 2015 r. w sprawie wygaśnięcia prawa trwałego zarządu przysługującego [...] Parkowi Narodowemu (dalej także [...]PN) w odniesieniu do opisanej wyżej nieruchomości. Jednocześnie organ odmówił uchylenia ostatecznej decyzji Starosty T. z dnia [...] czerwca 2015 r.

W uzasadnieniu podano, że pominięcie P. S. A. w postępowaniu zakończonym decyzją o wygaszeniu trwałego zarządu stanowiło naruszenie prawa, tj. art. 10, art. 61 § 4 K.p.a. oraz art. 46 ust. 3 ustawy o gospodarce nieruchomościami (dalej u.g.n.), wobec czego decyzja została wydana z naruszeniem prawa, jednak naruszenie przepisów proceduralnych nie miało wpływu na merytoryczną treść rozstrzygnięcia w przedmiocie wygaszenia prawa trwałego zarządu, gdyż kwestie te ustawodawca przesądził w ustawie. Gdyby nawet organ uchylił zaskarżoną decyzję, to podjęte nowe rozstrzygnięcie byłoby tożsame z rozstrzygnięciem dotychczasowym, które jest zgodne z prawem.

W odwołaniu od decyzji Spółka zakwestionowała stanowisko organu I instancji, że w sprawie mogłoby zapaść rozstrzygnięcie zgodne z dotychczasowym.

Strona 1/8
Inne orzeczenia o symbolu:
6071 Trwały zarząd nieruchomościami
Inne orzeczenia z hasłem:
Administracyjne postępowanie
Nieruchomości
Inne orzeczenia sądu:
Naczelny Sąd Administracyjny
Inne orzeczenia ze skargą na:
Wojewoda