Naczelny Sąd Administracyjny w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Małgorzata Pocztarek, Sędzia NSA Monika Nowicka, Sędzia NSA Roman Ciąglewicz (spr.), Protokolant asystent Marcin Rączka, po rozpoznaniu w dniu 24 października 2013 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej M.M.J. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 6 marca 2013 r. sygn. akt II SA/Wa 32/13 w sprawie ze skargi M.M.J. na decyzję Generalnego Inspektora Ochrony Danych Osobowych z dnia 30 października 2012 r. nr [...] w przedmiocie umorzenia postępowania w sprawie przetwarzania danych osobowych 1. uchyla zaskarżony wyrok i przekazuje sprawę Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu w Warszawie do ponownego rozpoznania; 2. zasądza od Generalnego Inspektora Ochrony Danych Osobowych na rzecz M.M.J. kwotę 380 (trzysta osiemdziesiąt) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.
Wyrokiem z dnia 6 marca 2013 r., sygn. akt II SA/Wa 32/13, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie oddalił skargę M.M.J. na decyzję Generalnego Inspektora Ochrony Danych Osobowych, z dnia 30 października 2012 r., nr [...], w przedmiocie umorzenia postępowania w sprawie przetwarzania danych osobowych.
Wyrok wydany został w następujących okolicznościach sprawy.
W piśmie z dnia 25 października 2011 r., skierowanym do Proboszcza Parafii pw. św. [...] w [...], M.M.J. oświadczył, że na podstawie art. 60 K.c., korzystając ze swoich praw zawartych w art. 2 pkt 2a ustawy o gwarancjach wolności sumienia i wyznania, występuje z Kościoła Katolickiego, tj. wycofuje zgodę na podleganie jego doktrynie (Katechizm) i prawu (Kodeks Prawa Kanonicznego). Na podstawie art. 32 ust. 1 pkt 6 ustawy o ochronie danych osobowych, wniósł o uaktualnienie jego danych osobowych w księdze chrztu przez naniesienie adnotacji o treści: "Dnia 25 października 2011 r. formalnym aktem wystąpił z Kościoła Katolickiego" oraz o przesłanie jako potwierdzenia odpisu aktu chrztu z powyższym sprostowaniem.
W skardze do Generalnego Inspektora Ochrony Danych Osobowych, z 18 stycznia 2012 r., M.M.J. podniósł, że Proboszcz Parafii jako administrator jego danych osobowych, nie dokonał ich aktualizacji, co jest sprzeczne z art. 35 ust. 1 ustawy oraz nie dopełnił obowiązku poinformowania go o aktualizacji danych. Skarżący wniósł o wydanie decyzji nakazującej Proboszczowi umieszczenia w Księdze Chrztu adnotacji o jego wystąpieniu z Kościoła rzymskokatolickiego z dniem 28 października 2011 r. oraz nakazanie Proboszczowi pisemnego poinformowania skarżącego o dokonaniu w/w adnotacji.
Generalny Inspektor Ochrony Danych Osobowych, decyzją nr [...],[...] z dnia 22 czerwca 2012 r., na podstawie art. 105 § 1 K.p.a. oraz art. 22 i art. 43 ust. 2 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. o ochronie danych osobowych (Dz. U. z 2002 r. Nr 101, poz. 926 ze zm.), umorzył postępowanie w sprawie skargi M.M.J. na przetwarzanie jego danych osobowych przez Proboszcza Parafii Rzymsko-Katolickiej pw. [...] w [...]. W uzasadnieniu podał, iż uzyskał wyjaśnienie Proboszcza Parafii. Proboszcz wskazał, że akt chrztu M.M.J. znajduje się w Księdze ochrzczonych z 1968 r. Nadto Proboszcz stwierdził, że wnioskodawca otrzymał na własne żądanie odpis aktu chrztu oraz został poinformowany o procedurach wystąpienia z Kościoła, koniecznych do odnotowania tej decyzji w księgach parafialnych. Generalny Inspektor przytoczył także stanowisko Proboszcza, według którego, adnotacja o apostazji może być dokonana tylko na mocy pisemnego polecenia z odnośnej Kurii, zaś przesłane bezpośrednio do proboszcza oświadczenie woli nie stanowi ku temu wystarczającej podstawy. Organ przywołał treść przepisu art. 43 ust. 2 oraz art. 43 ust. 1 pkt 3 ustawy o ochronie danych osobowych. Skonstatował, że ma w stosunku do podmiotów wymienionych w tych przepisach jedynie prawo kontroli zgodności przetwarzania danych z przepisami o ochronie danych osobowych, natomiast nie ma prawa wydawania wobec nich decyzji administracyjnych, ani rozpatrywania skarg w sprawach wykonania przez nie przepisów o ochronie danych osobowych. Organ podniósł, że Kościół Rzymsko-Katolicki niewątpliwie należy do instytucji o uregulowanej sytuacji prawnej, bowiem jej funkcjonowanie zostało unormowane w Konstytucji RP, w umowie międzynarodowej jaką jest Konkordat oraz w ustawach, nad którymi umowa międzynarodowa ma pierwszeństwo. Dokonał analizy powołanych aktów normatywnych. Przytoczył treść art. 25 ust. 1-5 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej. Zacytował także art. 2 oraz art. 3 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 17 maja 1989 r. o stosunku Państwa do Kościoła Katolickiego w Rzeczypospolitej Polskiej (Dz. U. Nr 29, poz. 154 ze zm.). Zdaniem GIODO, z przepisów powyższych wynika więc, że Kościół Katolicki oraz inne związki wyznaniowe o uregulowanej sytuacji prawnej, w zakresie swojej działalności są niezależne i przy wykonywaniu władzy duchownej posługują się swoim wewnętrznym prawem. W konkluzji Generalny Inspektor stwierdził, że ponieważ przepis art. 43 pkt 2 ustawy o ochronie danych osobowych definitywnie pozbawia go uprawnienia do merytorycznego rozstrzygania w przedmiocie zbiorów osób należących do Kościoła lub innego związku wyznaniowego, a przepis art. 104 § 1 K.p.a. obliguje organ administracji publicznej do załatwienia sprawy przez wydanie decyzji, jedynym możliwym rozstrzygnięciem sprawy jest wydanie decyzji umarzającej postępowanie na podstawie art. 105 § 1 K.p.a.