Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Joanna Runge-Lissowska (spr.) Sędziowie NSA Barbara Adamiak del. WSA Maria Werpachowska Protokolant Piotr Baryga po rozpoznaniu w dniu 3 września 2010 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej Polskich Kolei Państwowych S.A. w Warszawie od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 3 lipca 2009 r. sygn. akt I SA/Wa 497/09 w sprawie ze skargi Polskich Kolei Państwowych S.A. w Warszawie na decyzję Krajowej Komisji Uwłaszczeniowej z dnia [...] grudnia 2008 r. nr [...] w przedmiocie stwierdzenia nabycia z mocy prawa własności nieruchomości oddala skargę kasacyjną
Wyrokiem z dnia 30 lipca 2009 r. sygn. akt I SA/Wa 497/09, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie oddalił skargę [...] S.A. w Warszawie na decyzję Krajowej Komisji Uwłaszczeniowej z dnia [...] grudnia 2008 r. nr [...], którą utrzymana została w mocy decyzja Wojewody Dolnośląskiego z dnia [...] października o stwierdzeniu nabycia z mocy prawa z dniem 27 maja 1990 r. przez Gminę Chocianów prawa własności nieruchomości położonej w C, o nr działki [...].
Organy wywodziły, że [...] jako nieposiadające dokumentu potwierdzającego ich tytuł prawny do nieruchomości ([...] legitymuje się tylko decyzjami o opłatach za nieruchomości), co zostało udowodnione w postępowaniu, władają nią tylko faktycznie, a to nie stanowi przeszkody do komunalizacji, a wprost przeciwnie, oznacza, że w dniu 27 maja 1990 r. należała ona do terenowego organu administracji państwowej stopnia podstawowego. [...] w postępowaniu administracyjnym i w skardze do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, wskazywały, iż swój tytuł prawny do nieruchomości wywodzą z regulacji prawnych dotyczących utworzenia i działalności Polskich Kolei, a także, iż nie wykazano w postępowaniu w jaki sposób i na podstawie jakiego zdarzenia prawnego weszły w posiadanie nieruchomości.
Oddalając skargę [...], Wojewódzki Sąd podkreślił, że istota sprawy sprowadza się do wyjaśnienia czy przedsiębiorstwo [...] posiadało w dniu 27 maja 1990 r. tytuł prawny do działki nr [...] w C,, przy czym powinien to być dokument wydany w formie prawem przewidzianej. Sąd stwierdził, iż z akt wynika, że postępowanie mające na celu wykazanie tej okoliczności zostało przez organy przeprowadzone i okazało się, że dokumentu takiego [...] nie posiadają, co potwierdziły same, ale też i jednostki, do których zwracał się organ pierwszej instancji. W takim stanie sprawy Wojewódzki Sąd uznał, iż organy miały podstawę do skomunalizowania nieruchomości, bowiem władanie nią przez [...] bez tytułu prawnego nie stanowiło do tego przeszkody, podkreślając, iż z przepisów ogólnych dotyczących utworzenia i organizacji [...], na co się powołały, taki tytuł prawny nie wynika.
Reprezentowane przez radcę prawnego, [...] wniosły skargę kasacyjną od tego wyroku zarzucając:
I. Naruszenie następujących przepisów prawa materialnego:
1) art. 4 ust. 1, art. 6 oraz art. 7 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 24 września 1926 r. o utworzeniu przedsiębiorstwa [...] (Dz. U. z 1948 r. Nr 43, poz. 312) oraz art. 4 dekretu z dnia 13 listopada 1945 r. o zarządzie Ziem Odzyskanych (Dz. U. z 1945 r. Nr 51, poz. 2950 oraz art. 37 ustawy z dnia 14 lipca 1961 r. o gospodarce terenami w miastach i osiedlach (Dz. U. z 1969 r. Nr 22, poz. 159.) poprzez ich niezastosowanie i przyjęcie, że do powstania tytułu prawnego do nieruchomości niezbędne było wydanie decyzji administracyjnej bądź zawarcie umowy o nabyciu nieruchomości w warunkach, gdy przedmiotowe przepisy wskazują na normę rangi ustawowej jako źródła zarządu i użytkowania nieruchomości Państwowych,
2) naruszenie art. 37 ustawy o gospodarce terenami w miastach i osiedlach z dnia 14 lipca 1961 r. w związku z art. 12 ustawy z dnia 2 grudnia 1960 r. o kolejach (Dz. U. z 1970 r. Nr 9, poz. 76) w związku z art. 80 ust. 1 ustawy z dnia 29 kwietnia 1985 r. i wywłaszczaniu nieruchomości poprzez ich niezastosowanie i przyjęcie, że jednostka taka musi legitymować się decyzją administracyjną w zakresie zarządu lub użytkowania mienia państwowego, gdy z przedmiotowych aktów wynika, iż istnieje pewna kategoria nieruchomości, na których zarząd lub użytkowanie obowiązuje mimo braku przedmiotowych decyzji administracyjnych,