Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: sędzia NSA Andrzej Jurkiewicz (spr.) sędzia NSA Irena Kamińska sędzia del. WSA Ewa Kwiecińska Protokolant starszy asystent sędziego Justyna Żurawska po rozpoznaniu w dniu 21 stycznia 2015 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej L.W. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi z dnia 13 marca 2013 r. sygn. akt III SA/Łd 583/12 w sprawie ze skargi L.W. na decyzję Wojewody Łódzkiego z dnia [...] maja 2012 r. nr [...] w przedmiocie odmowy przyznania świadczenia przedemerytalnego oddala skargę kasacyjną.
Wyrokiem z dnia 13 marca 2013 r., sygn. akt II SA/Łd 583/12, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi oddalił skargę L.W. na decyzję Wojewody Łódzkiego z dnia [...] maja 2012 r. nr [...] w przedmiocie odmowy przyznania świadczenia przedemerytalnego.
Wyrok ten został wydany w następującym stanie faktycznym i prawnym sprawy:
L.W. zgłosiła się w dniu 1 grudnia 2003 r. do Powiatowego Urzędu Pracy w [...]. w celu zarejestrowania się jako osoba uprawniona do świadczenia przedemerytalnego i złożyła wniosek o ustalenie wysokości emerytury w celu ustalenia wysokości świadczenia przedemerytalnego. Zakład Ubezpieczeń Społecznych, Oddział w T. , Inspektorat w [...]. decyzją z dnia [...] czerwca 2004 r. odmówił stronie ustalenia wysokości emerytury dla potrzeb świadczenia przedemerytalnego z powodu niespełnienia przesłanek z art. 37k ust. 1 ustawy z dnia 14 grudnia 1994 r. o zatrudnieniu i przeciwdziałaniu bezrobociu (Dz. U. z 2003 r. Nr 58, poz. 514 ze zm.)
Wobec powyższego Starosta Radomszczański decyzją z dnia [...] czerwca 2004 r. odmówił L.W. prawa do świadczenia przedemerytalnego od dnia 2 grudnia 2003 r.
W wyniku rozpoznania odwołania strony Wojewoda Łódzki decyzją z dnia [...] marca 2005 r. uchylił zaskarżoną decyzję i przekazał sprawę do ponownego rozpatrzenia.
Następnie w dniu 4 kwietnia 2008 r. do organu pierwszej instancji wpłynęła decyzja Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w T., Inspektorat w [...] z dnia [...] kwietnia 2008 r. o odmowie ustalenia wysokości emerytury dla potrzeb świadczenia przedemerytalnego.
Z uwagi na powyższe Starosta Radomszczański decyzją z dnia [...] kwietnia 2008 r. nr [...], na podstawie art. 37k ust. 1 i art. 37l ustawy z dnia 14 grudnia 1994 r. o zatrudnieniu i przeciwdziałaniu bezrobociu, odmówił L.W. prawa do świadczenia przedemerytalnego od dnia 2 grudnia 2003 r. W uzasadnieniu organ pierwszej instancji wyjaśnił, że w decyzji ZUS z dnia [...] kwietnia 2008 r. odmówiono stronie ustalenia prawa do emerytury dla potrzeb świadczenia przedemerytalnego stwierdzając, iż na dzień 2 grudnia 2003 r., po uwzględnieniu okresu zatrudnienia od 1 października 2002 r. do 30 listopada 2003 r., strona udowodniła okres składkowy wynoszący: 16 lat, 9 miesięcy i 1 dzień oraz okres nieskładkowy: 5 lat, 7 miesięcy i 1 dzień, co stanowiło negatywną przesłankę do ustalenia wysokości emerytury dla potrzeb świadczenia przedemerytalnego. W związku z powyższym w ocenie organu pierwszej instancji, skarżąca nie spełnia warunków do przyznania świadczenia przedemerytalnego.
W odwołaniu strona wskazała, że podstawę rozstrzygnięcia stanowiła decyzja ZUS, od której wniosła odwołanie do Sądu Okręgowego Sądu Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w P.
Postanowieniem z dnia [...] lipca 2008 r. Wojewoda Łódzki, na podstawie art. 97 § 1 pkt 4, art. 101 § 1 i § 3, art. 103, art. 123 K.p.a. oraz art. 2 ust. 1 pkt 2, art. 10 ust. 2 pkt 6 i ust. 4 pkt 2 ustawy z dnia 20 kwietnia 2004 r. o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy, zawiesił postępowanie odwoławcze.
W piśmie z dnia 2 lutego 2012 r. L.W. zwróciła się do Powiatowego Urzędu Pracy w [...] z prośbą o ponowne rozpatrzenie wniosku o świadczenie przedemerytalne od dnia 1 grudnia 2003 r. Wskazała, że na dzień 1 grudnia 2003 r., czyli dzień rejestracji, spełniała warunki: staż ponad 30 lat pracy i ukończone 50 lat życia. Podniosła, że ZUS nie uznał urlopu wychowawczego, który w ramach stosunku pracy w całości wlicza się do stażu pracy. Dodatkowo powołała się na uchwałę Sądu Najwyższego z dnia 18 maja 2011 r. sygn. akt I UZP 1/11, z której wynika, że okresy bezpłatnego urlopu dla matek pracujących opiekujących się małymi dziećmi, a następnie urlopu wychowawczego - wykorzystane przed dniem 1 stycznia 1999 r. - są od dnia 28 stycznia 1972 r. okresem podlegania ubezpieczeniu społecznemu z tytułu pozostawania w stosunku pracy w rozumieniu art. 29 ust. 3 ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych. Strona podniosła, że przy 4 dzieci ustawowo przysługiwał jej urlop 6 lat, plus 3 lata dodatkowe na chorą córkę, czyli łącznie 9 lat. Z dokumentów wynika, że na urlopie była 9 lat.