Skarga kasacyjna na uchwałę Rady Miasta Częstochowy w przedmiocie sprzedaży byłych zakładowych lokali mieszkalnych uchyla zaskarżony wyrok w pkt. 2 i w tym zakresie przekazuje sprawę Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu w Gliwicach do ponownego rozpoznania
Sentencja

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: sędzia NSA Joanna Runge - Lissowska (spr.) sędzia NSA Barbara Adamiak sędzia del. WSA Olga Żurawska - Matusiak Protokolant starszy asystent sędziego Piotr Baryga po rozpoznaniu w dniu 28 kwietnia 2015 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej Wojewody Śląskiego od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach z dnia 19 września 2014 r. sygn. akt II SA/Gl 461/14 w sprawie ze skargi Wojewody Śląskiego na uchwałę Rady Miasta Częstochowy z dnia 23 maja 2013 r. nr 658/XXXVII/2013 w przedmiocie sprzedaży byłych zakładowych lokali mieszkalnych uchyla zaskarżony wyrok w pkt. 2 i w tym zakresie przekazuje sprawę Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu w Gliwicach do ponownego rozpoznania

Uzasadnienie strona 1/3

Wyrokiem z dnia 19 września 2014 r., sygn. akt II SA/Gl 461/14, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach, po rozpoznaniu skargi Wojewody Śląskiego, stwierdził nieważność § 3 ust 2 uchwały Rada Miasta Częstochowa z dnia 23 maja 2013 r., nr 658/XXXVII/2013, w sprawie sprzedaży byłych zakładowych lokali mieszkalnych przekazanych na rzecz Gminy Miasto Częstochowa przez przedsiębiorstwa państwowe.

Wyrok powyższy zapadł w następujących okolicznościach faktycznych i prawnych:

W dniu 8 marca 2014 r. Wojewoda Śląski wniósł skargę, w której domagał się stwierdzenia nieważności w całości przedmiotowej uchwały. W uzasadnieniu wskazał, że regulacje uchwały istotnie naruszyły prawo, tj. wyrażoną w art. 32 Konstytucji RP zasadę, iż wszyscy są wobec prawa równi, wszyscy mają prawo do równego traktowania przez władze publiczne, a jednocześnie nikt nie może być dyskryminowany w życiu politycznym, społecznym lub gospodarczym z jakiejkolwiek przyczyny. Zdaniem Wojewody regulacje uchwały dyskryminują najemców samodzielnych lokali mieszkalnych w budynkach stanowiących własność gminy, bowiem doprowadzają do nieuprawnionego faworyzowania najemców byłych zakładowych lokali mieszkalnych. Na dowód czego powołał treść innej uchwały w której ustalono warunki bonifikat od ceny lokali niezakładowych podlegających sprzedaży. Ponadto zdaniem organu nadzoru postanowienie z § 3 ust. 2 przedmiotowej uchwały określające sposób ustalania ceny przy sprzedaży lokalu mieszkalnego przez Gminę stanowi przekroczenie upoważnienia ustawowego, a zarazem ingerencję w kompetencje organu wykonawczego.

Odpowiadając na skargę Prezydent Miasta Częstochowa stwierdził, że nie zgadza się ze stanowiskiem organu nadzoru, iż przedmiotowa uchwała faworyzuje najemców byłych lokali zakładowych, bowiem lokale te poprzez swój status różnią się od innych lokali pozostających w zasobie komunalnym. Różnice te wynikają z faktu, że najemcy byłych lokali zakładowych partycypowali w kosztach ich budowy wpłacając określony kwoty na fundusz mieszkaniowy przedsiębiorstw oraz pracowali przy ich budowie w czynie społecznym. Stąd uzasadnionym było wprowadzenie regulacji pozwalającej na skorzystanie z preferencyjnych warunków jedynie przez osoby, które były związane z zakładem pracy również w chwili przejmowania budynków przez gminę.

Dokonując oceny skargi, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach wskazał, że przepisy ustawy o gospodarce nieruchomościami nie uprawniały Rady Miasta Częstochowa do uregulowania w drodze uchwały kwestii sposobu ustalania ceny przy sprzedaży lokalu mieszkalnego przez gminę. Zgodnie z art. 68 ust.1b ustawy o gospodarce nieruchomościami w uchwale rady udzielającej bonifikaty od ceny ustalonej na podstawie art. 67 ust. 3 tej ustawy, określa się w szczególności warunki udzielania bonifikat i wysokość stawek procentowych, brak jest natomiast regulacji pozwalającej określić cenę zbywanego lokalu mieszkalnego. Jako dopuszczalną należałoby uznać możliwość uzależnienia wysokości bonifikaty od nakładów poniesionych przez gminę na przedmiotowy lokal mieszkalny, co byłoby zgodne z delegacją ustawową do określania warunków udzielania bonifikaty. Natomiast zapis mówiący o zwiększeniu ceny o kwotę równą wartości nakładów poniesionych przez gminę niewątpliwie stanowi naruszenie normy kompetencyjnej zawartej w art. 68 ust. 1b ustawy o gospodarce nieruchomościami. Wskazać w tym miejscu należy, ze zgodnie z art. 11 powołanej ustawy w sprawach gospodarowania nieruchomościami organem reprezentującym jednostkę samorządu terytorialnego jest organ wykonawczy. W niniejszej sprawie organem wykonawczym jest Prezydent Miasta Częstochowa i to on posiada kompetencje do ustalania ceny nieruchomości w odpowiedniej umowie cywilnoprawnej.

Strona 1/3