Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: sędzia NSA Paweł Miładowski (spr.) sędzia NSA Joanna Banasiewicz sędzia del. NSA Roman Ciąglewicz Protokolant starszy asystent sędziego Ewa Dubiel po rozpoznaniu w dniu 29 stycznia 2015 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej Wojewody [...] od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 11 kwietnia 2013 r. sygn. akt II SA/Wa 2236/12 w sprawie ze skargi M. B. na decyzję Wojewody [...] z dnia [...] października 2012 r. nr [...] w przedmiocie utraty statusu osoby bezrobotnej i utraty prawa do zasiłku 1. uchyla zaskarżony wyrok i oddala skargę; 2. odstępuje od zasądzenia od M. B. na rzecz Wojewody [...] zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego w całości.
Wyrokiem z dnia 11 kwietnia 2013 r., sygn. akt II SA/Wa 2236/12 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie po rozpoznaniu skargi M. B. uchylił decyzję Wojewody [...] z dnia [...] października 2012 r. w przedmiocie utraty statusu osoby bezrobotnej i utraty prawa do zasiłku oraz stwierdził, że zaskarżona decyzja nie podlega wykonaniu w całości.
Wyrok zapadł w następującym stanie faktycznym i prawnym.
W dniu 16 kwietnia 2012 r. M. B. została zarejestrowana w Miejskim Urzędzie Pracy w P. jako osoba bezrobotna. Prezydent Miasta P. decyzją z dnia [...] kwietnia 2012 r. nr [...] orzekł o uznaniu M. B. za osobę bezrobotną od dnia 16 kwietnia 2012 r. i o przyznaniu prawa do zasiłku dla bezrobotnych od dnia 24 kwietnia 2012 r. na okres 6 miesięcy. Bezrobotnej został wyznaczony termin obowiązkowej wizyty w Urzędzie Pracy w P. na dzień 21 sierpnia 2012 r. W wyznaczonym dniu M. B. nie stawiła się w Urzędzie i w terminie 7 dni nie powiadomiła o uzasadnionej przyczynie niestawiennictwa dlatego Prezydent Miasta P. decyzją z dnia [...] sierpnia 2012 r., orzekł o utracie przez M. B. statusu osoby bezrobotnej od dnia 21 sierpnia 2012 r. na okres 120 dni oraz o utracie z tym dniem prawa do zasiłku na okres 120 dni.
Od powyższej decyzji M. B. wniosła odwołanie do Wojewody [...], dołączając jednocześnie kartę wypisu ze szpitala jej matki Z. B., potwierdzającą jej pobyt w szpitalu w dniach od 20 sierpnia 2012 r. do dnia 25 sierpnia 2012 r. W odwołaniu skarżąca podała, że w wyznaczonym przez Urząd zatrudnienia terminie nie pojawiła się z powodów zdrowotnych jej matki, która obecnie leczy się w szpitalu onkologicznym w Warszawie i dowozi ją do tego szpitala oraz opiekuje się nią po przebytej operacji.
Wojewoda Mazowiecki podniósł, że M. B. o przyczynie niestawiennictwa poinformowała dopiero w złożonym odwołaniu od decyzji Prezydenta Miasta P., wskazując na opiekę nad chorą matką. Jednocześnie Wojewoda [...] wskazał, że za uzasadnioną przyczynę niestawiennictwa bezrobotnego w urzędzie pracy może być uznana tylko taka, która stanowi nieprzewidzianą, niespowodowaną przez bezrobotnego, obiektywną przeszkodą uniemożliwiającą zgłoszenie się w urzędzie pracy. Wskazał też, że sprawowanie opieki nad chorą osobą, o ile jest członkiem rodziny, może stanowić uzasadnioną przyczynę niestawiennictwa, jednakże niezbędne jest udokumentowanie przez bezrobotnego tego faktu przez przedłożenie w urzędzie pracy odpowiedniego zaświadczenia lekarskiego o czasowej niezdolności do pracy na druku ZUS ZLA. M. B. była o tym obowiązku pouczona, co potwierdziła własnoręcznym podpisem, jednakże na okoliczność opieki nad matką wymaganego zaświadczenia lekarskiego nie przedłożyła, a to oznacza, że prawidłowo nie uznał za uzasadnioną przyczynę niestawiennictwa.
Od powyższej decyzji M. B. złożyła skargę.
W odpowiedzi na skargę organ wniósł o jej oddalenie.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie uznał, że skarga zasługuje na uwzględnienie.
Przytaczając treść przepisów art. 33 ust. 4 pkt 4 i pkt 3 lit. a oraz art. 80 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 20 kwietnia 2004 r. o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy (Dz. U. z 2008 r. nr 69, poz. 415 ze zm.) Sąd wskazał, że w przeciwieństwie do art. 80 ustawy o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy, przepis art. 33 ust. 4 pkt 4 nie odsyła już do przepisów odrębnych, ale stanowi wyczerpującą regulację. Sąd podał, że bezrobotny jest zobowiązany wykazać, że przyczyna nieobecności w wyznaczonym terminie jest uzasadniona, a nadto musi tego dokonać w ciągu 7 dni. Przy czym usprawiedliwienie nieobecności nie wymaga konkretnego dowodu np. zaświadczenia ZUS ZLA, może on tego dokonać w dowolny sposób, a rolą organu jest ocena wskazanych przez stronę dowodów. Sąd podzielił pogląd wyrażony w wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 17 lutego 2011 r., sygn. akt I OSK 1780/10, że w przypadku, gdy przyczyną absencji w wyznaczonym terminie był stan zdrowia bezrobotnego (bez prawa do zasiłku) uniemożliwiający mu w danym dniu stawienie się w urzędzie pracy, to stosowne zaświadczenie lekarskie nie musi być wystawione na druku ZUS ZLA.