Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Małgorzata Pocztarek Sędziowie: Sędzia NSA Barbara Adamiak (spr.) Sędzia del. WSA Wojciech Jarzembski Protokolant asystent sędziego Marcin Rączka po rozpoznaniu w dniu 27 listopada 2012 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej C. P. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 26 kwietnia 2012 r. sygn. akt II SA/Wa 2404/11 w sprawie ze skargi C. P. na postanowienie Naczelnego Dyrektora Archiwów Państwowych z dnia [...] września 2011 r. nr [...] w przedmiocie odmowy wszczęcia postępowania w sprawie stwierdzenia nieważności lub w sprawie stwierdzenia wydania z naruszeniem prawa zgody na brakowanie dokumentacji niearchiwalnej oddala skargę kasacyjną
C. P. wystąpił o stwierdzenie nieważności zgody Nr [...] Dyrektora Archiwum Państwowego m.st. Warszawy z dnia [...] lutego 2004 r. (znak [...]) na brakowanie dokumentacji niearchiwalnej, udzielonej Bank [...] S.A. I Oddział w Warszawie oraz zgody Nr [...] Dyrektora Archiwum Państwowego m.st. Warszawy z dnia [...] czerwca 2005 r. (znak [...]) na brakowanie dokumentacji niearchiwalnej, udzielonej Bank [...] S.A. Oddział Centrum Administracji Biuro Administracji w Warszawie.
Wnioskodawca, uznając wymienione zgody za decyzje administracyjne, wniósł alternatywnie o wydanie decyzji o stwierdzeniu nieważności tych zgód lub decyzji o stwierdzeniu wydania zaskarżonych zgód z naruszeniem prawa. Powołał się przy tym na art. 156 w zw. z art. 157 § 1 i 2 k.p.a. oraz art. 158 § 1 i 2 k.p.a.
Wnioskodawca wywodził, iż posiada interes prawny do złożenia przedmiotowego wniosku, ponieważ w latach 1992-2005 Bank [...] w Warszawie prowadził jego konto bankowe, a w związku ze zgodami na brakowanie dokumentacji zostały zniszczone dokumenty dotyczące tego konta, m.in. realizowane czeki.
Naczelny Dyrektor Archiwów Państwowych postanowieniem z dnia 17 sierpnia 2011 r. nr [....] na podstawie art. 61a § 1 k.p.a., odmówił wszczęcia postępowania administracyjnego w sprawie stwierdzenia nieważności lub w sprawie stwierdzenia wydania z naruszeniem prawa:
- zgody Nr [...] Dyrektora Archiwum Państwowego m.st. Warszawy z dnia [...] lutego 2004 r. (znak [...]) na brakowanie dokumentacji niearchiwalnej, udzielonej Bank [...] S.A. I Oddział w Warszawie,
- zgody Nr [...] Dyrektora Archiwum Państwowego m.st. Warszawy z dnia [...] czerwca 2005 r. (znak [...]) na brakowanie dokumentacji niearchiwalnej, udzielonej Bank [...] S.A. Oddział Centrum Administracji Biuro Administracji w Warszawie.
W uzasadnieniu postanowienia organ wskazał, że zgodnie z art. 157 § 2 k.p.a. postępowanie w sprawie stwierdzenia nieważności decyzji wszczyna się na żądanie strony lub z urzędu. Za stronę art. 28 k.p.a. uznaje każdego, czyjego interesu prawnego lub obowiązku dotyczy postępowanie albo kto żąda czynności organu ze względu na swój interes prawny lub obowiązek. Potwierdzenie posiadania interesu prawnego, powinno zaś opierać się na przepisach prawa materialnego, z których wynikają dla danego podmiotu określone prawa lub obowiązki. Musi przy tym istnieć bezpośredni związek między sytuacją danego podmiotu, a normą prawa materialnego, z której wywodzony jest interes prawny.
W ocenie organu, wnioskodawca podnosząc, iż legitymuje się interesem prawnym w żądaniu stwierdzenia nieważności zgód na brakowanie dokumentacji niearchiwalnej, nie wskazał na tę okoliczność żadnej normy prawnej, mającej źródło w przepisach prawa materialnego. Co więcej, wnioskodawca nie wykazał nie tylko interesu prawnego, który czyniłby z niego stronę, ale również interesu faktycznego. Wnioskodawca nie podał bowiem, jakie skutki faktyczne wiążą się dla niego z faktem wydania Bankowi rzeczonych zgód na brakowanie dokumentacji niearchiwalnej. Co do zasady brakowana dokumentacja bankowa stanowiła natomiast własność banku, a nie osób trzecich (np. wnioskodawcy). W konsekwencji, wobec braku interesu prawnego lub obowiązku po stronie wnioskodawcy, nie może zostać wszczęte na jego wniosek postępowanie o stwierdzenie nieważności lub stwierdzenie wydania z naruszeniem prawa zgód, o których mowa we wniosku.