Skarga kasacyjna na decyzję Ministra Infrastruktury w przedmiocie stwierdzenia nieważności decyzji uwłaszczeniowej
Sentencja

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Janina Antosiewicz (spr) Sędziowie NSA Irena Kamińska Jolanta Sikorska Protokolant Magdalena Cieślak po rozpoznaniu w dniu 7 grudnia 2007r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej Z. S. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 26 kwietnia 2006 r. sygn. akt I SA/Wa 1491/05 w sprawie ze skargi Z. S. i S. S. na decyzję Ministra Infrastruktury z dnia [...] nr [...] w przedmiocie stwierdzenia nieważności decyzji uwłaszczeniowej oddala skargę kasacyjną

Uzasadnienie strona 1/7

Wojewódzki Sąd Administracyjny wyrokiem z dnia 26 kwietnia 2006 r. sygn. akt I SA/Wa 1491/05 oddalił skargę Z. S. i S. S. na decyzję Ministra Infrastruktury z dnia [...] nr [...] w przedmiocie odmowy stwierdzenia nieważności decyzji uwłaszczeniowej.

W uzasadnieniu wyroku Sąd przytoczył ustalony przez organ stan faktyczny i prawny oraz własną, następującą ocenę legalności decyzji.

Wojewoda T. działając na podstawie art. 2 ust. 1 i 3 ustawy z dnia 29 września 1990 r. o zmianie ustawy o gospodarce gruntami i wywłaszczaniu nieruchomości (Dz.U. Nr 79, poz. 463 ze zm.) decyzją z dnia [...] marca 1993 r. stwierdził nabycie z mocy prawa z dniem 5 grudnia 1990 r. przez Kopalnie i Zakłady Przetwórcze [...] w T. prawa użytkowania wieczystego gruntu Skarbu Państwa położonego we wsi S. i oznaczonego jako działki nr [...] do [...],[...] do [...],[...] o łącznej powierzchni 3839 m2, oraz decyzją z dnia [...] marca 1998 r. na podstawie art. 200 ust. 1 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (Dz.U. Nr 46, poz. 543 ze zm.) stwierdził nabycie z mocy prawa z dniem 5 grudnia 1990 r. przez ww. Kopalnie i Zakłady Przetwórcze [...] prawa użytkowania wieczystego gruntu o łącznej powierzchni 16,47 ha stanowiącego kilkadziesiąt odrębnych działek.

Pismem z dnia 9 czerwca 2004 r. uzupełnionym w dniu 5 lipca 2004 r. Z. S. i S. S., reprezentowani przez H. P., wnieśli na podstawie art. 156 § 1 pkt 2 k.p.a. o stwierdzenie nieważności powyższych decyzji Wojewody T. w częściach dotyczących działek nr [...] (decyzja z dnia [...] marca 1993 r.) i [...] (decyzja z dnia [...] marca 1998 r.) podnosząc m.in., iż nie byli poinformowani o toczącym się postępowaniu uwłaszczeniowym i nie uwzględniono w tym postępowaniu roszczeń byłych właścicieli nieruchomości o ich zwrot.

Minister Infrastruktury decyzją z [...] odmówił stwierdzenia nieważności decyzji uwłaszczeniowych stwierdzając, że nie zachodzą przesłanki z art. 156 § 1 pkt 2 k.p.a., a wniosek o zwrot nieruchomości został złożony dopiero 15 grudnia 2001 r., a więc po wydaniu decyzji uwłaszczeniowych. Decyzję tę utrzymał w mocy po rozpoznaniu wniosku o ponowne rozpatrzenie sprawy. Organ nadzorczy stwierdził, że uwłaszczenie, które nastąpiło na podstawie art. 200 ustawy z 21 sierpnia 1997 r. odnosi się do stanu prawnego obowiązującego w dniu 5 grudnia 1990 r. i oznacza przekształcenie istniejącego prawa zarządu w prawa rzeczowe wymienione w powołanych przepisach. Ponadto, iż sporne działki nr [...] i [...] powstały z podziału działki nr [...]. Działka ta została przejęta na rzecz Skarbu Państwa aktem notarialnym - umową sprzedaży z dnia 24 marca 1977 r. nr rep. [...] w trybie wywłaszczenia. Z tej też umowy, po uwzględnieniu zmian ewidencyjnych wynikało prawo zarządu dla jednostki uwłaszczonej. Wobec powyższego zdaniem Ministra spełnione zostały przesłanki uwłaszczenia.

O zwrot wywłaszczonej działki nr [...] Z. i S. S. wystąpili wnioskiem z dnia 15 grudnia 2001 r., a zatem już po wydaniu decyzji wywłaszczeniowych. Powyższe oznacza, że zarówno w dniu 5 grudnia 1990 r., a także w dniu wydania kwestionowanych decyzji nie toczyło się postępowanie o zwrot ww. nieruchomości. Nadto organ odwoławczy wskazał, że przepisy dotyczące zwrotu nieruchomości nie mają mocy wstecznej, a postępowanie o zwrot nieruchomości wszczyna się na wniosek zainteresowanych a nie z urzędu.

Strona 1/7