Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: sędzia NSA Małgorzata Jaśkowska Sędziowie sędzia NSA Joanna Banasiewicz (spr.) sędzia NSA Małgorzata Pocztarek Protokolant Anna Krakowiecka po rozpoznaniu w dniu 22 sierpnia 2007 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej Okręgowego Inspektora Pracy w W. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu z dnia 25 lipca 2006 r. sygn. akt IV SA/Wr 698/05 w sprawie ze skargi Przedsiębiorstwa Handlowo-Usługowego K. W. na decyzję Okręgowego Inspektora Pracy w W. z dnia [...] nr [...] w przedmiocie nakazu wypłaty bezpodstawnie dokonanych potrąceń z należnego wynagrodzenia za pracę oddala skargę kasacyjną
Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu wyrokiem z dnia 25 lipca 2006 r., sygn. akt IV SA/Wr 698/05, po rozpoznaniu skargi Przedsiębiorstwa Handlowo-Usługowego K. W., uchylił decyzję Okręgowego Inspektora Pracy w W. z dnia [...], nr [...] w przedmiocie nakazu wypłaty bezpodstawnie dokonanych potrąceń z należnego wynagrodzenia za pracę oraz poprzedzającą ją decyzję wydaną w I instancji. Wyrok został wydany w następujących okolicznościach sprawy.
Decyzją z dnia [...], nr [...] Inspektor Pracy Okręgowego Inspektoratu Pracy w W. nakazał Przedsiębiorstwu Handlowo-Usługowemu K. W. wypłacić M. R. kwotę 4410 zł (brutto) tytułem zwrotu dokonanych, bezpodstawnych potrąceń tej kwoty z należnego wynagrodzenia za pracę za okres od maja 2002 r. do lutego 2005 r.
Zaskarżoną decyzją z dnia [...] Okręgowy Inspektor Pracy w W. utrzymał w mocy decyzję nr 1 zawartą w nakazie z dnia [...]. W uzasadnieniu decyzji organ odwoławczy wskazał, że w dniach 18, 24 oraz 31 maja 2005 r. przeprowadzona została kontrola pracodawcy K. W. prowadzącej Przedsiębiorstwo Handlowo-Usługowe K. W. W wyniku dokonanych ustaleń, utrwalonych w protokole nr rej. [...] stwierdzono, iż pracodawca w okresie od maja 2002 r. do lutego 2005 r. bezpodstawnie potrącił M. R. z wynagrodzenia za pracę kwotę 4410 zł (brutto) tytułem niedoborów ujawnionych w wyniku inwentaryzacji. Dalej organ odwoławczy podał, iż organ pierwszej instancji uznał powyższe potrącenia za bezprawne ze względu na fakt, iż pracodawca dokonał ich bez zgody pracownika oraz pominął fakt braku właściwej umowy dotyczącej odpowiedzialności materialnej pracownika. Ponadto zaznaczył, że ustalony stan faktyczny nie został zakwestionowany przez pracodawcę, który nie wniósł zastrzeżeń do protokołu kontroli. Jednakże w odwołaniu wskazano na nowe okoliczności faktyczne sprawy, przede wszystkim na złożenie w dniu 20 listopada 1999 r. przez M. R. oświadczenia, iż ponosi ona pełną odpowiedzialność za powierzone środki pieniężne i towar handlowy w sklepie, a w przypadku różnic remanentowych zobowiązuje się do uzupełnienia brakującej kwoty z własnego wynagrodzenia, oraz że w dniu 5 sierpnia 2002 r. zawarła umowę o wspólnej odpowiedzialności materialnej. Ponadto w odwołaniu stwierdzono, iż pracownica pobierając wynagrodzenia obniżone i składając swój podpis na listach płac, wyrażała zgodę na przedmiotowe potrącenia. Po przeprowadzeniu uzupełniającego postępowania dowodowego organ odwoławczy na podstawie art. 138 § 1 pkt 1 k.p.a. w związku z art. 10 oraz art. 16 ust. 1 pkt 4 ustawy z dnia 6 marca 1981 r. o Państwowej Inspekcji Pracy (Dz.U. Nr 124, poz. 1362 ze zm.) utrzymał w mocy decyzję pierwszoinstancyjną, stwierdzając, że jej uzasadnienie jest częściowo błędne. Zgodność z prawem dokonywanych potrąceń z wynagrodzenia za pracę nie jest bowiem uzależniona od istnienia umowy o odpowiedzialności materialnej, jej warunkiem jest skuteczne wyrażenie zgody przez pracownika na dokonywanie potrąceń, co w rozpatrywanej sprawie nie miało miejsca.
W skardze na powyższą decyzję pracodawca domagał się jej uchylenia. Podniósł, iż oświadczenia M. R. o wspólnej odpowiedzialności materialnej z dnia 5 sierpnia 2002 r. za powstałe ewentualne niedobory w towarach, gotówce, opakowaniach i urządzeniach oraz innych składnikach majątkowych sklepu, a także indywidualne oświadczenie z dnia 20 listopada 1999 r., w którym wyraża ona zgodę na potrącanie z jej wynagrodzenia różnic remanentowych powyżej 0,4% obrotu sklepu - są bezsprzecznie zgodą pracownicy na dokonywanie potrąceń z jej wynagrodzenia za pracę.