Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Joanna Runge - Lissowska (spr.) Sędziowie NSA Irena Kamińska Izabella Kulig - Maciszewska Protokolant Aleksandra Żurawicka po rozpoznaniu w dniu 20 kwietnia 2007 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej A. F. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie z dnia 31 października 2006 r. sygn. akt II SA/Sz 585/06 w sprawie ze skargi A. F. na uchwałę Zarządu Powiatu w [...] z dnia [...] nr [...] w przedmiocie odwołania z funkcji dyrektora Specjalnego Ośrodka Szkolno- Wychowawczego "O." w [...] oddala skargę kasacyjną
Wyrokiem z dnia 31.10.2006 r. sygn. akt II SA/Sz 585/06, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Szczecinie oddalił skargę A. F. na uchwałę Zarządu Powiatu w [...] z dnia [...] Nr [...], którą skarżąca została odwołana z funkcji dyrektora Specjalnego Ośrodka Szkolno-Wychowawczego "O." w [...]. Organ uznał, iż A. F. będąc wspólnikiem spółki jawnej "E." prowadzi działalność gospodarczą i wobec tego nie może pełnić funkcji kierownika państwowej jednostki organizacyjnej. Skarżąca w skardze podała, że jedynym wspólnikiem uprawnionym do reprezentowania Spółki jest A. M. J. i prokurent (co potwierdza odpis KRS), a nadto że podmiotem gospodarczym jest spółka jawna, a nie jej wspólnicy. Wojewódzki Sąd Administracyjny wyjaśnił, że istotnym w sprawie jest to, czy skarżąca narusza zakaz ustanowiony w art. 4 pkt 6 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o ograniczeniu prowadzenia działalności gospodarczej przez osoby pełniące funkcje publiczne (Dz. U. Nr 106, poz. 679 ze zm.), z którego nie wynika zakaz bycia wspólnikiem w spółce jawnej i pełnieniu funkcji kierownika jednostki organizacyjnej powiatu, jednakże kwestie te należy przeanalizować powołując się na względy celowościowe i racjonalne. Zgodnie z art. 2 ustawy z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej (Dz. U. Nr 173, poz. 1807 ze zm.) przyjąć należy, że dla uznania określonej działalności za gospodarczą, konieczne jest spełnienie trzech przesłanek - musi ona mieć charakter zarobkowy, zorganizowany i ciągły i spółka jawna E. prowadzi działalność gospodarczą w rozumieniu tej ustawy - kontynuował Sąd, stwierdzając, iż w sprawie przepisy tej ustawy należy zestawić z przepisami Kodeksu spółek handlowych, tj. jego art. 3, 22 § 2, art. 39 § 1 i art. 51 § 2, z których wynika prawo wspólnika spółki jawnej do równego udziału w zyskach i stratach, obowiązek prowadzenia spraw spółki, co oznacza, że wspólnik tej spółki ma szerszy wpływ na jej działalność niż wspólnik spółki kapitałowej, zaś powierzenie reprezentacji spółki jednemu ze wspólników ma skutek i znaczenie tylko w stosunku do osób trzecich. Względy celowościowe art. 4 pkt 6 ustawy o ograniczeniu prowadzenia działalności gospodarczej przemawiają za tym, aby uznać wspólnika spółki jawnej za osobę prowadzącą działalność gospodarczą wspólnie z innymi osobami, a wobec tego zaskarżona uchwała podjęta na podstawie art. 5 ust. 2 tej ustawy nie narusza prawa.
Skargę kasacyjną od tego wyroku wniosła A. F., reprezentowana przez radcą prawnego, domagając się uchylenia zaskarżonego wyroku i rozpoznania skargi i zarzucając naruszenie prawa materialnego przez błędną wykładnią art. 4 pkt 6 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o ograniczeniu prowadzenia działalności gospodarczej przez osoby pełniące funkcje publiczne poprzez uznanie, iż wspólnik spółki jawnej jest osobą prowadzącą działalność gospodarczą z innymi osobami, a w konsekwencji, iż podlega on ograniczeniom w prowadzeniu działalności gospodarczej przewidzianym w ustawie oraz niewłaściwe zastosowanie art. 5 ust. 2 tej ustawy poprzez uznanie, że przepis ten stanowi samodzielną podstawę do odwołania skarżącej z funkcji dyrektora placówki powiatowej, a podjęta na tej podstawie uchwała nie narusza prawa.