Skarga kasacyjna od wyroku WSA w Olsztynie w sprawie ze skargi Wojewody Warmińsko-Mazurskiego na zarządzenie Burmistrza Miasta i Gminy Frombork nr 42/06 w przedmiocie wprowadzenia zasad udostępnienia dokumentów jawnych Urzędu Miasta i Gminy Frombork
Sentencja

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Joanna Runge - Lissowska Sędziowie NSA Irena Kamińska (spr.) Izabella Kulig - Maciszewska Protokolant Aleksandra Żurawicka po rozpoznaniu w dniu 20 kwietnia 2007 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej Gminy Frombork od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olsztynie z dnia 15 listopada 2006 r. sygn. akt II SA/OI 740/06 w sprawie ze skargi Wojewody Warmińsko-Mazurskiego na zarządzenie Burmistrza Miasta i Gminy Frombork z dnia 22 maja 2006 r. nr 42/06 w przedmiocie wprowadzenia zasad udostępnienia dokumentów jawnych Urzędu Miasta i Gminy Frombork oddala skargę kasacyjną

Uzasadnienie strona 1/4

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie, wyrokiem z dnia 15 listopada 2006 r., sygn. akt II SA/Ol 740/06, w sprawie ze skargi Wojewody Warmińsko - Mazurskiego na zarządzenie Burmistrza Miasta i Gminy Frombork z dnia 22 maja 2006 r., Nr 42/06, w przedmiocie wprowadzenia zasad udostępniania dokumentów jawnych Urzędu Miasta i Gminy Frombork, stwierdził nieważność powyższego zarządzenia.

W uzasadnieniu Sąd I instancji odwołał się do stanowiska Wojewody Warmińsko-Mazurskiego, który podważył prawo organu wykonawczego gminy do podjęcia zaskarżonego zarządzenia, podkreślając równocześnie, że treść zaskarżonego zarządzenia spełnia kryteria pozwalające zakwalifikować je do aktów prawa miejscowego. Tymczasem przepis art. 33 ust. 2 ustawy z dnia 08 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz.U. z 2001 r., Nr 142, poz. 1591), nazywanej dalej u.s.g., który był podstawą prawną wydanego zarządzenia, nie upoważnia wskazanego organu do wydawania aktów prawnych o charakterze generalnym, należących do aktów normatywnych prawa miejscowego. W konsekwencji, zdaniem Sądu I instancji brak jest przepisów rangi ustawowej, które wyposażałaby organ wykonawczy gminy w kompetencję do wydania takiego rodzaju aktu, regulującego zasady dostępu i korzystania z dokumentów.

Sąd I instancji zakwestionował również stanowisko Burmistrza Miasta i Gminy Frombork, iż sporne zarządzenie musi jedynie spełniać wymóg zgodności ze Statutem Miasta i Gminy Frombork. Sąd podkreślił, że ustawa o samorządzie gminnym nie zawiera przepisu, który upoważniałby burmistrza do wydania zarządzenia o charakterze aktu wykonawczego do statutu.

W myśl art. 11b ust. 3 u.s.g. zasady dostępu do dokumentów i korzystania z nich w odniesieniu do dokumentów organów gminy winny być ustalone w statucie. Uprawnienia do stanowienia powyższych zasad zostały powierzone radzie gminy. Żaden inny organ nie może zatem wydawać aktów dotyczących tej kwestii. O zgodności powołanego przepisu z art. 61 ust. 4 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej wypowiedział się Trybunał Konstytucyjny, do wyroku którego odwołał się Sąd I instancji (wyrok Trybunału Konstytucyjnego z dnia 16 września 2002 r., sygn. akt K 38/01).

Ponadto Sąd I instancji podał, że przedmiotowe zarządzenie w sposób bardzo ogólnikowy określa przedmiot udostępniania dokumentów jawnych. Zważywszy na to, że Burmistrz Miasta i Gminy Frombork sprawuje jednocześnie funkcję organu wykonawczego gminy, organu administracji publicznej wydającego decyzje w indywidualnych sprawach z zakresu administracji publicznej a także kierownika Urzędu, to w istocie nie wiadomo dokładnie o udostępnienie jakich dokumentów chodzi w zaskarżonym zarządzeniu. Jeśli zarządzenie miałoby dotyczyć postępowania w sprawach indywidualnych, to kwestie dostępu do dokumentów regulują przepisy art. 73 Kodeksu postępowania administracyjnego. Ponadto materię dostępu do dokumentów jawnych normują też przepisy ustawy z dnia 06 września 2001 r. o dostępie do informacji publicznej (Dz.U. Nr 112, poz. 1198 z późn. zm.).

Od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olsztynie, Gmina Frombork we Fromborku, nazywana dalej skarżącą, reprezentowana przez radcę prawnego, wniosła do Naczelnego Sądu Administracyjnego skargę kasacyjną, zaskarżając wspomniany wyrok w całości.

Strona 1/4