Skarga kasacyjna na decyzję Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi w przedmiocie stwierdzenia nieważności decyzji
Sentencja

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: sędzia NSA Ewa Dzbeńska (spr.) sędzia NSA Marzenna Linska-Wawrzon sędzia del. NSA Jerzy Krupiński Protokolant starszy asystent sędziego Maciej Kozłowski po rozpoznaniu w dniu 1 kwietnia 2015 roku na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 19 kwietnia 2013 r. sygn. akt I SA/Wa 2269/12 w sprawie ze skargi Gminy Łazy na decyzję Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia [...] września 2012 r. nr [...] w przedmiocie stwierdzenia nieważności decyzji 1) uchyla zaskarżony wyrok i oddala skargę; 2) zasądza od Gminy Łazy na rzecz Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi kwotę 280 (dwieście osiemdziesiąt) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Inne orzeczenia o symbolu:
6293 Przejęcie gospodarstw rolnych
Inne orzeczenia z hasłem:
Administracyjne postępowanie
Inne orzeczenia sądu:
Naczelny Sąd Administracyjny
Inne orzeczenia ze skargą na:
Minister Rolnictwa i Rozwoju Wsi
Uzasadnienie strona 1/5

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie wyrokiem z dnia 19 kwietnia 2013 r., sygn. akt I SA/Wa 2269/12, po rozpoznaniu skargi Gminy Łazy, uchylił decyzję Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia [...] września 2012 r. nr [...] oraz decyzję Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia [...] sierpnia 2012 r. nr [...] w przedmiocie stwierdzenia nieważności decyzji.

Wyrok ten zapadł w następujących okolicznościach faktycznych i prawnych:

Minister Rolnictwa i Rozwoju Wsi decyzją z dnia [...] września 2012 r. nr [...], po rozpatrzeniu wniosku Gminy Łazy o ponowne rozpatrzenie sprawy, utrzymał w mocy własną decyzję z dnia [...] sierpnia 2012 r. nr [...] stwierdzającą nieważność decyzji Naczelnika Miasta i Gminy w Łazach z dnia [...] października 1977 r. nr [...], którą przejęto na własność Państwa nieruchomości rolne oznaczone numerami ewidencyjnymi działek [...], [...], [...], [...], [...], [...], [...], [...], [...], [...], [...], [...], [...], [...], [...], [...] o łącznej pow. [...]ha, położone w Ł., stanowiące b. własność A. Z. i M. Z.

Uzasadniając swoje stanowisko Minister podniósł, że kontrolowana w trybie nieważnościowym decyzja została wydana na podstawie art. 28 ustawy z dnia 29 maja 1974 r. o przekazywaniu gospodarstw rolnych na własność Państwa za rentę i spłaty pieniężne (Dz. U. Nr 21, poz. 118). Zgodnie z ust. 1 tego przepisu nieruchomości wchodzące w skład gospodarstwa rolnego mogły być na wniosek rolnika przejęte na własność Państwa w całości lub części za spłaty pieniężne, jeżeli rolnik nie spełniał warunków do uzyskania renty. Jednocześnie zgodnie z ust. 2 ww. przepisu, przejęcie na własność Państwa części nieruchomości wchodzących w skład prowadzonego przez rolnika gospodarstwa mogło nastąpić, jeżeli na pozostałej części gospodarstwa można było nadal prowadzić towarową produkcję rolną. W tym wypadku nie była konieczna zgoda dożywotnika. Wobec czego jedną z zasadniczych przesłanek przejęcia na własność Państwa nieruchomości stanowiących część gospodarstwa rolnego było złożenie wniosku przez właściciela tych nieruchomości.

Z aktu własności ziemi z dnia 23 grudnia 1975 r. wynika, że właścicielkami nieruchomości objętych decyzją Naczelnika Miasta i Gminy w Łazach z dnia [...] października 1977 r. były A. Z. i M. Z. Zatem tylko te osoby mogły wystąpić z wnioskiem o przekazanie nieruchomości na własność Państwa w zamian za spłaty pieniężne. Z akt sprawy nie wynika jednak, aby taki wniosek został przez dawne właścicielki złożony.

O braku złożenia wniosku świadczy treść decyzji Naczelnika Miasta i Gminy Łazy z dnia [...] października 1977 r., w której brak jest jakiejkolwiek wzmianki o tym, iż została ona wydana na wniosek właścicielek przejmowanych nieruchomości. W aktach sprawy brak jest równocześnie dokumentu, który potwierdzałby w sposób bezpośredni lub pośredni fakt złożenia wniosku przez A. Z. i M. Z. Wprawdzie wniosek nie musiał zostać złożony w formie pisemnej - jednak nawet w przypadku wniesienia wniosku ustnie do protokołu okoliczność ta winna znaleźć odzwierciedlenie w treści wydawanej decyzji. Tymczasem na podstawie treści decyzji z dnia [...] października 1977 r. nie sposób wysnuć domniemania, że wniosek mógł zostać przez dawne właścicielki nieruchomości skutecznie złożony jak również, że wskutek upływu czasu mógł on zaginąć albo ulec zniszczeniu.

Strona 1/5
Inne orzeczenia o symbolu:
6293 Przejęcie gospodarstw rolnych
Inne orzeczenia z hasłem:
Administracyjne postępowanie
Inne orzeczenia sądu:
Naczelny Sąd Administracyjny
Inne orzeczenia ze skargą na:
Minister Rolnictwa i Rozwoju Wsi